علم الهی
حرف خدا | زنده شدن وجدان
حرف خدا | زنده شدن وجدان |
علم الهی موجب صبر مومنان
یکی از هدیه هایی که دین به پیروان خود میدهد، صبر است. در سایه دینداری است که مؤمنین و متدینین در مقابل باران مصيبتها و سیل مشکلات مانند کوهی استوارند. . . |
پرهیز از مصلحت تراشی در اجرای احکام اسلام
دشمنان برای تضعیف برخورد قاطع با اغتشاشات، از راههای مختلف وارد میشوند، یکی از این موارد سوء استفاده از مطالب روایی، فقهی و حقوقی است. معصومین علیهمالسلام در اجرای حدود و قوانین اسلامی قاطعانه عمل میکردند. |
شگفتیهای آفرینش در قرآن
بیشتر آیات قرآن درباره شگفتیهای آفرینش متناسب با فهم مردم زمان نزول میباشد. |
هدفمند بودن افعال الهی
اگر خداوند حکیم، از افعال خود هدف نداشته باشد، لازم میآید خداوند حکیم، کاری عبث و بیهوده انجام دهد. |
دلالت قران بر مرجعیت علمی و تفسیری ائمه (ص)
تاریخ گواه آن است که تنها افرادی که ادعای آگاهی تمام و کمال از قرآن را داشته اند، امیرالمؤمنین علی علیه السلام و فرزندان معصومش علیهم السلام بوده اند. |
علم خدا قبل از خلقت
خدای متعال به تمام هستی قبل از خلقت علم دارد. |
مبحث نسخ و علم الهی در آیات قرآن
از آن جا که خداوند هم عالم مطلق است و هم قادر مطلق، لذا نسخ نیز در راستای علم و قدرت خداوندست نه اینکه نسخ دلالت بر جهل یا نا آگاهی خداوند به مساله باشد. به تعبیر دیگر نسخ به معنای تغییر در علم قانون گذار نیست بلکه نسخ به معنای تغییر در مصلحت قانون پذیر است. |
فلسفه ی امتحانات الهی
-در واقع فلسفه امتحان الهی نه به خاطر جهل و عدم آگاهی خدا نسبت به احوال بندگان است؛ بلکه به خاطر این است که بندگان به میزان صدق و راستی عملکرد خود واقف شوند. |
مسئله مهمی به نام اختیار انسان
-گر چه خداوند از کارهای بد انسان باخبر است؛ اما به انسان اختیار داده است که راه خوب و بد را انتخاب کند. |
چگونه خداوند علم به اطلاعات درست و غلط دارد؟
علم به یک مطلب اعم از این که آن مطلب درست یا نادرست باشد، به معنای پذیرفتن آن مطلب نیست، و می دانیم که خداوند علم خود را از اطلاعات درست یا غلط موجود در بیرون کسب نمی کند، بلکه علم خدا ذاتی است. |
با توجه به این که علم خداوند ازلی است، این علم چگونه در زمان و مکان تقسیم شده؟
علم خدا حضوری است و ممکن است موجودی از نظر ما غایب باشد و شاید هنوز به وجود نیامده باشد، چون زمان موجودیتش به ظاهر فرا رسیده، ولی همان موجودی که بعداً در نظر ما ظاهر می شود نزد او ظاهر است و این جریان همیشه ادامه دارد. |