احادیث و لعنت خدا بر قاتلان امام حسین(علیه‌السلام)

با سلام و تشکر از ارتباط با ما
بله، مطمئناً نه فقط قاتلان بلکه مقدمه چینان شهادت امام حسین(علیه‌السلام) مورد لعنت الهی هستند و کسانی که از این واقعه تلخ رضایت داشته باشند نیز مورد نفرین الهی اند. 
برای مطالعه پاسخ تشریحی می‌توانید نکات زیر را مورد مطالعه قرار دهید:
۱- لعنت فرستادن، همان نفرین کردن است که یک نوع دعا و درخواست از خداوند محسوب می‌شود. یعنی لعنت کننده از خداوند می‌خواهد که فرد یا گروهی خاص را از رحمت خودش در دنیا و آخرت دور بدارد تا آنها در دنیا زندگی نکبت بار و بدی داشته باشند و در آخرت نیز راهی جهنم شوند. البته نتیجه نهایی بستگی به خواست و قبول خداوند دارد که این برخورد را با فرد داشته باشد یا نه.
۲- در زیارت عاشورا که از امام باقر و امام صادق(علیهما‌السلام) نقل شده است لعنت‌های زیادی وجود دارد. لعنت هایی که همه ظالمان به خصوص دشمنان امام حسین(علیه‌السلام) را در بر گرفته است. مثلاً این فقره‌‎ و ترجمه آن را دقت کنید:
«وَ لَعَنَ اللهُ آلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ،وَ لَعَنَ اللهُ بَنى اُمَيَّةَ قاطِبَةً وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجٰانَةَ ، وَ لَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللهُ شِمْراً ، وَ لَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ؛ خدا لعنت كند آل زياد و آل مروان را. و خدا لعنت كند بنى¬اميه را تمامي و لعنت كند پسر مرجانه را و لعنت كند عمر سعد را و خدا لعنت كند شمر را. و خدا لعنت كند گروهى را كه اسبها را براى جنگ با حضرتت زين و لگام كردند و بر تو بناگاه هجوم آوردند و براى جنگ با تو مهيا گشتند.»
۳- می‌دانیم که دعای اولیاء الهی مستجاب است و از بزرگترین آنها ائمه(علیهم‌السلام) هستند؛ وقتی امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام) این زیارت نامه را می‌خوانند و چنین دعاهایی را در آن آورده و بیان کردند؛ مطمئناً خداوند نیز این دعاها را مستجاب کرده و آن ظالمان را مورد لعنت خویش قرار داده است. به علاوه آنکه این دعا همواره توسط اولیای الهی خوانده شده و تا قیامت سبب افزایش عذاب آن ظالمان است. همانگونه که باز در این زیارتنامه از خدا می‌خواهیم:«وَهٰذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زيٰادٍ وَآلُ مَرْوانَ ، بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ،اَللّٰهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ الاَليمَ؛ و اين روز(عاشوراء) روزى است كه آل زياد بن ابيه لعين و آل مروان بن حكم خبيث، به واسطه قتل حضرت حسين صلوات اللَّه عليه شادان بودند. پروردگارا تو لعن و عذاب شدید آنان را چندين برابر گردان.»
۴- علاوه بر ریشه‌های لعن الهی که از زیارت عاشورا نسبت به دشمنان خاندان عصمت و طهارت می‌فهمیم؛ در دیگر احادیث نیز مستنداتی در این زمینه وجود دارد. مثلاً پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:«إنّي لَعَنتُ سَبعَةً لَعَنَهُمُ اللّه ُ و كُلُّ نَبيٍّ مُجابٍ قَبلي ، فقيلَ : و مَن هُم يا رسولَ اللّه ِ ؟ فقالَ : الزّائدُ في كِتابِ اللّه ِ، و المُكَذِّبُ بقَدَرِ اللّه ، و المُخالِفُ لِسُنَّتي ، و المُستَحِلُّ مِن عِترَتي ما حَرَّمَ اللّه ُ ، و المُتَسلِّطُ بالجَبريَّةِ ليُعِزَّ مَن أذَلَّ اللّه ُ و يُذِلَّ مَن أعَزَّ اللّه ُ ، و المُستَأثِرُ علَى المُسلمينَ بفَيئهِم مُستَحِلاًّ لَهُ ، و المُحَرِّمُ ما أحَلَّ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ؛ من هفت گروه را لعنت كرده ام، كه خدا و هر پيامبر مستجاب الدعوه‌اى پيش از من نيز آنها را لعنت كرده اند. عرض شد: آنها كيستند اى رسول خدا؟ فرمود: كسى كه به كتاب خدا بيفزايد. كسى كه تقدير خدا را دروغ بداند. كسى كه با سنّت و روش من مخالفت ورزد. كسى كه از عترت و خاندان من آنچه را كه خداوند حرام كرده است حلال شمارد. كسى كه با توسّل به زور حكومت را به دست گيرد، تا كسى را كه خدا خوارش گردانيده است عزيز گرداند و كسى را كه خدا عزّت بخشيده است به ضعف و زبونى كشاند، و كسى كه بيت المال مسلمانان را به انحصار خويش در آورد و آن را براى خود حلال شمرد و كسى كه آنچه را خداوند عزّ و جلّ حلال كرده است، حرام گرداند.».[الخصال، شیخ صدوق، ج۲، ص۳۴۹]
در این روایت، پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) از  هفت گروه لعنت شده توسط خداوند و تمام پیامبران الهی سخن گفته است که قاتلان امام حسین(علیه‌السلام) در چند گروه از این هفت گروه به سادگی جا می‌‎گیرند؛ چرا که آنان اهل بیتی را که خدا آنها را عزیز گردانیده از جایگاهشان خار کرده و با زور به حکومتی دست پیدا کردند و بیت المال مسلمین را به خود منحصر نموده و سنت پیامبر را که احترام به امام حسین(علیه‌السلام) بود را رها کردند.
۵- در انتها حدیثی دیگر از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را یادآور می‌شویم که حضرت فرمودند:«إِنَّ الْحُسَيْنَ بَابٌ مِنْ‏ أَبْوَابِ‏ الْجَنَّةِ مَنْ‏ عَانَدَهُ‏ حَرَّمَ‏ اللَّهُ‏ عَلَيْهِ‏ رِيحَ الْجَنَّةِ؛ همانا حسین دربی از درب‌های بهشت است. کسی که با او دشمن باشد خداوند بوی بهشت را هم بر او حرام می‌کند.»[بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۳۵، ص۴۰۵]
نتیجه گیری
لعنت کردن در اصل دعایی است که فرد می‌خواهد خداوند دیگری را از رحمت خود دور کرده و دنیا و آخرت نکبت باری را برای وی داشته باشد؛ تاریخ گواه نکبت بار شدن دنیا برای ظالمان در حق سید الشهدا است. افرادی که با ذلت تمام و در مدتی بسیار کوتاه به درک واصل شدند و بر اثر دعای مستجاب ائمه و اولیای الهی به نفرین ابدی و سخت ترین عذابها دچار بوده و هستند.