سوال اخلاقی: نمی‌تونم برای نماز صبح بیدار شم

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم

ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر

اصل این که این قضیه رو یک مشکل دونستید و هم قضا شدن نماز و هم ضعیف شدن عقیده رو یک چالشی در زندگی خود حس کردید و در صدد رفعش براومدید، یک امتیاز هستش که به شما تعلق داره، بر خلاف بقیه افراد که چه بسا مدتهاست نمازشون قضا میشه و عقایدشون ضعیف شده اما نسبت به این قضایا بی تفاوت اند. پس قدر خودتون رو بدونید که این خودآگاهی رو دارید که یک جایی از کار عیب داره، قاضی درون شما بیدار هست و شما لازم هست از این نیروی درونی بهره ببرید.
اما راجع به نماز صبحتون:
قضا شدن نماز صبح شما ممکنه متاثر از چندین عامل باشه که خود شما باید بررسی کنید که ممکنه از کدوم عامل باشه و در صدد مدیریت مساله باشید.

1-مهمترین عامل بیدار شدن، زود خوابیدن هست (مثلا حوالی 10:30). هر فردی طبق نیاز،برای خوابیدن به مقدار ساعت خاصی خو گرفته. اگر شروع خواب، زودتر اتفاق بیفته این نیاز زودتر رفع شده و راحتتر بیدار میشید. که در اینصورت فقط کافی ساعت زنگ دار بزارید. ضمن اینکه به این نکته دقت داشته باشید که حداقل دو ساعت قبل از خواب، آب ننوشید. چون نوشیدن آب، خواب را سنگین تر می کند.

2- دغدغه شما برای خواندن نماز صبح در بیدار شدن شما مؤثر است. چطوره که وقتی منتظر کسی هستید که دوستش دارید خواب رو از شما می گیره همانطور اگر نسبت به ضرورت و خواندن نماز صبح واقف باشید، بقول معروف روح شما گوش به زنگ خواهد بود و با یک اشاره بیدار خواهید شد. تا حدودی فضیلت نماز نماز میتونه  شوق شما رو تقویت کنه و این شوق بر اراده شما خواهد افزود.

«فاذا صلی العبد صلاه الصبح مع طلوع الفجر اثبتت له مرتینتثبت‌ها ملائکه اللیل و ملائکه النهار»

پس هرگاه نمازگزار نماز صبح را با طلوع فجر به جای آورد دو مرتبه برای او نوشته می‌شود، هم فرشته صبح و هم فرشته شب می‌نویسند. (نماز صبح را فرشته روز و فرشته شب هر دو مشاهده می‌کنند)
3- گاهی بیدار نشدن برای نماز صبح بخاطر سنگینی روح هستش، این سنگینی ناشی از عملکردی که شخص در طول روز داره، مثلا گاهی این سنگینی بخاطر گناهانی است که همچون هاله ای روح رو احاطه کرده و گوش درون رو سنگین می کنه و در نتیجه باعث ضعف در اراده میشه. بخصوص در این دوره زمونه بسیار بسیار باید مواظب امور دیدنی در طول روز و بخصوص فضای مجازی بود. که به لحاظ یافته های روانشناسی اثر دیدن بر روح به مراتب خیلی بیشتر از حواس دیگر است.
در این صورت باید زمینه حل مساله بود، زمینه ارتکاب گناه چشمی رو از بین برد، و از طرفی با گریه کردن (بر مصائب اهل بیت به عنوان یک راهکار بسته به سلیقه و علاقه شما)، روح رو تلطیف و سبک کرد.

اما راجع به عقاید شما :
ضعیف شدن عقائد ارتباط مستقیمی با بالا رفتن سن نداره، هر چه هست به عملکرد ما بستگی داره. در این رابطه لازم هست اقداماتی انجام بدید
باید مسائل عقیدتی خودتون رو تقویت کنید و مسائل عقیدتی رو هم از بحث توحید و خداشناسی شروع کنید و تا مرحله زمان غیبت و عقیده به امام زمان عج برسید. مسائل عقیدتی مباحث ذهنی و فکری است که در این موارد با دلیل و منطق باید به مرحله اقناع برسید. اگر شما مسائل عقیدتی تون رو تقویت و مدیریت نکنید به طور نامحسوس فضای مجازی و امپراطوری رسانه متاسفانه این کار را خواهد کرد.

شما با تقویت مباحث عقیدتی، متفاوت از دیگران باشید، چون خیلی از مردم روحیه تحقیق و کنکاش و تفکر ندارند و بیشتر تقلیدی بار اومدن، لذا در برهه اخر الزمانی ممکنه دستخوش انحرافات بشن.
وقتی عقیده شما تقویت شد برای رسیدن به وادی ایمان که همان ورود نور هدایت در قلب هست لازم هست که مرحله «عمل و رعایت تقوا» رو بگذرونید. یعنی شما از عقیده به عمل و از عمل به ایمان می رسید. لازمه عمل کردن به دستورات دین این هست که شما هوای نفس رو کنار بزارید و بر دشمن درونی غالب بشید، چون نوعا تکالیف دینی بر سر راه خواهشها و هوسهای نفسانی است. 
از مرحوم عارف ایت الله بهجت پرسیدند که : این‌جانب تصمیم دارم که به خداوند، قرب پیدا کنم و سیروسلوک داشته باشم، راه آن چیست؟
پاسخ دادند: بسمه‌تعالی، چنانچه طالب، صادق باشد «ترک معصیت» کافی و وافی است برای تمام عمر، اگرچه هزار سال باشد.

موفق و پیروز باشید
بهترین ها رو برای شما آرزومندم