22:13 - 1394/10/22
به کانال مشاوره ازدواج و خانواده در تلگرام بپیوندید برای ورود همین جا کلیک کنید.
من چهارساله ازدواج کردم همدیگرو دوس داریم ولی هروقت دعوا میکنیم شوهرم قهرمیکنه و خونه نمیاد الانم سه روزه که خونه نیومده ومن تنهام چون خونوادم هم کشور دیگه زندگی میکنن ومن خیلی احساس بی پناهی میکنم هیچ کسم ندارم که باهاش صحبت کنم ازبس گریه کردم داغون شدم.راهنماییم کنید چیکارکنم
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/83670
جمع بندی بحث:
تکرار زیاد قهر کردن بین زن و شوهر، صلاح نیست و بهتر است برای حل مشکل و اعلان ناراحتی در یک فضای مسالمت آمیز مورد گفتگو و بررسی شود، در عین حال شما از تکرار رفتارهایی که موجب اذیت و آزار ایشان می شود، پرهیز کنید.
از او بخواهید و کمک کنید که از انجام چنین رفتارهای اشتباه دست بردارد، و در صورت ناراحت بودن از دست شما، به راحتی بیان کند.
خصوصا در زمانی که با هم صمیمی هستید از او بخواهید و تذکر دهید که چنین رفتاری برای یک مرد خوب نیست.( افزایش سطح آگاهی و فهماندن اینکه این برخورد و رفتار یک روش صحیحی نیست، می تواند مشکل گشا باشد)
با شناخت بیشتر و رعایت حال همدیگر بتدریج این مشکل قابل حل می باشد.
سعي كنيد بهش بفهمونيد مشكل كارها با صحبت منطقي طرفين هست كه قابل حله وگرنه قهر كار يه آدم بالغ و عاقل نيست!
شما هم چندبار قهر كرد سريع دنبالش نريد چون هميشه نتيجه معكوس ميده و راه حل رسيدن به خواسته هاش رو قهر كردن ميبينه ...
حتما با يه روانشناس مشورت كنيد چون بهتر به شما كمك خواهد كرد...
شوهر منم اینجوریه تا بهش چیری میگم قهر میکنه تا من نرم سراغش نمیاد و این خیلی ازار دهندس . به نطر من هر وقت که خیلی رابطه خوبی داشتین بهش بگو که خیلی توی خونه میترسی و اینکه حس میکنی کسی میاد سراغت .شاید به رگ غیرتش کمی بر خورد و دیگه طولانی نکرد.
با سلام
تکرار زیاد قهر کردن بین زن و شوهر، صلاح نیست و بهتر است برای حل مشکل و اعلان ناراحتی و یا تنبیه رفتاری، روشهای بهتری را اتخاذ کنند. مثلا: گفتگوی مسالمت آمیز و درک شرایط همدیگر و رعایت رفتار مناسب و صحیح می تواند برای حل مشکل موثر باشد.
روایتی از امام صادق علیه السلام در این رابطه نقل شده که می فرماید:
« لا يَزالُ إبليسُ فَرِحا ما اهتَجرَ المُسلِمانِ ، فإذا التَقَيا اصطَكَّت رُكبَتاهُ وتَخَلّعَت أوصالُهُ حديث ، ونادَى يا وَيلَهُ ، ما لَقِيَ مِن الثُّبُورِ ؟!؛ تا زمانى كه دو مسلمان با يكديگر قهر باشند، ابليس خوشحال است و هرگاه با هم ديدار (آشتى) كنند، زانوهايش به هم خورد و بندهايش از هم بگسلد و فرياد زند: اى واى بر من، هلاك شدم.»[1]
از این رو چنین رفتاری بین زن و مرد عاقبت خوشی ندارد.
اما با توجه به مشکلی که مطرح شده، با عنایت به اینکه قهر کردن مردان خیلی کم اتفاق می افتد و آشتی با آنان سخت است، زیرا مردها وقتی عصبانی و ناراحتند ترجیح می دهند تنها و در لاک خود فرو رفته باشند . از اصرار و کنجکاوی در چنین شرایطی بیشتر رنجیده می شوند. لذا زن در برخورد با قهر شوهرش ، بهترین رفتاری که می تواند داشته باشد،این است که اگر خود را مقصر می داند،عذر خواهی کرده و اگر مقصر نیست خیلی کوتاه و مختصر ابراز تاسف کند و اصرار را به جای حرف ،در رفتار خودش نشان دهد مثل اینکه به سر و وضع خانه و غذا رسیدگی بیشتری داشته باشد . به هر حال به هر ترتیبی که شده باید رنجیدگی مرد از بین برود. پاسخ قهر با قهر کار درستی نیست آنهم در محیط خانواده که بناست محل آرامش و محبت باشد.
البته چنین رفتار تکراری از سوی چنین مردی محل تامل است، اگر دلیل تکرار او غیر طبیعی است، به نظر می رسد در فرصت مناسب و حالت صمیمی باید تذکر داد. ضمن اینکه می توان به این رفتار او عکس العملی نشان نداد، تا خود فرد از رفتارش خسته شود.
و از طرف دیگر اگر بخواهید این مشکل را به صورت ریشه ای حل کنید، لازم است، به علل این رفتار بپردازید.
در حقیقت با شناسایی علل آن می توان این رفتار را اصلاح کرد.
عواملی مثل:
1. اعتراض و یا تنبیه رفتار طرف مقابل
2. جلب توجه
3. زود رنجی
4. بهانه گیری و علت تراشی های بی مورد
5. سوئ تفاهم های بی مورد
6. شدت ناراحتی
و...می تواند انگیزه تکرار این رفتار باشد.
پی نوشت:
[1]. الكافي : 2 / 346 / 7.