حقیقت دنیا

نهراسیدن از مرگ؛ بلکه مشتاق و عاشق شدن به آن، وابسته به فهم صحیح از حقیقت دنیا، آخرت و مرگ از سویی، و انباشتن علاقه‌مندی‌ها در آخرت از سوی دیگر است. در این حالت، چون علاقه‌های انسان در آخرت متراکم شده‌اند، برای مرگ لحظه‌شماری می‌کند.

-با شناخت و پذیرش واقعیات و حقایق این دنیاست که می‌توان به سعادت حقیقی و رضایتمندی از زندگی رسید و آرامش سرای ابدی را به دست آورد.

در منازل بهشتی سختی، کمی، کاستی، رنج و عذاب پیدا نمی‌شود. انسان برای همیشه می‌تواند در این کاخ‌ها زندگی کند.

لذت‌ها و یا سختی‌های این دنیا، اصلاً ارزش ناراحتی را ندارد. این دنیا در مقابل آخرت اصلاً به‌حساب نمی‌آید. همچون 9 ماهی که انسان در شکم مادر است، ولی جز زندگی‌اش به‌حساب نمی‌آید.