به خاطر اینکه دانشگاه قبول نشدم دارم افسرده می شم

سلام

عزیزم، چرا یه رشته ای که توانش رو داری انتخاب نمی کنی، یه رشته ای که بازار کار خوبی داشته باشه یا به درد یک خانم بخوره. و البته با توانایی شما سازگار باشه. قطعا قبول شدن تو بعضی دانشگاهها و رشته ها برنامه ریزی و درس خوندن می طلبه. اگر شما به هر دلیلی نتونستی به اون برسی، پس برو دنبال یه رشته یا یه دانشگاه دیگه. خودت رو هم با هیچ کس مقایسه نکن. باور کن، رشته تحصیلی و مدرک و این حرفها با این پیشرفت تلکنولوژی دیگه اون قدرها مهم نیست. الان توانایی مهمه، توانایی در کار، مهارت درست زندگی کردن. مهارت خوب فکر کردن.

خواهش میکنم جوانی تو، عمرت رو بیخود و بی جهت به افسردگی نگذرون. ناراحت باش، گریه کن، حق داری خب، اما بعدش تصمیم بگیر راهت رو عوض کنی. یک جوری برای زندگیت برنامه ریزی کن که ده سال بعد، اگر این انجمن پا برجا بود، بیای بنویسی من تو زندگیم موفقم، و موفقیت های زندگیت رو برای دیگران تعریف کنی.  

با سلام و خسته نباشید خدمت شما
ناراحتی شما قابل درک است، متاسفانه مسأله کنکور در کشور ما به یک چالش تبدیل شده که زن و مرد نمی شناسد و گاهی باعث آسیب های روحی به فرد می شود که آن هم می‌تواند از خانواده ها و انتظارات آنان، چشم و هم چشمی ها، موفقیت دوستان و جو نامناسب اجتماع نشأت بگیرد. همه ما قبول داریم موفقیت و پیشرفت لازمه زندگی است اما باید توجه داشت این پیشرفت قرار است ما را به آرامش برساند یا باعث ضربه زدن به ما شود؟ چند نکته را خدمت شما عرض میکنم امیدوارم برای تان مفید باشد:

1. موفقیت در کنکور و وارد شدن به دانشگاه خوب است ولی زمانی که آرامش و زندگی عادی را از شما نگیرد.
2. توجه داشته باشید که همان گونه که دوستان بزرگوار؛ « نویسنده ناشناس و عجب بیهوده می‌تازیم،» گفتند کنکور اینقدرها بر زندگی خانم ها تاثیر گذار نیست و شما می توانید با کم کردن توقع، دانشگاه دیگری را انتخاب کنید.
3. خودتان جواب خود را در سوال تان دادید، اگر واقعا این کنکور و دانشگاه رفتن هدف اصلی شما شده است باید برایش برنامه ریزی داشته باشید، هر موفقیتی به آسانی به دست نمی آید، باید با برنامه و هدف باشیم . در این زمینه می توانید از کسانی از در کنکور رتبه های خوبی به دست آورده اند و مشاوره تحصیلی می‌دهند کمک بگیرید.
4. توجه داشته باشیم که دانشگاه رفتن لازمه یک همسر خوب بودن نیست، و شما می توانید حتی خارج از دانشگاه با مطالعه و آموزش مهارتهای زندگی آمادگی خود را برای تبدیل شدن به یک زن نمونه بالا ببرید.
5. می دانم چقدر زحمت کشیدید و واقعا ناراحت هستید اما باید بدانید ناامید شدن بدترین ضربه در زندگی است. معروف است که ادیسون 999 لامپ را شکست و بعد از آن به موفقیت رسید. غیر از شما افراد دیگری هم هستند که چند سال امتحان می دادند تا به نتیجه دلخواه برسند. شما هنوز جوان هستید و آینده دار هستید پس ناامید نشوید.
6. خداوند از هر کسی به اندازه توانش از او می خواهد، ما از رشته و دانشگاه مورد علاقه شما خبر نداریم ولی باید بدانید که هر کدام از ما استعداد و ویژگی های متفاوتی داریم، گاهی می خواهیم هر طور شده بخاطر فشار اطرافیان در رشته‌ای که حتی انگیزه‌ای به آن نداریم قبول بشیم، در این زمینه مشاوره استعداد یابی تحصیلی می تواند خیلی به شما کمک کند.

7. نکته آخر، اینکه کنکور و مسائل از این دست را غیر از زندگی روزانه خود بدانید، به این معنا که اگر قبول شدید خیلی خوب است و اگر هم نشدید، زندگی عادی خود را خراب نکنید، دقیقا مثل کسانی نباشیم که سرکار دعوا می کنند و می‌آیند خانه، تلافی آن را بر سر خانواده اش خالی می کند و با آنان دعوا و بداخلاقی می کند. مسائل شغلی و خانوادگی را باهم قاطی نکینم سعی کنید که کنکور بر رفتار، اخلاق و زندگی عادی شما اثر نگذارد. موفق باشید. با تشکر

سلام.

لابد شوخی میکنید.شما نگران دانشگاه نرفتن هستید واقعا.؟! شما خانمی باید خانمی کنی.نمیگم درس بده و زن نباید تحصیل کنه.یعنی یادگرفتن خوبه خیلی هم خوبه زنو مرد هم نمیشناسه.اما منظور یاد گرفتنه دیگه مدرک گرفتن که بخودی خود ارزشی نداره.اتفاقا اغلب رشته های دانشگاه صرفا جنبه ی تشریفاتی دارن و چیز بدرد بخوری توی درسها ندارن.حالا کاری با اون بحث نداریم ولی مدرک داشتن هیچ ارزش و امتیازی برای کسی نمیاره.خصوصا برای خانم ها که وظیفه شون همسری کردن و مادری کردنه.همسر فوق دکتری هم داشته باشی از نگاه زن همسرشی و مدرک باعث نمیشه چیزی تغییر بکنه.مادر پرفسور هم باشی با مادر عادی تفاوتی نداری مگر اینکه بگیم درس خوندن باعث بشه مادر بهتر یا همسر بهتری بشی.که بعید میدونم ربطی داشته باشه.ادم خودش میتونه مفید تر مطالعه کنه.

اگه برای ازدواج میگید..که مردی که دنبال دختر با مدرک باشه ارزش بله گفتن نداره.مجرد بمونی بهتره تا بخاطر مدرکت ازدواج کنی.مرد فهمیده مدرک اصلا براش مهم نیست.فهم و شعور زن و هنر مند بودنش مهمه.هنر خانه داری همسر داری بچه داری یعنی انسان سازی  . 

به نظرم ناراحتی شما صرفا بخاطر جو کاذب و غلطه جامعه ست .شما اگه چند سال زودتر یا دیرتر متولد شده بودی بازم مدرک برات ارزشی نداشت.متاسفانه این دوره این جو سایه انداخته که خب دلیل نمیشه ما هم متاثر از جو زندگی کنیم..

من فکر میکنم خانمها فقط باید خانمی کنند یعنی حتی در کار منزل هم اجباری بهشون نیست .همسر خوبی باشن و مادر خوبی.سواد هم بخاطر اینکه بتونه درست همسری و مادری کنه خوبه والا حسابداری مثلا ربطی به زندگی زناشویی یا بچه داری نداره که شما نگرانش باشی.

کار کردن هم برای زن کسر شانه.اگه مرد بخاطر مدرک یا کار زنی رو بخواد اون مرد مرد نیست.ردش کن بره تا یه مرد پیدا بشه که نذاره دست به سیاه و سفید بزنی مگر با میل خودت  

نمیدونم چرا یه خانم باید نگران مدرک دانشگاهی باشه.بیجهت لول خودتون رو پایین نیارید