برهان صدیقین

«واقعیت مطلقه» هرگز زوال پذیر نیست؛ چیزی که هرگز زوال‌پذیر نباشد و زوال آن ممتنع بالذات باشد، واجب ازلی است؛ پس اصل واقعیت، واجب ازلی خواهد بود. آن گاه واقعیت‌های زوال‌پذیر و موجودات محدود، به آن واقعیتِ زوال ناپذیر تکیه می‌کنند.[1]

______________________________________________________________
[1]. علامه طباطبایی، اصول فلسفه و روش رئالیسم، تهران، انتشارات صدرا، ج 5، ص 76-86.