برپایی عدل و قسط

 در عذاب الهی انگیزه تشفى و تسلى خاطردر مورد خدا صادق نیست؛ زیرا خداوند ـ العیاذ بالله ـ مانند انسان نیست که دچار عقده و حس انتقام ‏جویى شود؛ تا بخواهد از راه عقوبت مجرم، خاطر خود را تسکین دهد.

از آن حضرت درباره توحيد و عدل سؤال شد، امام عليه السلام فرمود:

پایه سوم ایمان عدل است. عدل یعنی هر چیزی در جای خود قرارگرفتن. معنای لغوی عدل هم یعنی میانه.

از امام عليه السلام سؤال شد كه كدام يك از اين دو برترند: «عدالت» يا جود و بخشش؟

دولت هایی که در ایران روی کار می آیند باید ابتدا این داستان های قرآنی را بخوانند و سپس این را بدانند که گندم از گندم بروید جو ز جو؛ هرچه برای این مردم بکارند همان را درو خواهند کرد. اگر باعث عزت مردم شوند پس از پایان مسئولیت نیز عزتمند خواهند بود اما اگر به مردم ظلم کنند بدانند که نتیجه ظلم ظالم در همین دنیا به او برخواهد گشت.

 امام علی علیه السلام:

اگر قرار باشد خداوند هر کسی را که مرتکب ظلم و ستمی شد، از روی زمین بردارد، در آن صورت عذاب می‌توانست شامل همه شود و هیچ انسانی روی زمین نماند؛ و دیگر اینکه این دنیا ظرفیت جزای کامل را در پاره ای موارد ندارد.

مقصود از گسترش ظلم هنگام ظهور امام زمان(عج) آن است که هر یک از حق و باطل به نهایت کار خود رسیده چنانکه ستمکاران به درجه ای از بدی می رسند که لهیب آتشِ آنان، همه را فرا می گیرد.