چکیده: حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، امید ملت های مظلوم و مستضعف و امامی است که با یاد او نور امید در دلهای مستضعفین عالم روشن می شود.
نیمه ماه شعبان سالروز ولادت منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، امید ملت های مظلوم و مستضعف و امامی است که با یاد او نور امید در دلهای مستضعفین عالم روشن می شود. حضرت آینه تمام نمای اسماء و صفات الهی و جانشین و ذخیره خداوند در زمین و مصداق بارز این آیه شریفه می باشد:
«مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ... [فتح/ ۲۸]﴿۲۸﴾محمد فرستاده خدا است و كساني كه با او هستند در برابر كفار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند، پيوسته آنها را در حال ركوع و سجود ميبيني، آنها همواره فضل خدا و رضاي او را ميطلبند، نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است...»
وجود انسان کامل دارای صفات متضاد است؛ او در برابر کفار شدید، اما نسبت به بندگان خدا بسیار مهربان می باشد، چنانکه حضرت علی ابن موسی الرضا(علیه السلام) ویژگی های امامان معصوم(علیهم السلام) را برشمرده است:
«قال علی ابن موسی الرضا عليه آلاف التحية و الثناء: «الامام الانيس الرفيق، و الوالد الشفيق، و الاخ الشقيق، و الام البرة بالولد الصغير، و مفزع العباد في الداهية النآد... امام همدم و رفيق، پدر مهربان، برادر برابر، مادر دلسوز به كودك، و پناه بندگان خدا در گرفتارى سخت است...»
«الامام كالشمس الطالعة المجللة بنورها للعالم و هي في الافق بحيث لا تنالها الايدي والابصار. امام مانند خورشيد طلوع‌كننده است كه نورش عالم را فرا گيرد و خودش در افق است به نحوى كه دست‌ها و ديدگان به آن نرسد.
«الامام البدر المنير، و السراج الزاهر، و النور الساطع، و النجم الهادي في غياهب الدجى و أجواز البلدان و القفار، و لجج البحار. امام ماه تابان، چراغ فروزان، نور درخشان و ستارهايست راهنما در شدت تاريكىها و رهگذر شهرها و كويرها و گرداب درياها (يعنى زمان جهل و فتنه و سرگردانى مردم).»
« الامام الماء العذب على الظماء و الدال على الهدى، و المنجي من الردى. الامام النار على اليفاع، الحار لمن اصطلى به و الدليل في المهالك، من فارقه فهالك. امام آب گواراى زمان تشنگى و رهبر به سوى هدايت و نجات‌بخش از هلاكت است، امام آتش روشن روى تپه (رهنماى گم‌گشتگان) است، وسيله گرمى سرمازدگان و رهنماى هلاكتگاههاست؛ هر كه از او جدا شود هلاك شود.»
«الامام السحاب الماطر، و الغيث الهاطل و الشمس المضيئة، و السماء الظليلة، و الارض البسيطة،
و العين الغزيرة، و الغدير و الروضة. »
امام ابريست بارنده، بارانيست شتابنده، خورشيديست فروزنده سقفى است سايه دهنده، زمينى است گسترده، چشمهايست جوشنده و بركه و گلستان است.
«الامام الانيس الرفيق، و الوالد الشفيق، و الاخ الشقيق، و الام البرة بالولد الصغير، و مفزع العباد في الداهية النآد...»
امام همدم و رفيق، پدر مهربان، برادر برابر، مادر دلسوز به كودك، و پناه بندگان خدا در گرفتارى سخت است...»
«... الامام أمين الله في خلقه، و حجته على عباده و خليفته في بلاده، و الداعي إلى الله، و الذاب عن حرم الله.»
... امام امين خداست در ميان خلقش و حجت او بر بندگانش و خليفه او در بلادش و دعوتكننده به سوى او و دفاعكننده از حقوق او است.
«الامام المطهر من الذنوب و المبرا عن العيوب، المخصوص بالعلم، الموسوم بالحلم، نظام الدين، و عز المسلمين و غيظ المنافقين، و بوار الكافرين.
امام از گناهان پاك و از عيب‌ها بر كنار است، به دانش مخصوص و به خويشتن‌دارى نشانه‌دار است، موجب نظام دين و عزت مسلمين و خشم منافقين و هلاك كافرين است.»
«الامام واحد دهره، لا يدانيه أحد، و لا يعادله عالم، و لا يوجد منه بدل و لا له مثل و لا نظير، مخصوص بالفضل كله من غير طلب منه له و لا اكتساب، بل اختصاص من المفضل الوهاب.»
امام يگانه زمان خود است، كسى به هم‌طرازى او نرسد، دانشمندى با او برابر نباشد، جايگزين ندارد، مانند و نظير ندارد، به تمام فضيلت مخصوص است بى آنكه خود او در طلبش رفته و به دست آورده باشد، بلكه امتيازيست كه خدا به فضل و بخشش به او عنايت فرموده.
«فمن ذا الذي يبلغ معرفة الامام، أو يمكنه اختياره؟ هيهات هيهات!!! كيست كه امام را تواند شناخت يا انتخاب امام براى او ممكن باشد؟ هيهات!!!»[1]
نیکوست که در ایام مخصوص ائمه اطهار(علیهم السلام) انسان معرفت خود را نسبت به آنان بیشتر نماید، چرا که زندگی و مرگ بدون شناخت امام، مرگ و زندگی جاهلیت است.
(در این باره روایتی از امام رضا(علیه السلام) نقل شده که حضرت فرمود:« هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است».
«عن محمد بن العلاء الجرجاني، قال: حججت فرأيت علي بن موسى الرضا عليه السلام يطوف بالبيت، فقلت له : جعلت فداك ، هذا الحديث قد روي عن النبي صلى الله عليه وآله : " من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية " . قال : فقال : " نعم ، حدثني أبي ، عن جدي ، عن الحسين بن علي بن أبي طالب عليهم السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه وآله : " من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية " . قال : فقلت له : جعلت فداك ، ومن مات ميتة جاهلية. قال: " مشرك " .
محمد بن علاء جرجاني گفت: در زمان حج امام رضا عليه السلام را در حال طواف ديدم، به ايشان گفتم: فدايت شوم، اين روايت از پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم« هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است» نقل شده است ؟ امام فرمود: بلي، پدرم، از جدم، از حسين بن علي، از علي بن أبي طالب عليهم السلام نقل فرمودند كه رسول گرامي اسلام فرمود: « هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است». محمد بن علاء گفت كه از امام سؤال كردم: فدايت شوم، مراد از مرگ جاهلي چيست؟ فرمود: يعني مشرك مرده است.)»[2]
«به امید تعجیل در ظهور امام مهدی(علیه السلام) و روز شادی دلهای همه دوستداران اهل بیت علیهم السلام»
«اللّهم عجل لولّیک الفرج»
«و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین»
«و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین»
پی نوشت:
[1] اصول كافي، كتاب‌الحجة، باب نادر جامع في فضل الامام و صفاته، حديث1
[2] كتاب الثاقب في المناقب، ص 495.
نظرات
سلام با اجازه قسمتی از این مطلب رو کپی کرده و در وبلاگم گذاشتم.با ذکر نام وبلاگ شما
سلام خوب کاری کردید التماس دعا