چرا قدمی برنمی داره؟

شما وقتی خودت رو اینقدر برتر میبینی اون دیگه طبیعیه پا پیش نزاره

در پاسخ خانم گل ها:

شاید بعضی از تصوراتتون درمورد اینکه پسران نوع اول و دومی که گفتید درست باشه. ولی در مورد خیلی ها هم صادق نیست!

مثلا اینکه شخص بعد از ازدواج به سمت دیگران هم گرایش داشته باشه یا نه بیشترین تاثیر رو از زندگی جدیدش میبره. یعنی اگر قبل از ازدواج هم با کسی رابطه نداشته باشه و بعد از ازدواج با چیزی که میخواسته روبرو نشه امکانش که به سمت دیگران بره زیاد هست. و در عوض خیلی ها هم بعد از ازدواج چون همسرشون زرنگ بوده و میدونسته چطور مردش رو پاگیر خودش کنه دیگه به سمت بقیه نرفتن. البته حرف شما هم در این مورد تا حدودی درسته.

اما در مورد صحبت اولتون که گفتین پسرای نوع اول احتمال فریب خوردنشون در مقابل دختران گول زننده بیشتر هست باید بگم تصورتون اشتباه هست. البته درمورد ازدواج اینطور هست ولی ممکنه گول دختران رو بخورند و برای اهداف دوستی رابطه برقرار کنند. اما هیچوقت برای ازدواج به اینچنین دخترانی فکر هم نمیکنند. مگر اینکه به اصطلاح ساده لوح باشند.(پس در این مورد نگران نباشید که به قصد ازدواج با "دختران زرنگ" رابطه ایجاد کنند)

یه راه دیگه هم میتونم جلوی پاتون بذارم. میتونید از فرصت شاگرد ممتاز بودنتون استفاده کنید و هر وقت امتحانی بود قبلش برای ایشون پیام بدین و بگین به بقیه پسرا هم بگن. طوریکه انگار شما نماینده ی استادها توی کلاس هستید. البته مهم نیست که نباشید؛ چون میتونید وقت خبر دادن طوری رفتار کنید که به نظر برسه شما فکر میکنید کسی بجز خودتون اطلاع نداره و استاد به شما گفته که به بقیه هم بگین. اینطوری سر صحبت رو میشه باز کرد.

موفق باشید.

اسم اون کتاب هست دایر المعارف طالع بینی.

چینی یا هندی نه.  مجموعه ی کاملش.

البته کاش میشد اینجا تصویر گذاشت.  چون من چند صفحه از اون کتاب رو که حدود ۳ سال پیش تو بخش مرجع کتابخونه دانشگاه خوندم ازش عکس گرفتم. 

آقای علی. من در مورد ماه های تولد مطالعه کردم. وکتابی رو خوندم که یه تیم روانشناسی با هزاران نفر که متولد ماه های مختلف بودن در مورد رفتاراشون  مصاحبه کردن.

سلام. من چند روز پیش به اسم حامد پیامم رو اینجا گذاشتم اما ارایه نشد.واسه همین پاین مطلب دیگران می نویسم

من ۲۶ سالمه.  حدود ۸ سال پیش که من تو شهر دیگه مقطع  کاردانی میخوندم، با استاد زبان مهندسیم که یه دختری بود که حدودٱ ۷ سال از خودم بزرگتر بود ازدواج کردم  از زندگیمون راضی هستیم ما همو خیلی دوس داریم طوری که دوری هم واسمون خیلی سخته والانم صاحب دوتا فرزند هستیم. خانم من الان مححبه و چادری و منم به اعتقاداتم پایبند شدم یا بهتر بگم شدیم.  چون قبلش نبودیم.  چیزی که این وسط من و همسرمو اذیت میکنه اینه که من و همسرم قبل ازدواج باهم دوس بودیم، یعنی چیزی فراتراز دوست تا اون حد که حدود یک سال به طور مکرر باهم روابط جنسی بی حد ومرز داشتیم. این چیزیه که مارو اذیت میکنه.  بعضی اوقات خودبخود همسرم گریش میگیره و میگه ما چه اشتباهاتی کردیم و میگه تو خیلی مردی که باهام ازدواج کردی. چون در پایان این من بودم که بهش پیشنهاد ازدواج دادم  اون قبول نکرد  اما من زیاد اصرار کردم چون واقعا بهش علاقه مند شده بودم و دوریش واسم سخت و اینکه  بعد اون روابط که خیلی هم ازش پشیمانم این نامردی بود که ولش میکردم. 

الان نمیدونیم گذشتمون رو چطور جبران کنیم. خدایا مارو ببخش. نمیدونین چقدر واسمون سخته. لطفا راهنماییم کنید

خب اما مشکل الان شما چیز دیگه ای هست. نه کامنت قبلم

شاید 80% مشکل شما شروع رابطه باشه اگر اشتباه نکنم. این بیشتر برمیگرده به شرایط واقعی شما که فقط خودتون میتونید بهترین مسیر رو پیدا کنید و بقیه فقط پیشنهاداتی میتونن بدن.

چیزی که به ذهن من میرسه این هست که طوری باید ارتباط برقرار کنید که ضایع نباشه (از این نظر که از لحاظ پرسش و خیلی چیزا چون دخترای کلاستون بیشتر هستن و بیشتر قابل دسترسی هستن اگر سراغ یه پسر برین چیز ضایعی هست.)

مثلا اگر اقا پسر توی شبکه های مجازی مثل واتساپ و یا تلگرام هستند میتونید درمورد یه روزی که امکان تعطیل کردنش هست برای ایشون پیام بدین که کلاس رو میان یا نه و بقیه پسرها میخوان کلاس رو برن یا نه.(مثلا یه روز بین تعطیلی و یا قبل از فرجه ها). دیگه اینکه خیلی کم سر صحبت رو باهاشون باز کنید بستگی به خودتون داره و حواستون باشه زیادی جلو نرین! مثلا بعد از پرسیدن راجب تشکیل شدن یا نشدن کلاس در مورد امتحان یا یک مبحث سخت از یک درس بپرسید که مثلا "شما از فلان درس چیزی متوجه شدین؟" یا اینکه "فلان امتحان خیلی سخت بود. شما چیکار کردین؟" و ... و بعد ادامه ندین و بگذارین ایشون سر صحبت رو باز کنند و دفعات بعد پیام بدن.(و اگر پیامی ندادند بهتره بیخیالشون بشین)

درمورد درونگرایی و برونگرایی هم اشتباه متوجه شدین. شماها چون قبلا با جنس مخالفتون صحبت نکردین این مسئله کمی دشوار هست براتون.(هم شما و هم اقا پسر)

درونگرا به فردی گفته میشه که به عنوان مثال در رابطه با همسرش هم نمیتونه احساساتش رو زیاد بروز بده با اینکه چند ساله با هم هستن. ولی در ذهن خودش علاقه زیادی داره به همسرش و به طور غیرمستقیم از طریق کارها و رفتارش این علاقه رو به طرف مقابلش میرسونه.

من از سر بیکاری یا شاید از سر کنجکاوی همه نظرات رو خوندم! برام جالب بود که اینقدر زیاد پیگیر مسئله هستید...

با اقای احسان69 اصلا موافق نیستم. منظورم ماههای تولد هست. "شاید" این که ماه تولد چی باشه روی شخصیت انسان تاثیر داشته باشه.ولی این رو مطمئنم که این چرت و پرت هایی که توی سایتها و خیلی مجله ها و جاهای دیگه مینویسن اشتباهه. در واقع علم امروز ما هنوز به اون درجه ای نرسیده که بتونه اینا رو کشف کنه. دلیل حرفم خیلی مستندات نجومی هست و البته کتاب حلیه المتقین (حلیت المتقین) که خیلی از شبها رو بد دونستن برای نزدیکی و خیلی از شبها رو خوب.

و با اقای احسان در مورد کارهای هنری هم مخالفم. چون درخواستش چیز عرفی نیست.

در مورد اینکه دختران به اصطلاح زرنگ که شما گفتید قاپ پسرا رو میدزدن باید خیلی نکته ها رو راجع به پسرا بدونید. اول اینکه حتی بی حیاترین پسرها که زنا کار و هرچیزی هم باشه وقتی میخواد دنبال کسی برای ازدواج بگرده دلش نمیخواد مثل خودش فاحشه باشه. به مادرش میگه یه دختر آفتاب مهتاب ندیده برام پیدا کن! (این رو قبول دارین؟)

دوم اینکه فرض کنید یه دختر با آرایش و جلوه گری (دقت کنید حتی نگفتم بی حجابی!) برای پسرا دلبری کنه و به اصطلاح شما با زرنگ بازی خواستگارای زیادی دست و پا کنه و شوهر پولداری گیر بیاره. خب به نظرتون این پسرا جذب چیِ این دختر شدن؟؟ اخلاق و رفتار و عقایدش؟؟؟

سیستم بدن پسرا طوری هست که از طریق چشم میپسندن. ولی سعی نکنید از این راه وارد دل یه پسر بشین چون از قدیم گفتن "دست بالای دست زیاده". یکی خوشگلتر میاد و شما از دلش بیرون میرین...! مطمئن باشید اونهایی هم که با چشم پسندیده شدن و نه رفتار و ... چشم همسراشون دنبال خوشگلترا هم میره. بالاخره مردها تنوع طلب هستن یه جورایی و نمیشه انکارش کرد.

البته این معنیش این نیست که شما اصلا به خودتون نرسید. در اصل باید اعتدال رو رعایت کنید. ظاهرتون زیبا و آراسته باشه ولی جلوه آنچنانی نداشته باشه.

(به عنوان نکته هم بهتون بگم اکثر پسرها برای ازدواج به دخترهای محجبه و چادری تمایل دارن. البته اونهایی که به سن عقلی رسیده باشن)

منظور من از دختر زرنگ کسانی هستند که با حقه دل پسر رو به دست میارن نه زرنگ تو حالت های دیگه.

البته شماهم داری راست میگی. جامعه طوری شده که دخترا روز به روز به سمت آزادی کشیده میشن و پسراهم همینطور.  شاید این روزا انسان مجبور باشه موافق جریان آب شنا کنه. 

پس سعی کن با هنجار جامعه پیش بری و ناهنجاری نکنی. منظورم اینه که حجاب زیادی هم ناهنجاریه.

آره نرمال باشی بهتره.

در مورد همکلاسیت که گفتی پتانسیل علاقه مند شدنشو داری،  میشه ازت بپرسم که خودت چند سالته؟ ترم چندمی؟  چه رشته ای هستی و چندتا پسر تو کلاستونن؟! البته اگه مایلی جواب بده

قبلش میشه بپرسم اینکه چرا شما تو صحبتات از همکلاسیت میگی؟ آیا واقعا دوسش داری یا نه فقط چون ازش شناخت داری اونو مثال میزنی؟

ببین خانوم عزیز،  به قول خودت دخترایی که تو بهشون میگی زرنگ وقتی ازدواج میکنن طرف مقابلشون دوحالت داره: یا مثل خودشون زرنگ و هفت خطن یا اینکه ساده لوحی که گول ظاهر دخترو خورده. 

تو دوس داری شوهرت کدومش باشه؟ یقینا هیچکدوم.  تو دوس داری شوهرت با درایت باشه و چشم بصیرت داشته باشه.تنها چنین شخصیه که میره دنبال شخصی مثل خودش! یعنی کسی که سرشو میندازه پایین میره و میاد و اصلا خودشو... جلوه نمیده.

شما زیاد به اون پسر فکر نکن. بهش فکر کنی مجذوبش میشی. مجذوبش بشی بعدش رابطست و وابستگی. وابسته که شدی خدانکنه بعدش جدایی باشه که خییییییییییلی سخته. 

پس عادی زندگی کن. خودت باش.بذار همه چی با گذر زمان درست شه

با سلام و احترام
متشکرم که راهنماییم کردید.

اینکه فرمودید شاید علاقه اصلا نداشته باشه، کاملا ممکنه.
ولی لطفا به این سوالهایی که در این مورد تو ذهنم هست، جواب بدید. 

۱-پس چرا وقتی من گاها صحبت میکنم (کوتاه و راجع به درس) همیشه با حالت خوشحال و کمی هول جوابم رو میده و وقتی تو راهرو چشمم بهش میفته و خشک و جدی و آروم سلام میکنم با لبخند و تعظیم سلام میکنه و کلا رفتار خوبی داره؟

۲-اصلا شاید هیچ علاقه ای به من نداره. این روزها، دخترها اونقدر به سمت پسرا اومدن و چه در دوستی، چه در جلب توجه برای ازدواج، خودشون رو تو دل پسر جا کردن و موفق بودن که الان پسرا (بخصوص خجالتی های با ظاهر و رفتار ایده آل) دیگه شاید منتظرند دختر به سمتشون بیاد. بخصوص که همین فرد مذکور چندین و چند بار این اتفاق جلوی چشم من براش افتاده. حالا بماند اونهایی که من ندیدم یا در خلوت باهاش حرف زدن و... و چند دختر از من خواستن در مورد اون اطلاعات بدم و شمارشو بهشون بدم!
پس آیا من میتونم علاقه ای در دل ایشون ایجاد کنم و ایشون رو به فکر خواستگاری بندازم؟(شخصا عجله ای برای ازدواج ندارم ولی شاید اون منتظره که تحصیلات و پس اندازش بیشتر بشه و دختر بهتری مثلا چند سال کوچکتر و زیباتر پیدا کنه، برای همین، الان خودش به فکر ازدواج نیست، چیز دیگه ای مثل جذب یک خانوم شدن و چراغ سبز گرفتن از اون خانوم باید فکر ازدواج رو به سرش بندازه. برای همین میخوام دور نایستم و اقدامی در این جهت بکنم.)

۳-الان خیلی ها میگن دیگه شرایط مثل قدیم ها نیست دختر تو خونه بشینه واسش (با معرفی کردن)خواستگار بیاد، الان دخترا، خودشون کسی رو که میخوان بدست میارن، و اگر نه، دخترهای دیگه پسرهای ایده آل رو به قول معروف «گول میزنن» و عاشق میکنند. و وقتی پسر عاشق رفتار دختره شد و دختره(خیلی ببخشید) به نیازهای پسره پاسخ نداد، پسر میره خواستگاریش. اینجوریه که مردم میگن (ببخشید) اگر نجنبی، پسرهای ایده آل تر رو دخترهای زرنگ میبرند.
الان هم تعداد دخترهایی که آرایش میکنند و کم حجابند و بخاطر جذابیتشون ازشون خواستگاری میشه و ازدواج میکنند اصلا کم نیست و چندین نفر از دختران بدحجاب اطراف من با پسران سطح بالا و یا پولدار ازدواج کردند.
درحالی که من دختری هستم که سرم رو میندازم پایین و از کلاس مستقیم میرم خونه و از خونه مستقیم میرم کلاس و هیچ پسری فرصت دیدن من رو نداره چه برسه به اینکه مجذوب رفتارم بشه.
و آقای همکلاسی من هم نیازی نداره دخترها رو از دور زیر نظر بگیره و بپسنده و به سمتشون بره، بلکه اونقدر دخترهایی که دور و بر اون و جلوی چشم اون میچرخند و باهاش مودبانه و شیرین صحبت میکنند زیاد هست که احتمال زیاد (بخاطر بی تجربگی) عاشق یکی از اونها خواهد شد.
به نظرتون اگر همینطور ادامه بدم و اون اونقدر جذب اون دخترهای جذاب و ناز بشه که بره خواستگاریشون، نباید خودم رو بخاطر دور ایستادن و دیده نشدن سرزنش کنم؟

۴- در مورد اینکه فرمودید در مجالس و... ظاهر بشم.
من هم قبول دارم که خیلی مفیده چون من در پوششم در محیط خارج خانه حجابم رو با چادر رعایت میکنم، و تقریبا هیچ گونه آرایش و وسایل زینتی استفاده نمیکنم. پس احتمال به قول معروف پسندیده شدنم و جذب خانم ها یا خود آقا پسر در محیط خارج خانه خیلی کمتره. درست. اما من ترجیح میدم بر اساس زیبایی رفتارم پسندیده بشم تا زیبایی های جسمانیم. چون اگر ظاهر آراسته من در مجالس زنانه دیده بشه و به آقا پسر قول خانم با ظاهر خوب رو بدن، در جلسات آشنایی همیشه به رفتارهای من با دید مثبت نگاه میکنند، و بعد ازدواج وقتی ظاهر من عادی شد، تازه به نقاط ضعف رفتاری من پی میبرند. در حالیکه اگر همکلاسیم رو با پوشش کامل بتونم مجذوب خودم کنم، درواقع، جذب رفتارم شده اند و عشق منطقی خواهد بود و از لحاظ ظاهر (که برای آقایون امر مهمیه) هم وقتی ظاهر چادری من که هیچ جذابیتی ندارد، رو بپسندند، اونوقت ظاهر آراسته بعد ازدواج رو نیز خواهند پسندید. پس به نظرتون برگزیدن همسر در دانشگاه، بهتر نیست؟

توضیح تکمیلی-» عیب دیگر:اگر از طریق معرفی خوانواده ها آشنایی انجام بشه، پسر که میدونه به قصد ازدواج داره آشنا میشه، همه ی عیب های رفتاری خودش رو میپوشونه و خودش رو عالی جلوه میده. ولی اگر آشنایی در دانشگاه باشه، من رفتار اون پسر رو، درحال عادی روزمره بدون قصد بی عیب نشون دادن خودش هر روز میبینم و فعالیت هاشو زیر نظر دارم. (در مورد آقایی که گفتم همکلاسیمه، دیدم که گرچه خیلی پسرهای دیگه دنبال تفریح و کارهای گاها کمی خلاف هستند ولی اون تحت تاثیر هیچ کدوم نیست و همچنان هر روز در طی دو سال گذشته مرتب و مودبه و نه تنها اصلا از حرف های مذهبی زدن خجالت نمیکشه، بلکه افتخار هم میکنه‌.)
پس آیا ازدواج در محیط دانشگاه همانطور که خیلی از بزرگترهای من اعتقاد دارند بهتر از واسطه مونث نیست؟

خیلی ممنون میشم به هر ۴ سوال من پاسخ بدید.

با سلام به شما کاربر محترم

اینکه طرف مقابلتان، درس خوان، ظاهر آراسته، مذهبی و ... دارد، دلایل کافی برای مناسب بودن ایشان با شما نیست. مضاف بر اینکه شما اختلافات فرهنگی و خانوادگی با طرف مقابلتان دارید و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. البته این مسائل به خود خانواده‌ها مربوط می‌شود و بستگی به میزان حساسیت آن‌ها به این مسائل دارد.

امّا از کجا معلوم که ایشان حس خاصی نسبت به شما داشته باشد که چنین برداشتی برای پیش قدم نشدنشان ارائه کردید؟ چه بسا حسی نسبت به شما نداشته باشد و این صرفا برداشتهای شما باشد؟ بهتر است در این زمینه خیال پردازی نکنید و طبیعی رفتار کنید.

معمولا پسران اگر حسی نسبت به دختری داشته باشند، به طرق مختلف به دخترمورد علاقه خود نشان می‌دهند، مگر موارد اندکی باشد که به دلایلی از جمله نداشتن اعتماد به نفس و ... حس خود را نشان ندهند.

در میان متنتان، اشاره‌ای به رفتارهای بعضا خشک و سرد خود در برابر جنس مخالف خود کردید که در این باره توصیه‌های کلی می‌کنم که امیدوارم برای شما و دیگر دختران محترم مفید واقع شود:

1. سعی کنید همواره در تمام محیط‌ها با وقار، عاقلانه، جدّی و محترمانه برخورد، صحبت و حرکت کنید. هیچ گاه تصور نکنید که اگر کمی بی حجاب شوید یا گرم برخورد و جلف برخورد کنید بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرید؛ زیرا اگر این کار را بکنید، بیشتر مورد توجه کسانی قرار می‌گیرید که هدفشان صرفا دوستی و رابطه است نه ازدواج.

2. دخترخانم‌های مومن و متدین لازم است انزوا و گوشه‌گیری را کنار زده و در مجالس زنانه؛ مانند مهمانی‌های فامیلی، مجالس عزا و شادی، با ظاهری آراسته و مرتب توأم با برخوردی محترمانه و متین حضور داشته باشند.(تا توسط واسطه‌های خیّر و مادرانی که بدنبال دختر برای پسرشان هستند، دیده شوند.)

3. اگر کسی به آنان نزدیک شد، تا بهتر آنان را بشناسد، بهتر است با حفظ حریم‌های شرعی و عرفی بصورت عادی، سنگین و محترمانه برخورد کنند. البته این به معنای گرم گرفتن و بگو و بخند با طرف مقابل نیست، بلکه بهتر است به طرف مقابل (تاحدودی) اجازه کشف و شناخت خود را بدهید. نه اینکه ابتدا به ساکن بخواهید  برخورد خشن و سردی از خود نشان بدهید که طرف مقابلتان به قولی دمش رو کوله‌اش بندازد و .... لازم به ذکر است که اگر طرف مقابل برخورد را گرمتر کرد، لازم است با حفظ احترام، رابطه را ادامه ندهید تا طرف متوجه شود که شما اصلا بدنبال رابطه برقرار کردن نیستید.

4. دخترخانم‌ها می‌توانند حضور فعّال و سنگین در محافل مردانه (فامیلی و غیرفامیلی) داشته باشند. البته با حفظ شئونات دینی؛ زیرا این کار می‌تواند باعث شود که دخترخانم‌ها بیشتر مورد انتخاب آقایان مجرد قرار بگیرند.

موفق باشید