سوال اخلاقی: راههای کنترل خشم.....

سلام و عرض ادب خدمت کاربر گرامی
ضمن تشکر از اعتماد و ارتباط شما با مجموعه

مساله ای که با ما در میان گذاشتید و در صدد رفعش هستید ممکنه خیلی‌ها دچارش باشن!
خیلی خوبه که شما به این نتیجه رسیدید که چنین عارضه اخلاقی دارید، درک و توجه به این نکته که «من بی خودی گاهی عصبانی می شوم و باید خودم را اصلاح کنم » در مقایسه با دیگران که خودشون رو مبرا از هر گونه مساله ای می دونن، یک نقطه مثبتی است، و مهم‌تر اینکه همینکه در صدد مشورت و اصلاح اون بر اومدید نقطه مثبت دیگری است که شما دارید.

عوامل عصبانیت و پرخاشگری متفاوت هست و باید ریشه یابی کرد. در خلوت خود و به قول معروف در لاک خودتون فرو برید، تأمل کنید و ببینید ریشه عصبانیت شما از کجا شروع و ناشی می‌شود؟ برای هر عملکردی چه در بیرون و چه در خانه، یک کلمه پرسشی  «چرا» بگذارید که چرا من چنین رفتاری از خود نشون دادم. خود را واکاوی کنید و ببینید انگیزه شما برای هر رفتار چیست؟

این خودپُرسشی، خودآگاهی شما رو ارتقاء می ده و شناخت شما رو نسبت به خودتون بیشتر می کنه و لذا بهتر می تونید در صدد اصلاح بر بیایید.

به طور کلی مواردی عرض میشه که امیدوارم براتون مفید باشه.

1-  اگر عصبانیت شما در گفتگوها و بگو مگوها اتفاق می افته، به نظر دیگران احترام بگذارید و لو غلط باشه، همیشه به عنوان پیشفرض خود را صاحب حق ندانید. این تکیه کلام رو نوعاً داشته باشید که «ممکنه حق با شما باشد» حتی اگر بدونید حق با شماست. حاضر جواب نباشید.
2- قبل از هر رفتار تنش زا، تامل کنید. اگر موقعیت‌های خاصی این عصبانیت اتفاق می افته، اینها رو یادداشت کنید تا در موقع چالش بهتر متوجه باشید که باید چه رفتاری از خود نشون بدید. با مزمزه کردن، رفتاری را که قرار است انجام دهید ارزیابی کنید.
3-تکنیک مکث 3 ثانیه: این رو برای خودتون شرطی سازی کنید که در حین مشاجره، برای هر حرفی، 3 ثانیه تامل کنید بعد سخن برانید. این تکنیک، از قوه غضب و خشم شما خواهد کاست.

4- در آستانه خشم، سعی کنید حالت خود رو عوض کنید، اگر ایستاده اید، بنشینید. اگر نشسته اید، پاشید. یا اینکه در این جور مواقع در دل خود از 10 به طور معکوس بشمارید، یا موقع مشاجره، این رو قاعده مند که من موقع دعوا باید نفس عمیق بکشم. یا از این جور رفتارهایی که عقل و ذهن شما رو درگیر خواهد کرد.

5- جملات مثبت رو برای خودتون زیاد تکرار کنید. اینکه مثلا «من آروم ترین فرد روی کره زمین هستم» ، «من مهربان ترین فرد هستم» و ... و خودتون رو به همین خصیصه تصور کنید و ژست فردی با چنین ویژگی بگیرید. تصویر سازی مثبت، اولین گام برای تغییر خود است.

6- سعه وجودی خود را بالا ببرید تا بهمین راحتی با کوچک‌ترین مشکلی عصبانی و رنجیده خاطر نشید. نماز اول وقت خواندن و مقید بودن و استمرار بر آن، و بخصوص مناجات درمانی (برنامه بریزید و مکتوب کنید چند دقیقه از روز رو به درد دل کردن با خدا در خلوت خود بگذرونید) هم روح شما رو بزرگ می‌کند و هم به آرامش می‌رساند. اونوقت متوجه میشید خیلی چیزها ارزش تنش و پرخاشگری ندارد. معنویت،بخواهید یا نخواهید قدرت «خودمداری» شما رو ارتقاء میده، یکی از عوامل اصلی بد اخلاقی کِبر و خودبرتر بینی است که با مواردی که عرض شد به مرور این حالت از شخص زائل میشه. بخصوص مناجاه که به شدت غرور و تکبری که گاهی منشاء عصبانیت اند رو ذوب می کنه

7-اجازه بدید یه کم بیشتر از مکانیزم درونی تون بگم. تا روند کار بیشتر دستتون بیاد.
نفس هر انسانی از سه قوه تشکیل شده: شهوت (به معنی عمومی خودش) ، غضب، عقل.
 آدم متعالی کسیه که
1- هر کدوم رو در حد متعادل داشته باشه
2- شهوت و غضبش در کنترل عقلش باشه.

اگر کسی به روی هر کدوم از این قوا بیشتر تمرکز داشته باشه و اهمیت بده، اون قوه بزرگتر و قوی تر میشه و قوای دیگه ضعیفتر میشه. بخاطر همین اگر کسی حیث قوه غضب و خشمش بیشتر بشه ، قدرت تأملش کم میشه قدرت آینده نگریش کم میشه. بخاطر همین گفته شده موقع عصبانیت تصمیم به هیچ کاری نگیرید، چون تصمیم شما منشاء عقلانی ندارد. و از اون طرف هر چه قوه تعقل رو مثلا با تفکر و مطالعه تقویت کنید، ضمن توسعه ارزش وجودی شما بهتر می تونید خشم خودتون رو کنترل کنید، انگیزه کمی برای پرخاشگری خواهید داشت، که در اینصورت کنترل اعضا و جوارح و بخصوص زبان شما به دست عقل و تعقل شما خواهد بود و نه به دست قوه غضب و خشم شما. نتیجه اینکه برای حل این مساله سعی کنید اهل مطالعه باشید و اهل تفکر، تفکر در مورد شناخت خود و خدا و رابطه ای که باید با خدا داشته باشید

باز هم اگر فکر می‌کنید این قضیه نیاز به بررسی بیشتر داره با کمال میل در خدمتیم.

موفق باشید