دختری ۲۲ ساله و مومن و محجبه هستم
به دلیل زیبایی و صدایی که جلب توجه می‌کند، همواره از ارتباط با نامحرم میترسم و همواره سعی میکنم کوچکترین صحبت غیرلزوم با نامحرم نداشته باشم و از نگاه کردن به صورت نامحرم ابا دارم. اما این قضیه بسیار برایم گران تمام شده چرا که تمام افراد فامیل حتی بانوان میگویند من خودم را به اصطلاح میگیرم و خیلی گوشه گیر هستم!
دوری از اجتماع و فامیل باعث شده علیرغم وضعیت خوب خانوادگی، خواستگارانم کمتر شوند...
از طرفی واقعا از ارتباط با نامحرم واقعا میترسم چرا که اکثر مردان اطرافم وقتی صحبت می کنم، بسیار به من توجه می‌کنند و من هرلحظه عذاب وجدانم بیشتر می شود که باعث گناه آنان می شوم...این قضیه باعث دوری نسبی من از اجتماعات می شود و حتی بخاطر عدم ارتباط با هیچ پسری در دانشگاه فعالیت هایم بسیار کمرنگ شده است...هربار که با مردان نامحرم صحبت می کنم، واقعا حالم بد می شود و حس بدی به من دست می دهد...سنگینی نگاه ناپاک آنها را نیز کاملا حس میکنم...
لطفا راهنمایی ام کنید باید دقیقا چه کنم؟ خودم را در معرض گناه و نگاه آلوده قرار بدهم؟؟...یا گوشه گیر شوم؟؟...حد وسطی هم وجود دارد؟؟؟
-------------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال و از طریق کدپیگیری که دریافت میکنید پاسخ را مشاهده نمائید: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش بعد از فعالیت مفید، ديگر منتظر تاييد مديرانجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register
سلام خواهر خوبم
زیبایی یک حسنه اما با متانت و سنگینی میشه جلا داد و از آسیب ها و تبعاتش جلوگیری کرد. این سنگین بودن چطور حاصل میشه ، با فکر نکردن به زیبایی خودتون و مرور نکردن این موضوع در ذهن میتونید در خودتون این مساله رو حل کنید
شما که آقا هستید نباید این حرف را بزنید!
هروقت هر مردی چشمش به زن زیبایی بیفتد، طوری می نگرد که زن متوجه می شود...حالم از این نوع نگاه ها واقعا بد شده است...هرچند گناهی متوجه من نخواهد بود زیرا من محجبه و با حیا هستم و گناه نگاه ناپاک پای طرف مقابل است اما اذیت می شوم...
خواهر من سلام
شاید رفتار خیلی از مردهایی که اطرافتون دیدید همین طوری باشه که توصیف می کنید. تاکید من بر قسمتی از این موضوع بود که دست خودتونه و با بی محلی به رفتار زشت اینطور افراد میشه مقابله به مثل کرد. منظورم این نبود خدای نکرده حیا ندارید و ...
هر موقع تو این موقعیت ها و کلا شرایطی که احساس بدی دارید قرار می گیرید، ذکر بگید و خداوند رو وکیل خودتون بگیرید
خانمها به راحتی می توانند نوع نگاه مردان را تشخیص دهند که آیا جنسی است یا خیر...
اغلب نگاه‌های اطرافیان به من، جنسی است؛ براندازانه و خیره...
ببخشید این را می گویم اما حتی برادرم به من طور دیگری می نگرد...
سراسر عذاب وجدان می شوم...می گویند زکات زیبایی، حیاست؛ چگونه حیا کنم؟ مگر دوری از نامحرمان حیا نیست؟ هر بار که با نامحرمی صحبت می کنم، سراسر وجودم پر از تاریکی و عذاب وجدان می شود...خداوندا یاری ام کن...
وسواس داری باور کن
بری از اون اطراف بپرسی
میگند اصلا تو را قاطی ..... حساب نمیکنند
الکی خودت رو تحویل گرفتی
تشخیص نوع نگاه مردان توسط زنان کار سختی نیست...
واضح هست که همه مردان منکر نگاه ها و تفکرات جنسی خود می شوند...هرچند واقعا جنسی فکر کرده باشند اما خود را مبرا می کنند تا نزد دیگران به چشم چرانی متهم نشوند!
ولی از نوع نگاه و رفتار آنها می توان دریافت...
چه سخت گیرانه
چه سخت گیرانه
سلام
خیلی خوبه که شما انقدر از ایمانتون مراقبت می کنید. اما نباید به حالت وسواس گونه تبدیل بشه. در ارتباط با نامحرم نباید روابط از حالت عادی خارج بشه و حالت جنسی به خودش بگیره. اگر جدی صحبت کنید و از هر گونه شوخی پرهیز کنید، با نامحرم تنها نشید و زمانیکه حس میکنید رفتار طرف مقالبتون از حالت عادی خارج شده، به ایشون خیلی جدی، تفهیم کنید که ادامه ندهند، مشکل خاصی پیش نمیاد. بشخصه این رو تجربه کردم، تا خانمی نخواد هیچ رابطه غیر متعارفی شکل نمیگیره، مگر اینکه از روی احساسات یا هوس خود خانم هم تمایل نشان بده.
البته در دین اسلام بسیار تاکید شده زنان از معرض دید نامحرم قرار گرفتن، بخصوص در موارد غیر ضروری خودداری کنند.
منم وقتی بانامحرم حرف می زنم احساس بدی می کنم
حفظ کردن ایمان در آخرالزمان مانند گرفتن آتش در کف دسته