مهم ترین رکن ریاست

یکی از مهم ترین ویژگی رئیس جمهور، سعه صدر است؛ چون امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند: «ابزار ریاست سعه صدر است.» (نهج البلاغه، حکمت 176)
سعه صدر آنقدر مهم است که حضرت موسی (علیه السلام) برای رهبری مردم از خداوند سعه صدر خواست و عرضه داشت: «رَبِّ اشْرَحْ لي‏ صَدْر [طه/25] پروردگارا سينه‏ ام را گشاده کن.» نخستين سرمايه براى يک رئیس جمهور، سينه گشاده، حوصله فراوان و تحمل بار مشكلات است، لذا امير مؤمنان على (علیه السلام) مى‏ فرماید: «بردباری مهم ترین رکن ریاست است.» (غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى‏، ص46) کسی که دشمنان این نظام را مودب می خواند و دوست داران این نظام را کم‎سواد، بی‎قانون، بی‎دین، حسود، افراطی، کاسب، تحریم، بی شناسنامه، دنیا ندیده، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، دین نشناس، دارای خطای دید، بزدل، تخریب گر، بروند به جهنم، منتقدان فاسد، عقب مانده، مخلوقات ترسو، لرزان، تازه به دوران رسیده، هراسان، عصر حجری، هوچی باز، تازه انقلابی شده، کودک و... خطاب می کنند آیا از سعه صدر در شان ریاست جمهوری برخوردارند؟
کسانی که در انتقاد به دولت قبل می گفتند ادب مرد به ز دولت اوست، چرا خود، دولت را بر ادب ترجیح دادند؟
لازم است رئیس جمهور آینده از خداوند سعه صدر بیشتری برخوردار باشد و از بستن دهان منتقدان به خدا پناه ببرد.