روش صحیح حفظ قرآن کریم

هر دو واژه (تبدیل و تحویل) را می توان به معنای نسخ دانست، اگر چه نسخ و تبدیل به هم نزدیک ترند تا نسخ و تحویل.

علوم قرآنی از همان ابتدای نزول قرآن شکل گرفت، و فرد خاصی را نمی‌توان واضع علوم قرآنی به شمار آورد. البته امام علی(ع) با توصیه به فراگیری ادبیات قرآنی در این زمینه نقش چشم‌‌‌گیری داشتند.

روش تفسیر قرآن به قرآن ریشه در آغازین روزهاى نزول وحى و پیدایش تفسیر دارد؛ به گونه‌اى که نخستین نمودها و تجلیّات تفسیر و تبیین مفاهیم قرآن که توسّط معصومان(ع) صورت گرفت، در قالب روش تفسیرى «قرآن به قرآن» بوده است.

در نگاهی خاص و در دانش حدیث به هرآنچه از پیام‌­ها و الهامات الهی متفرقه‌­ای که عین متن آن در قرآن وجود نداشته اما حضرتشان و یا دیگر معصومان آنها را در اختیار مردم قرار دادند، حدیث قدسی گفته می‌­شود.

در روایات سفارش به قرائت قرآن با صدای حزین و غمگین شده است؛ زیرا قرآن کریم، کتاب جدّیت است و شوخى بر نمی‌دارد و یادآور مسئولیت خطیر انسانى و هشدار دهنده عاقبت بد زندگى بر اساس افکار غلط و روحیّات فاسد می‌باشد.

معتقدان به تحریف جزئی قرآن - با آن‌که عقیده‌شان نادرست و باطل است - اما  منکر ضروری دین نیستند.

تطبیق مفاهیم به دست آمده از آیات قرآن، بر مصادیقی می‌باشد که غیر از مصداق شأن نزول - اما مشابه آن - است. مثلاً اگر آیه‌اى در مورد قوم بنى اسرائیل نازل شده و بیان حال آنها است، این دلیل نمی‌شود که آیه مخصوص باشد و دیگر با هیچ‌کس قابل تطبیق نباشد.

امام سجاد(ع) در آن بیشتر با استفاده از خود قرآن، ویژگی‌هایی را برای قرآن مجید بیان فرموده‌اند در ذیل به بررسی فرازهای مختلف این دعا که در بیان ویژگی‌های قرآن وارد شده می‌پردازیم:

علاوه بر این‌که در قرآن کریم تصریح شده است که در آیات آن، تنافی و اختلافی نیست؛ در روایات نیز آمده است؛ برخى از آیات قرآن برخى دیگر را تصدیق و تأیید می‌کند و همدیگر را تکذیب نمی‌کنند و با هم تنافی ندارند؛

در قرآن کریم؛ واژه‌ها و لغاتی را می‌توان یافت که ریشه و اصالت غیر عربی دارند، البته تعداد این لغات کم است و چنین لغاتی، خارج از فهم عرب‌زبانان نیست. اما نمی‌توان لغتی در قرآن یافت که ادعا شود، هیچ سابقه استعمالی در بین عرب‌زبانان نداشته باشد.

خبر قطعی در مورد آینده افرادی مانند ابولهب، به معنای سرنوشت و سلب اختیار از آنان نیست، بلکه به این معنا است که خداوند با علم قطعی خود می‌داند ابولهب با اختیار و اراده خود مسیر دشمنی با پیامبر(ص) را انتخاب کرده و تا پایان عمر نیز آن‌را ادامه می‌دهد.

قرآن کریم، کتاب هدایت براى عموم مردم است و جز این کارى ندارد، و طبیعتا تنها در این حوزه باید این توقع را از آن داشت که از جامعیت برخوردار باشد و از بیان هیچ نکته هدایتی که بشر بدان محتاج است، دریغ نورزد. البته ما بر این اعتقادیم که قرآن از عهده این امر بر آمده است.