نمی‌فهمند با چه‌کسی درافتاده‌اند

آیت‌الله شیخ «عيسی احمد قاسم الدرازی البحرانی» معروف به آیت‌الله شیخ عیسی قاسم!
عالم خوش‌فکر و بااخلاصی که متولد روستای «دَراز» در اطراف «منامه» پایتخت بحرین است و اکنون به عنوان رهبر شیعیان بحرین، قلمداد می‌شود.
جمعیت شیعیان در بحرین، اکثریت هفتاد تا هشتاد درصدی در این کشور را تشکیل می‌دهد اما قدرت مطلق در اختیار اقلیتی است که اکثریت مردم را از اِعمال حق حاکمیت خود، محروم کرده‌اند. از ابتدای خیزش مسالمت‌آمیز مردم بحرین برای احقاق حق سیاسی خود از حدود پنج سال پیش، شیخ عیسی قاسم همواره به پرهیز از خشونت تاکید داشت و معتقد بود که باید خواسته‌های مشروع خود را از راه اقدامات مدنی دنبال کرد. حکومت جائر بحرین اما در اقدامی مذموم و جنون‌آمیز، تغییر ترکیب جمعیتی بحرین را در دستور کار قرار داد و با حمایت آل‌سعود، به تزریق جمعیت غیرشیعه و سلب تابعیت از برخی شیعیان این کشور، روی آورد. این عمل غیرقانونی و -در عین حال- مضحک، اکنون متوجه‌ی رهبر شیعیان بحرین شده و حکومت بحرین با سلب تابعیت از شیخ عیسی قاسم، به اخراج او از کشور روی آورده است!
این در حالی است که آل‌خلیفه -خاندان حاکم بر بحرین- خودشان اصالتا بحرینی نیستند و این خاندان، بخشی از عرب‌های عتوبی است که به عَنَره، یکی از قبایل عدنانی ساکن نجد و شمال عربستان وابسته است.[1] در اسناد کمپانی هند شرقی نامه ای به تاریخ ۲۸ ذیقعده ۱۱۹۶قمری، مطابق با ۴ نوامبر ۱۷۸۲میلادی هست که می‌گوید: «عتوبی‌ها بحرین را گرفتند و غارت کردند».[2]
آن‌چه امروز در بحرین مشاهده می‌کنیم «مسئله‌ی حاکمیّت جائرانه‌ی ابلهانه‌ی یک اقلّیّت مستکبر خودخواه بر یک اکثریّت گسترده است. یک اقلّیّت کوچکی بر هفتاد درصد، هشتاد درصد مردم بحرین دارند حکومت می‌کنند.»[3] البته بگذریم که کشورهای استکباری مثل آمریکا، اینجا دیگر درد دموکراسی ندارند و بخاطر منافعشان، ابایی از حمایت از سرکوب اکثریت مردم بحرین به خود راه نمی‌دهند!
سلب تابعیت آیت‌الله شیخ عیسی قاسم البته یک حرکت احمقانه و ابلهانه بود که در واقع، تیشه به ریشه‌ی خودشان خواهد زد چون «شیخ عیسی‌‌قاسم کسی بود که تا امروز و تا وقتی‌که می‌توانست با مردم حرف بزند، از حرکات تند و مسلّحانه‌ی مردم جلوگیری می‌کرد، مانع می‌شد. نمی‌فهمند که با چه‌کسی درافتاده‌اند، نمی‌فهمند که تعرّض به شیخ عیسی‌ قاسم یعنی برداشتن مانع از مقابل جوانهای پُرشور و پُرحماسه‌ی بحرینی که [اگر] بیفتند به جان نظام حاکم، از هیچ راه دیگری نمی‌توانند آنها را ساکت کنند.»[4]
به هر صورت، بحرین هم یکی دیگر از عرصه‌های رسوایی نظم دروغین جهان امروز است و معیار دوگانه‌ی آن‌ها را آشکارتر می‌کند؛ همان‌ها که حاکم قانونی سوریه را دیکتاتور می‌نامند و اصرار بر رفتنش دارند در بحرین از حکومت موروثی آل‌خلیفه حمایت کامل می‌کنند!

پی‌نوشت:
[1] ابوحاکمه احمد مصطفی، تاریخ شرقی الجزیرة العربیة، ج۱، ص۴۵
[2] همان، ص 109
[3] امام خامنه‌ای، پنجم تیر 1395
[4] همان