خواستگاری از دختر متولد 80

17:02 - 1393/09/21

سلام؛ خوشحالم که با این سایت مفیدتون آشنا شدم .

من یه پسر 16-17 ساله هستم متولد 76. یه دختری توی فامیلمون هست که خیلی مذهبیه ...؛ خیلی ازش خوشم اومده؛ این دختر حتی از قبل از 9 سالگیش حجابش رو کامل رعایت میکرد و هیچوقت بدون چادر نبود؛ الآن 12-13 سالشه؛ متولد 80. یه مدتیه که ذهنم در گیرش شده و همش فکر میکنم که اگر بشه با این دختر ازدواج بکنم؛ سنمون هم مناسب هست فاصله سنیمون 4-5 ساله . خونوادشون هم خیلی ولایی و هوادر حضرت آقان مثل خودم ...

نمیدونم چم شده ولی بعضی وقتا که به این مسئله فکر میکنم عذاب وجدان میگیرم و میگم من و اون هنوز خیلی بچه هستیم و من نباید به اینا فکر کنم ...؛ در این خصوص تا حالا با هیچ کسی حرف نزدم ولی از بچگیم از حجب و حیاش خوشم میومد ...

خواستم ازتون راهنمایی بگیرم همچنین که من قصد دارم طلبه هم بشم مطمئنا احتمال پذیرششون بالا میره؛ ولی از طرفی چون دختر خیلی مذهبی هست میترسم قبل از من کسی بره خاستگاریش و از دستم بره ... چیکار کنم ؟؟

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/48803
تصویر مصطفی راهی

با سلما و عرض خسته نباشید خدمت تمامی دوستانی که ما را در پربار کردن نظرات یاری رساندند

به عنوان جمعبندی مطلب با ارجاع به جواب آغازینی که داده شد

ازدواج از جمله مسائلی است که تسریع در آن امری پسنده است ولی خب برای اقدام شما نیاز به فراهم بودن شرایطی دارید که تا آن شرایط به طور نسبی فراهم نشود نمیتوانید اقدام خاصی انجام دهید.

برای ازدواج تنها این مسئله کافی نیست که من از کسی خوشم آمد پس میتوانم اقدام کنم بلکه نیاز است که شرایطی فراهم شود که یکی از آن شرایط رشد عقلی و توانایی نسبی در اداره یک زندگی است.

برای شما که فردی مذهبی هستید باید بگویم قرآن کریم در سوره نساء آیه 6 در باب مسئله یتیمان با وجود این‌که به سن بلوغ رسیده‌‌اند می‌فرماید، تا زمانی‌ که به رشد عقلی کافی نرسیده‌ باشند مجوز دریافت اموال خود را ندارند، به طریق اولی باید مجوز ازدواج را نیز نداشته باشند.(البته این از ضعف تربتی خانواده های زمان کنونی ماست که پسر و دخترهای جوان خیلی دیرتر از زمانهای سابق به پختگی لازم برای ازدواج میرسند)

پس با این ذهنیتی که خودتان از خود دارید و میفرمایید هنوز بچه هستید و آمادگی ندارید بهتره اقدام جدی نکنید چون به احتمال قوی جواب منفی که بشنوید سرخورده شوید.

البته شما می توانید با مشورت و استفاده از تجارب افراد بزرگتر عقد کنید و از بهترین دوران زندگی تان لذت ببرید به شرطی که پشتوانه فکری خوبی داشته باشید

در بحث ازدواج این نکته را هم لحاظ فرمایید که ازدواج در واقع پاسخ به نیازهایی است که شما باید ببینید آن نیازها را در خودتان احساس میکنید یا صرفا به خاطر چادری بودن ایشان و اینکه ازش خوشتون میاد میخواید اقدام کنید.

 به عنوان پشتوانه جواب شما را به دو مطلب زیر نیز ارجاع میدهیم.

نگاهی به درون( آمادگی روانشناختی برای ازدواج)

ازدواج خوب در سایه آمادگی حاصل میشود

و در پایان نیز توصیه میکنیم به پاسخی که به عنوان نظری مجزا به کاربر محترم keramatn در همین سوال داده شده است توجه نمایید.

با آرزوی توفیقات روزافزون برای شما

تصویر keramatn
نویسنده keramatn در

سلام --اول اینکه شما سنتون مناسب نیست و بلکه فاصله سنیتون مناسبه --دوم اینکه تا اینجا که من متوجه شدم شما دنبال این نیستی که الان بقیه دوستان تایید بکنن که ازدواج بکنی یا نه! که صد در صد کسی تایید نمیکنه چون واقعا عاقلانه نیست-- بیشتر دنبال این هستی که بقیه راهنماییت کنن که حالا که اینجوری شده . من تا چندین سال آینده چیکار بکنم که اون دختر رو از دست ندم! خب من در جواب باید بگم این حسی که شما الان داری یه حس کاملا طبیعی نسبت به جنس مخالف هست که فقط و فقط حس هست اونم از نوع عاطفی و بدون پشتوانه عقلی مخصوصا توی این سن وسالی که الان شما هستید که با گذر زمان و بالا رفتن سن وسال اگه تونست پشتوانه عقلی پیدا بکنه میشه بهش تکیه کرد  که بیشتر مواقع افراد با گذر زمان و رشد فکری پی به این میبرند که در اشتباه بوده اند چون فکر الانشون با فکر اون موقع فرق میکنه و الان خیلی چیزا میفهمن که اون موقع نمیفهمیدن ---پس الان به نظر من بهترین کار اینه که شما صبر داشته باشی و تا رسیدن وقتش اون خونواده رو  زیر نظر داشته باشی که اگر خواستگاری پیدا شد تو هم خودتو نشون بدی که منم هستم و اگرم پیدا نشد که چه بهتر --- اون موقع دیگه شما اگه هنوزم سر حرفت هستی وقت خواستگاریه!  اینم اضاف کنم که این حجب و حیا که شما میگی طفولیت و معصومیت هست که بیشتر دخترا تو این سن وسال دارن و بزرگتر که میشن یه کم فرق میکنن پخته تر نشون میدن

تصویر مصطفی راهی

با سلام خدمت دوست بزرگوار

با توجه به جوابی که شما دادید باید به این مسئله توجه کرد که نیاز به ازدواج مسئله ایی نیست که انسان به خودی خودش اون رو رها کنه تا شرایط به طور کامل جفت و جور بشه بلکه بعد از دوران بلوغ و شرایط جسمی خاص قاعدتا فرد احساس نیاز به ازدواج رو در خودش حس میکنه( چه آمادگی روحی و عقلی ازدواج رو داشته باشه چه نداشته باشه) و روایات هم توصیه شون به اینه که هر چی امکانش باشه شرایط ازدواج نزدیک به این سن فراهم بشه. حالا سوال اینجاست که چرا این امر ممکن و میسر نیست؟ جواب سوال بسیار راحته همه اینها به تربیت والدین و شرایط اجتماعی فرزندان بازگشت داره.

در گذشته شرایط زندگی و تربیت بچه ها به گونه ایی بود که بر اساس خلقت طبیعی و فطریشون در همان دوران بلوغ به رشد عقلی قابل قبول هم میرسیدند ولی الان آنقدر پدر و مادرها با فرزندان خودشون بچه گانه برخورد میکنند و شرایط زندگیها به گونه ایی رقم میخورد که فرزندان کمترین مسئولیت پذیری رو در زندگی ندارند پس طبیعیست که بلوغ عقلیشون به تاخیر میفته و از حالت طبیعی خودش فاصله میگیره. این ایراد از تربیت ماست و راه حل اصلی اینه که در نوع تربیت فرزندان تجدید نظر بشه تا برای حل مسئله خدای ناکرده به جای تسریع در فراهم شدن ازدواج باز راه اشتباه خودمان را بپیماییم و به فرزند خود توصیه بکنیم فعلا صبور باشد تا وقتی که مردانگی خود را بتواند ثابت کند. این در حالی است که معلوم نیست با این تربیتی که ما نسبت به فرزندان خود داشته ایم مرد میدان صبر باشند که غالبا هم نیستند.

تصویر m.snake
نویسنده m.snake در

ما که بیست و چند سال از عمرمون میگذره انقدر اینور و اونور می خونیم بلوغ عقلی پسرها تو این سنه، میگم بابا من این سن متوسط بلوغ عقلی رو هم رد کردم و هنوز نمیدونم با خودم چند چندم، هر روز رنگ عوض می کنم، هر روز یه تصمیم واسه آینده، شما هم 17 سالته امروز اینو میخوای بعد از 20 سالگی نگرشت و جهان بینی ات هزار تا تغییر می کنه، اونم 13 سالشه بذا 16-17 سالش بشه، اونم نگرشش ثبات نداره، شما هم نیاز دارید به بلوغ اجتماعی، بلوغ اقتصادی، مهارت های زندگی، حداقعل یه خدمت سربازی برو از محیط مدرسه بری تو یه محیط بزرگ تر و ظالمانه تر، یه نگاه به دخل و خرجت بنداز بعد تصمیم بگیر، وقتی مطمئن شدی چترت سالمه و چتر بازی بلدی، اونوقت از هواپیما بپر، با قدرت و مطمئن بپر

تصویر qaz
نویسنده qaz در

به نظرم او رو از خانوادش خواستگاری کنید .

تصویر تقدیر
نویسنده تقدیر در

با سلام خدمت دوستان من عضو جدیدم.

در پاسخ به سوال

1.به نظر من هیچ دلیل و تضمینی وجود ندارد که اونم وقتی بزرگ شد تو رو دوست داشته باشه.

2.هنوز از زندگی هیچی حالیت نیست یعنی شرایط سنیت باعث میشه که خیلی چیزا رو درک نکنی

3.راه حل برای مشکل شما اینه که حست رو سرکوب کنی چون حتی اگر شما مذهبی نبودید نیز برقراری رابطه را بخاطر سن کم طرف مقابل توصیه نمیکردم.

4.حداقل کاری هم که باید منتظر باشید انتظار برای 4 سال است تا طرف مقابل به حدی برسد که بتواند درباره ی زندگی خود تصمیم بگیرد.

من ازدواج در سن پایین را نیز به هیچ وجه توصیه نمیکنم.
 

تصویر hosseinz
نویسنده hosseinz در

توی زندهباد زندگی یه خانواده ای بودن که دخترشونو 13 سالگی شوهر داده بودن

 

دختره میگفت وقتی بلوغ 9 ساله ما بیخودی با تربیتمون بچه بارش میاریم

 

ایشون 13 سالگی ازداج و 16 سالگی باردار شدن.

 

 

 

البته باید واقعا کامل باشن ها..چه بسی چهارسال دیگه یه نوجوون فلسفه زندگیشو عوض کرد!

تصویر ali1
نویسنده ali1 در

کاملا موافقم؛ کامل بودن هم خیلی شرطه؛ ولی چرا کسی پاسخ منو نمیده ؟ چه فاکتور هایی هست برای اینکه بشه تشخیص داد که خودمون یا شخص مقابل به این کامل بودن برای ازدواج رسیدیم یا نه ؟؟

 

من خنگ نیستم بخوام ال« ازدواج کنم؛ فقط دل مشغولیم شده و میخوام حلش کنم ...؛ برنامم برای آیندست ...

 

یکی جواب بده خب .... :|

تصویر حسین وجدانی «مشاور»

با سلام

پاسخ سوال شما بارها تو این سایت داده شده اجمال پاسخ اینکه ازدواج دو صلاحیت می خواد صلاحیت ذاتی و جنسی که با بلوغ حاصل میشه و صلاحیت مهارت در زندگی که اکتسابی هست و ممکن است فردی این مهارتها را در 14 سالگی یاد بگیره و ممکنه شخصی در 40 سالگی هم هنوز مهارت زندگی نداشته باشد

تصویر mazhararamesh

مخاطب گرامی!

این احساس و این شعله عشق هنوز پرورش یافته نشده و نیازمندی شما به امر ازدواج به شکوفایی و شکوفه شدن نرسیده،الان شما یک احساس درونی در وجودتون هست که معیارها و همتایی ها را دارید بررسی میکند لذا همین چادر داشتن و ... را ملاک میدونید ولی در اصل ترس از دست دادن ایشون و معیارها ف شمارو دارد هدایت میکند به امر ازدواج..

لذا به نظر میرسه در حال حاضر به کسب مهارتها و کسب دانش معیارها بپردازید تا وقتی که یقین حاصل کنید که 1- هم شخص مورد نظرتون دارای همتایی هست و  2- هم نیازمند همسرید و میتوانید از عهده سرپرستی یک همسر برایید

 

موفقید ان شاءالله

تصویر mmm2413
نویسنده mmm2413 در

ببین نکن این کارو یه دو سالی صبر کن
تو این دو سال ازدواج نمیکنه

تصویر امید مهدی

سلام

چند نکته را مدنظر داشته باشید . یک ؛ هیچ وقت بر اساس تصویرهای ذهنی تان ازدواج نکنید! شما از ایشان چادر و داشتن خانواده ای ولایی را دلیل بر انتخابتان می دانید و این نشان از تصویر سازی شما از ایشان به شکلی که فردی مومن و مهربان و سرشار از دیگر کمالات است و این موضوع در شما هیجان و انگیزه ای مضاعف برای رسیدن به ایشان ایجاد نموده است و این همان اشتباهی ست که امروزه دلیل اصلی طلاق هاست . به کرات مشاهده شده است که پس از مدتی با یکدیگر جملاتی از قبیل اینکه خانوادشو می شناختیم ولی ... ؛ چادری بود ولی ... ؛ خوش بر خورد بود ولی ... نماز خون و مذهبی بود ولی ... ؛ و دیگر جملاتی که ریشه همه آنها این است که با دیدن برخورد ها و رفتارها به اشتباه برای خودمان فردی دیگر و انتزاعی و ذهنی ساخته ایم . می گویید چادری ست پس حتما مومن است! ویا می گویید چون از پیش از سن تکلیف چادر به سر کرده است پس حتما مومن است و ... ؛ مهمترین موضوع شناخت از شخصیت ایشان است که شما تنها چند رفتار اجتماعی از ایشان دیده اید و می تواند با شناخت بیشتر از ایشان به کلی نظرتان تغییر کند . از مذهبی بودن صحبت کردید ؛ در خاطرتان باشد هر فرد تعریفش از مذهب متفاوت است ؛ اگر تناسبی میان خودتان و ایشان احساس نمودید تنها رفتار اجتماعی ایشان است و نه شناخت حقیقی از ایشان برای ازدواج . 

مدنظرتان باشد لزوما دو فرد مذهبی و خوب نمی توانند کنار یکدیگر زندگی خوبی داشته باشند . و لزوما افرادی که زندگی هایشان به طلاق می انجامد افراد بدی نیستند . اگر امروز شما از ایشان خوشتان آمده است دلایل بسیاری می تواند داشته باشد اعم از اینکه ایشان هنوز در دوران کودکی شان است و شما به پاکی ، سادگی و کودکی ایشان علاقمند شده اید . الا ایحال اگر هم چنان ایشان را متناسب خود می دانید ابتدا با خانواده خود در این باره صحبت کنید و با آنها صلاح و مشورت نمایید.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و ( عجل فرجهم ) 

تصویر آقا حمید

من تو 17 سالگی واسه هواپیما دست تکون میدادم و بای بای میکردم

تو میخوای تو 17 سالگی زن بگیری؟!!!
smiley

تصویر ali1
نویسنده ali1 در

خب برادر؛ همسنهای من میرند دختر بازی که صداشون در نمیاد ... من بعد از بلوغم با هیچ دختری رابطه نداشتم ....

تصویر farnaz
نویسنده farnaz در

smiley

تصویر hosseinz
نویسنده hosseinz در

برادر 17 ساله ی من؛ ازدواج مهارت میخواد ؛ که اکتسابیه؛ سر کلاس و با ریاضیات کسب نمیشه؛ تا آدم نخواد به بلوغ انتخاب نمیرسه!

پس؟

1. برو دنبالش(دنبال بلوغ) ... برو زیر بار مسولیت تا رشد کنی. منظورم این نیست که ازدواج کن ها... اول زیر بار مسولیت های دیگه برو...

از نون گرفتن تا نگه داری بچه ی یکی از فامیلات. 

2. در ضمن؛ مشورت با بزرگ ترات رو یادت نره. هرچقدرم کامل باشیم آخرش باید لنگ بندازیم :) این یه اصله

 

خلاصه اینجوری میتونی در هر سنی ازدواج کنی؛ اگر بلوغ داشته باشی

 

3. یه چیز دیگه...

یکی از آبجیای سایت خیلی از دکتر فرهنگ حرف میزد؛ منم رفتم آسه آسه دانلود کردم

هم کم حجمن؛ هم توشون طنز هست؛ هم یه طرفه نیستن؛ حضار هم اضحار وجود میکنن!

بیا :

http://ghiamat.ir/post/7/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D8%B3%D9%...

تصویر ali1
نویسنده ali1 در

از راهنماییاتون ممنونم؛ ولی نه وقت برای گوش دادن سخنرانی دکتر فرهنگ رو دارم و نه حوصلش رو ... ! ! :/

 

البته قبلا سخنرانی هاشون رو گوش کردم واقعا خیلی خوبن و از هوادارانشونم ...؛ ممنونم از لطفتون؛ به نظرتون زیر بار مسئولیت رفتن کافیه ؟ چون من از قبل در این خصوص مطلع بودم اهل زیر مسئویت رفتن هستم ...

ولی نمیدونم همین نون گرفتن و نگهداری بچه فامیل و ... که مثال زدن و انجام میدم واقعا کافیه یا مواردی دیگه هم هست ...

 

درمورد مشورت با بزرگتر من به طور غیر مستقیم در این خصوص بویژه با مادرم صحبت کردم و اتفاقا اونها هم همین راهنمایی ها رو میکنن ...؛ مسئله من دل مشغولیمه که به کسی نمیتونم بگم ...

تصویر مصطفی راهی

با سلام و عرض تشکر از سوالی که در این انجمن مطرح کرده‌اید

ازدواج از جمله مسائلی است که تسریع در آن امری پسنده است ولی خب برای اقدام شما نیاز به فراهم بودن شرایطی دارید که تا آن شرایط به طور نسبی فراهم نشود نمیتوانید اقدام خاصی انجام دهید.

برای ازدواج تنها این مسئله کافی نیست که من از کسی خوشم آمد پس میتوانم اقدام کنم بلکه نیاز است که شرایطی فراهم شود که یکی از آن شرایط رشد عقلی و توانایی نسبی در اداره یک زندگی است.

برای شما که فردی مذهبی هستید باید بگویم قرآن کریم در سوره نساء آیه 6 در باب مسئله یتیمان با وجود این‌که به سن بلوغ رسیده‌‌اند می‌فرماید، تا زمانی‌ که به رشد عقلی کافی نرسیده‌ باشند مجوز دریافت اموال خود را ندارند، به طریق اولی باید مجوز ازدواج را نیز نداشته باشند.(البته این از ضعف تربتی خانواده های زمان کنونی ماست که پسر و دخترهای جوان خیلی دیرتر از زمانهای سابق به پختگی لازم برای ازدواج میرسند)

پس با این ذهنیتی که خودتان از خود دارید و میفرمایید هنوز بچه هستید و آمادگی ندارید بهتره اقدام جدی نکنید چون به احتمال قوی جواب منفی که بشنوید سرخورده شوید.

البته شما می توانید با مشورت و استفاده از تجارب افراد بزرگتر عقد کنید و از بهترین دوران زندگی تان لذت ببرید به شرطی که پشتوانه فکری خوبی داشته باشید

در بحث ازدواج این نکته را هم لحاظ فرمایید که ازدواج در واقع پاسخ به نیازهایی است که شما باید ببینید آن نیازها را در خودتان احساس میکنید یا صرفا به خاطر چادری بودن ایشان و اینکه ازش خوشتون میاد میخواید اقدام کنید.

اگر با این حد از بیان ما مسئله حل نشد و هوز اصرار بر اقدام دارید بفرمایید تا مطالب و راهکارهای دیگری هم هست تقدیمتان کنم.

با آرزوی توفیقات روزافزون برای شما...

 

تصویر ali1
نویسنده ali1 در

سلام و ممنونم؛ خب چطور باید متوجه بشم که به رشد عقلی و توانایی اداره زندگی رسیده ام یا نه ؟

راستش رو بخواید قصد من برای ازدواج در چند سال آینده هست؛ مثلا 20-21 اما این مسئله باعث دل مشغولی من هم شده؛  برای همین هم میخواستم که راهنمایی بگیرم ...

تصویر مصطفی راهی

باید خدمت دوست خوبم عرض کنم که اطلاع پیدا کردن از این مسئله که آیا توانایی های مورد نیاز برای اقدام به ازدواج را پیدا کرده ایید با نه؟ هر چند که مسئله چندان راحتی نیست ولی خیلی هم نیاز نیست سخت گیرانه به آن نظر بیاندازید. در این مسئله شکی نیست که کسب مهارت ارتباطی، عاطفی، مدیریتی، مهارت حل اختلاف و تعارض و... پیش از ازدواج لازم است و با مطالعه مطالب و کتابهای مرتبط انسان میتواند به طور نسبی به بخشی از آنها دست یابد و با اتکاء بر آنها وارد مسیر ازدواج شود اما ناگفته نماند كه تحقق كامل این مهارت ها با مرور زمان و كسب تجربیات در خلال زندگی میسر می گردد.

پس به طور خلاصه باید گفت که با مطالعه در باب تواناییهای مورد نیاز برای ازدواج و مقایسه میزان تواناییهای خود با آنها میتوانید به طور نسبی بفهمید که چه میزان به رشد عقلی مورد نیاز برای ازدواج دست یافته اید.البته برای دقت بیشتر در این مسئله میتوانید به یک مشاور مطمئن نیز مراجعه کنید.