- دغدغه یک رئیس جمهور باید رسیدگی به محرومان جامعه باشد و کسی که چنین را تفکری ندارد صلاحیت اداره کشور را هم ندارد.
یکی از ملاک هایی که باید در انتخاب رئیس جمهور آینده بدان توجه داشت، میزان توجه او به محرومان و پابرهنگان جامعه است. چون سرمایه داران و افراد مرفه در هر جامعه ای در اقلیت قرار دارند، ولی اکثر جمعیت یک کشور را مردمی تشکیل می دهند که از طبقه متوسط و یا متوسط به پایین هستند، لذا توجه به این اقشار باید جزو دستور کار رئیس دولت باشد.
مرحوم امام خمینی هم به این مهم تاکید داشته و فرمودند: «رأی خود را به شخصی که متعهد به اسلام و خدمتگزار به ملت و کشور و حامی مستضعفان... است، بدهید». (صحیفه امام، جلد15، ص250) دولتی که به تعبیر یکی از نامزدها (و عملکرد خود دولت) دولت چهار درصدی هاست، نمی تواند به امور مستضعفین اهتمام داشته باشد. کسی می تواند دغدغه محرومین را داشته باشد که طعم فقر را چشیده باشد نه فقط شنیده باشد. کسی که فقط در ایام انتخابات به دیدار کارگران و محرومان می رود و شعار می دهد، اما بعد از رسیدن به قدرت فقط اطرفیان خود را می بیند، در میان مردم جایگاهی ندارد. لذا در برابر این افزون طلبی باید ایستاد و کسی را انتخاب کرد که حقوق مردم را از نجومی بگیران و مفسدان اقتصادی بگیرد. با اندک توجهی می توان فهمید که کدامیک از نامزدها دغدغه معیشت مردم و استیفای حق آنها را دارد و چه کسی دغدغه اش پخش نشدن صدای یکی از خوانندگان از رسانه ملی است.
خلاصه آنکه آزموده را آزمودن خطاست و امید است مردم دوباره مرتکب چنین خطایی نشوند و کشور را به چهار سال گذشته برنگردانند و با انتخاب صحیح، کشور را در مسیر پیشرفت قرار دهند.