سرانجام یک بازی

خودکشی از گناهان کبیره‌ای است که خداوند در قرآن از آن نهی کرده و فرموده است: «لَا تَقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ؛ خودکشی نکنید.» [نساء/29] و سزای چنین عملی را اینگونه بیان می‌کند: «وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا؛ و هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، بزودی او را در آتشی وارد خواهیم ساخت.» [نساء/30]
و در روایات ما هم به شدت از آن نهی شده است و وعده عذاب به این عمل داده شده است، همانطور که از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که فرمود: «هر کس عمدا خودکشی بکند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود.» [الكافي، ج ‏7، ص 45] و کسانی‌ دست به چنین کاری می‌زنند که از دایره مومنین خارج شده باشند، چون امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: «مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، امّا خودکشی نمی‌کند.» [وسائل الشیعه، ج 29، ص 240]
اما با توجه به منابع دینی عوامل متعددی برای خودکشی وجود دارد از جمله: احساس پوچی، عدم تحمل مشکلات سخت در زندگی، اختلافات خانوادگی، فقر مالی، طلاق و شکست در زندگی، فقر فرهنگی و معنوی و اخلاقی، یأس و ناامیدی نسبت به آینده، بدآموزی‌های وسایل ارتباط جمعی و... که مورد آخر را اخیرا شاهد بودیم و تاثیر سوء فضای مجازی و غرق شدن در آن موجب شد تا دو نفر دست به خودکشی بزنند و جان خود را که امانت الهی است را به رحتی از دست بدهند.
اما بازگشت همه‌ی عوامل به یک علت اساسی و مهم بر می‌گردد و آن ضعف ایمان و عدم اعتقاد به خداوند در زندگی است. کسی که متوجه این مطلب باشد که یاد و نام خداوند موجب آرامش در زندگی است هیچگاه دچار سردرگمی و اضطراب و نا امیدی از زندگی نمی‌شود و حتی در مواجهه با بزرگ‌ترین مشکلات صبر پیشه می‌سازد و حیات گرانبهاء را از خود سلب نمی‌کند.