حضرت آدم و حوا-عليهما السلام- چند فرزند داشته‌اند؟

در مورد تعداد فرزندان حضرت آدم ـ عليه السّلام ـ اقوال مختلفي وجود دارد كه عبارتند از:

1. همسر آن حضرت حوا پانصد بطن (شكم) فرزند به دنيا آورد كه در هر بطن يك پسر و يك دختر متولّد مي‌شد.(1) كه مجموعاً هزار فرزند مي‌شود.
2. براي حضرت آدم هفتاد بطن بچه به دنيا آمد، كه هر بطن يك پسر و يك دختر به دنيا مي‌آمدند و بعد يك پسر و يك دختر متولّد شد.(2) كه مجموعاً 142 فرزند مي‌شود.
3. براي حضرت آدم از حوا بيست فرزند پسر و بيست فرزند دختر متولّد شد، كه در هر بطني يك پسر و يك دختر متولّد مي‌شد، كه مجموعاً مي‌شود، 40 فرزند.(3)
4. اولاد حضرت آدم و حوا ـ عليهما السّلام ـ صد و بيست بطن در هفتصد سال از عمرشان بود(4) كه مجموعاً 120 فرزند مي‌شود كه اين روايت اشاره‌اي به پسر و دختر بودن هر بطن ندارد.
چون براي حضرت آدم همسر ديگري غير از حواء ـ سلام الله عليها ـ نبوده اين اشكال به ذهن مي‌رسد كه با توجّه به اينكه زنها در 50 يا 60 سالگي يائسه مي‌شوند و ديگر بچه‌دار نمي‌شوند يك زن به طور طبيعي با احتساب ايام حاملگي و طهارت نمي‌تواند بيش از 65 بطن فرزند به دنيا بياورد. پس رواياتي كه براي ايشان بيش از اين مقدار نوشته‌اند صحيح نمي‌باشند، در جواب بايد گفت: متوسط عمر فعلي انسان‌ها كه نهايتاً از صد سال تجاوز نمي‌كند مگر خيلي كم، ولي در گذشته متوسط عمر انسان‌ها خيلي بيشتر از عمر فعلي انسان‌ها بوده است، مثلاً عمر حضرت آدم ـ عليه السّلام ـ بيش از نهصد سال(5) و عمر حضرت نوح ـ عليه السّلام ـ 950 سال (6) بوده پس انسان‌هاي گذشته تقريباً ده برابر انسانهاي فعلي عمر مي‌كردند. پس سالهايي كه يك زن مي‌توانست باردار شود هم طبيعتاً 10 برابر مي‌شود، پس يك زن در زمان‌هاي گذشته به راحتي مي‌توانسته 500 بطن بچه به دنيا بياورد ، همان طور كه در يكي از روايات اشاره دارد كه در هفتصد سال از عمرشان 120 بطن فرزند به دنيا آمد.
به نام برخي از آنها اشاره مي شود:
1. هابيل 2. قابيل 3. شيث (هبة الله) 4. عناق 5. اقليما 6. لوزا 7. انوش 8. قنينان 9. مهلائيل 10 يارد 11. اخنوخ 12. متوشالخ 13.لامك.(7)
در نتيجه به طور خلاصه فرزنداني كه براي حضرت آدم و حوا نقل كرده‌اند، 40 فرزند يا 120 فرزند و يا 142 فرزند و يا 1000 فرزند داشته‌اند.

پاورقی:

1. مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، چاپ دوم، چاپ و نشر وفاء، ج 11، ص 251.
2. همان، ج 11، ص 224.
3. همان، ج 11، ص 225.
4. حسني، سيد بن طاووس، سعد السعود، چاپ اول حيدريه، نجف 1369، ص 36.
5. بحار، همان، ج 11، ص 267.
6. سوره عنكبوت، آية 14.
7. طبري، ابوجعفر محمد بن جرير، تاريخ الطبري، تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم، قاهره، دارالمعارف، چاپ پنجم، 1380ش، ج1، ص145 تا 146. مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، بيروت، موسسه الوفاء، چاپ دوم، 1403ق، ج11، ص225. عماد الدين حسين اصفهاني (عماد زاده)، تاريخ انبياء و قصص قرآن از آدم تا خاتم، تهران، انتشارات اسلام، چاپ سوم، 1385ش، ج1، ص194. رسولي مجلاتي، سيد هاشم، تاريخ انبياء (قصص قرآن از آدم تا خاتم الانبياء)، قم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، چاپ پانزدهم، 1382ش، ص43.
منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات