- آتش زدن منزل دخت رسول اکرم(ص) و جسارت های نابخوشدنی که به خاندان عصمت و طهارت(ع) وارد شد راز اصلی همه گرفتاری ها و شکاف های اجتماعی از صدر اسلام تا کنون است.
در ایام فاطمیه و شهادت حضرت زهرا سلام‌الله علیها هستیم. شهادتی که در ابتدای ایام جوانی بر این بزرگترین بانوی هستی عارض شد. شهادتی که شرح غم‌انگیز آن دل هر انسانی را به درد می‌آورد و چشمان او را اشک‌بار می‌سازد. اما این ناراحتی‌ها تنها بخشی از عمق مصیبتی است که به دختر پیامبر وارد شده است. چرا که اگر افراد بدانند آن مصائب دردناک بر چه شخصیت ویژه‌ای روا شده است حتماً بیشتر ناراحت خواهند شد و تازه به عمق فاجعه پی می‌برند.
به‌عبارت‌دیگر برای درک ریشه غم حضرت زهرا (سلام الله علیها) و اهمیت آن باید ابتدا حضرت زهرا(سلام الله علیها) را بشناسیم. او که ام‌ابیها است و حلقه وصل دو دریای عظیم نبوت و امامت می‌باشد. پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و اله) بارهاوبارها به معرفی شخصیت حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) پرداختند و نقش برجسته ایشان را در خلقت از ازل تا به ابد بیان کردند. معرفی‌هایی که برای تبعیت از این حجت الهی لازم و ضروری بود. مثلاً رسول گرامی اسلام به جناب سلمان فرمودند:
«يا سَلْمان! حُبُّ فاطِمَةَ يَنْفَعُ فِي مِأَةِ مَوْطِنٍ، اَيْسَرُ تِلْكَ الْمَواطِنٍ، اَلْمَوْتُ وَ الْقَبْرُ وَ الْميزانُ وَ الْمَحْشَرُ وَ الصِّراطُ وَ الْمُحاسَبَةُ فَمَنْ رَضيتْ عَنْهُ اِبْنَتي فاطِمَةُ، رَضيتُ عَنْهُ، وَ مَنْ رَضيتُ عَنْهُ رَضِيَ‌اللهُ عَنْهُ، وَ مَنْ غَضِبَتْ عَلَيْهِ فاطِمَةُ غَضِبَتُ عَلَيْهِ، وَ مَنْ غَضِبَتُ عَلَيْهِ غَضَبَ اللهُ عَلَيْهِ يَا سَلْمَانُ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُهَا وَ يَظْلِمُ ذُرِّيَّتَهَا وَ شِيعَتَهَا؛[1]ای سلمان! دوستى فاطمه در صد جايگاه سود مي بخشد كه ساده‌ترين اين جايگاه‌ها مرگ و قبر و ميزان و محشر و صراط و محاسبه است هر كه دخترم فاطمه از او راضى باشد من از او راضيم و هر كه من از او راضى باشم خدا از او راضى است و هر كه فاطمه بر او خشم بگيرد من بر او خشم مي گيرم و هر كس من بر او خشم بگيرم خدا بر او خشمگين است. سلمان واى بر كسى كه او را ستم نمايد و ستم بر ذريه و شيعيانش كند.»
این حدیث و ده ها حدیث مانند آن وحدت وجود نورانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) و پیامبر(صلی الله عليها) را می رساند و هر دو را حجت الهی معرفی کرده است. بانوی نمونه و بی بدیل هستی که شناخت ایشان در بیان امام صادق(علیه‌السلام)برای ما غیر ممکن و هم سنگ با شناخت شب قدر الهی معرفی شده است. امام صادق علیه السلام در بیان سرّ نامگذاری حضرت به فاطمه بیان فرمودند:« همانا فاطمه، فاطمه نامیده شد؛ چراکه خلق از شناخت و معرفت او بریده شده اند.»
حتماً ظلم به چنین شخصیت ویژه ای بزرگترین ظلم و ستم به هستی نیز هست. ظلمی که برابر با ظلم به پیامبر(صلي الله عليه و اله) بار ها عنوان شده است. حتی خود حضرت فاطمه سلام الله علیها در جریان خطبه فدکیه فرمودند: «نَشَدْتُكُمَا بِاللَّهِ هَلْ سَمِعْتُمَا رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِي؛[2]شما را به خداوند سوگند مى‌دهم آيا نشنيديد كه پدرم پيغمبر خدا در بارۀ من مى‌فرمود: فاطمه پارۀ تن من است،كسى كه او را اذيّت كند مرا اذيّت كرده است؟» هر دو گفتند: بله. سپس حضرت دست ها را به آسمان بلند کرد و عرضه داشت: «اللَّهُمَّ إِنَّهُمَا قَدْ آذَيَانِي فَأَنَا أَشْكُوهُمَا إِلَيْكَ وَ إِلَى رَسُولِكَ لَا وَ اللَّهِ لَا أَرْضَى عَنْكُمَا أَبَداً حَتَّى أَلْقَى [أَبِي] رَسُولَ اللَّهِ وَ أُخْبِرَهُ بِمَا صَنَعْتُمَا فَيَكُونَ هُوَ الْحَاكِمَ؛[3] پروردگارا!اين دو نفر مرا اذيّت كردند،من شكايت ايشان را به تو و به پيامبرت مى‌كنم!!نه،به خداوند سوگند من هرگز از شما راضى نخواهم شد تا اينكه نزد پدر بزرگوارم بروم و او را از اين ظلم و ستمى كه در بارۀ من كرديد آگاه نمايم و آن حضرت در بارۀ شما قضاوت نمايد!»
در این گزارش باز هم ما اقرار به اتصال و وحدت خشم و غضب حضرت زهرا سلام الله علیها با پیامبر اکرم(صلي الله عليه و اله) را می بینیم و البته بزرگی و شدت خشم حضرت زهرا سلام الله علیها را. در اینجا این پرسش به وجود می آید که چرا حضرت تا به این حد از آنها ناراحت و خشمگین بودند و چرا او که دختر رحمة للعالمین است اینچنین مجبور شده تا زبان به نفرین بگشاید؟ در اصل باید ببینیم ریشه اصلی این خشم و غضب چیست و مبادا ما هم بعد از قرن ها راهی را برویم که نتیجه آن مغضوب بودن نزد آن حضرت باشد.
بله غم های زیادی بر دل حضرت زهرا (سلام الله علیها) نشست. غم از دست دادن پدر. غم غصب فدک. غم هجوم به خانه و شکسته شدن حرمت خانه. سقط فرزند. همه اینها غم هایی بزرگی است اما بزرگترین و اصلی ترین غصه حضرت زهرا(سلام الله علیها) اینها نیست؛ بلکه غم عظیم، غم انحراف حکومت اسلام است، انحرافی که نه به دست یهود و نصاری بلکه به دست خود مسلمانان و به اسم و رسم مسلمانی در حال اجرا بود. انحرافی که تمام تعالیم پیامبررا مورد هجوم قرار داده بود نه فقط دختر او را. انحرافی که نگذاشت نسخه ناب اسلام پیاده شود و اتحادی بدور از تحریف و انحراف در بین مسلمانان شاهد باشم. اتحاد یک امت و یکپارچگی یک ملت.
انحراف پس از پیامبر نتیجه ای جز شکسته شدن وحدت امت اسلامی و به وجود آمدن داعش و خونریزی مسلمانان و به استعمار در آمدن آنها و چیره شدن شیطان های بزرگ بر آنان نداشت و در یک کلام آبروی اسلام را برد و از آن کارایی اصلی انداخت. حضرت در حدیثی می فرمایند اگر این انحراف نبود به خدا سوگند دو نفر با همدیگر به اختلاف نمی افتادند. به هر ترتیب بعد از آن وقایع تلخ امت اسلامی دچار انحرافی دردناک شد و آنچه امروز تحت عنوان امت های اسلامی و نحله های مختلف می بینیم نتیجه همان اتفاق های دردناک است. ولی به هر ترتیب بعد از آن ماجراها، حضرت علی علیه السلام که می دید یکپارچگی امت اسلامی دیگر ممکن نیست برای بقای اسلام و رسم مسلمانی وحدت امت های اسلامی را در دستور کار قرار داد و ضمن بیان اعتراض ها به آن انحراف بزرگ، به تلاش برای حفظ اتحاد نحله ها و تفکرات مختلف اسلامی پرداخت. حالا ما هم باید مراقب باشیم اولاً در دینداری و عمل به دین دچار انحراف نشویم که کلیت انحراف مغضوب و مورد نفرت حضرت زهرا(سلام الله علیها) هست و این انحراف هر اندازه بزرگتر باشد طبیعتاَ این نفرت فاطمی هم بزرگتر میشود. و البته از سویی دیگر به مانند حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در جمع مسلمانان و افرادی که خود را پیروی آخرین پیامبر الهی می دانند وحدت ایجاد کنیم. وحدتی که ضامن حیات ما را در مقابل دشمنان بی شمار از یهود و نصاری است. چرا که ریشه اصلی ناراحتی های حضرت زهرا سلام الله علیها به ایجاد تفرقه ها نیز بر می گشت و ما دیگر نباید باعث شعله ور شدن آتش های آن باشیم.
پی نوشت ها:
[1]. بحار الأنوار: ج27، ص116.
[2]. همان: ج28، ص303، ح48.
[3]. همان.
انحراف پس از پیامبر اکرم نتیجه ای جز شکسته شدن وحدت امت اسلامی و داعش و خون و خونریزی مسلمانان و به استعمار در آمدن آنها و چیره شدن شیطان های بزرگ بر آنان نشد. بعد از آن وقایع تلخ بود که امروز تحت عنوان امت های اسلامی و نحله های مختلف جمعیت های مسلمانان را گروه گروه می بینیم.