مرحوم علاّمه مجلسی به نقل از مرحوم شیخ بهائی رضوان اللّه علیهما استخاره ای را نقل كرده است و آن را به امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف با این كیفیّت نسبت داده است:
تسبیح را به دست گرفته و سه مرتبه گوید: اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و سپس مقداری از دانه های تسبیح را در مُشت گرفته و پس از آن دانه ها را - دو عدد، دو عدد - رها نماید، پس اگر یك دانه باقی ماند خوب است و آن كار مورد نظر خویش را اقدام نماید، ولی چنانچه دو عدد باقی بماند، خوب نیست و نباید اقدام كند.
همچنین مرحوم صاحب جواهر استخاره ای را به حضرت حجّت عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف با این كیفیّت نسبت داده است : پس از آن كه تسبیح را در دست گرفتی ، باید مراد خویش را نیّت كنی و سه مرتبه صلوات بر محمّد و آلش علیهم السلام بفرستی و سپس مقداری از دانه های تسبیح را در مشت بگیری .
بعد از آن ، دانه ها را - هشت تا، هشت تا - رها كرده ، در نهایت اگر یكی باقی بماند، متوسّط است و اقدام بر انجام آن كار بهتر می باشد، ولی اگر دو عدد بماند، بهتر است كه آن كار ترك شود. امّا اگر سه عدد باقی مانده باشد، انجام آن كار و ترك آن یكی است و فرقی ندارد. و چنانچه چهار عدد باقی بماند، خیلی بد است و نباید به آن كار اقدام نماید.
اگر پنج عدد باقی بماند، خوب است ولی زحمت و سختی دارد. اگر شش عدد باقی بماند، خیلی خوب است و باید در آن كار تعجیل نماید.
و اگر هفت عدد باقی بماند، مانند آن موردی است كه پنج عدد باقی مانده باشد. ولی اگر هیچ باقی نماند، بسیار بسیار بد است و ضرر و زیان زیادی را در بردارد.
چهل داستان و چهل حديث از امام زمان(ع)/ عبدالله صالحي