16:29 - 1395/03/09
با سلام. بنده خانم 31 ساله هستم که حدود 3 سال قبل ازدواج کردم و بعد از 2 ماه از زندگی مشترک بنا به دلایلی مثل اخلاق نامناسب همسرم ( دروغ گویی. بدبینی. بی اراده بودن. بی مسئولیت بودن. دهن بینی. تنبلی و بیکاری و...) و دخالت های فراوان خانواده اش به منزل پدرم برگشتم. بعد از 9 ماه از بازگشتم صاحب فرزند پسری شدم که بعد از 7 روز همسرم و خانوادش پسرم را بردن و الان فرزندم 2 ساله است و طی این دو سال اجازه ندادن که من ببینمش. توی این مدت از طریق ی سری افرادی با همسرم و خانوادش در ارتباط بودم و خودم به شخصه اونها رو ندیدم. الان مدتیه که دارم فکر میکنم مجددا برگردم و با همسرم زندگیمو ادامه بدم علیرغم اینکه همسرم در ظاهرتمایل زیادی به ادامه ی زندگی مشترکمون نداره اما نمیدونم این کار به صلاح هست یا نه؟
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/93174
مشاور گرامی اول اینکه من عالم به مباحث احکامی نیستم و در حد شنیده ها و تجربیات خودم حرف زدم
به هر حال ممنون از آگاهی دادنتون
از بین بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنین سقط‌جنین در هیچ‌یک از مراحل بعدی جایز نیست.
مطالب شما بزرگواران را مرور می‌کرددم دیدم بزرگواری این جمله رادارند که: جنین تا زیر 3 ماه سقطش گناه نداره ... نمی‌دانم این سه ماه را از کجا آوردند.
دوستان گرامی، در مباحث احکامی خیلی دقیق باشیم که درست یاد بگیریم و درست انتقال دهیم.
س 1263: آیا از بین بردن نطفه منعقدشده‌ای که در رحم مستقرشده، قبل رسیدن به مرحله علقه که تقریباً چهل روز طول می‌کشد، جایز است؟ و اصولًا در کدام‌یک از مراحل ذیل سقط‌جنین حرام است:
1- نطفه استقراریافته در رحم 2- علقه 3- مضغه 4- عظام (قبل از دمیدن روح)
ج: از بین بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنین سقط‌جنین در هیچ‌یک از مراحل بعدی جایز نیست.
________________________________________
توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)؛ ج 2، ص: 945
مشاور گرامی 3ماه رو از جایی نیاوردم شنیدم و در نت هم خوندم که قبل 3ماه هرجایی جنین رو به راحتی سقط میکنن ولی بعد از 3ماه سقط جنین دیه داره
در ضمن :
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اسقاط جنین حرام است، ولى هرگاه جنین در مراحل ابتدایى باشد، و به صورت انسان کامل در نیامده باشد، و باقیماندن جنین در آن حالت و سپس تولّد ناقص آن به تصدیق اهل اطّلاع متدیّن باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، پایان دادن به حاملگى جایز است،
چرا همون موقع بچه رو سقط نکردی؟!
چون از نظر شرعی حرامه
حال شما خوبه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
چرا بچشو سقط کنه
شما نمیدونی سقط جنین فرقی با قتل نداره
خواهر عزیزم الهه جان نگید تو رو خدا
آخه یه مادر مگه دلش میاد بچه ی خودش رو بکشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
درسته که میگن جنین تا زیر 3 ماه سقطش گناه نداره ولی من شخصا دیدم مادرایی که از وقتی نطفه بسته میشه و میفهمن باردار هستن از همون ابتدا به جنینشون که شاید از نظر منو شما هنوز چیزی نباشه عشق میورزن.....وای اصلا فکرشم برای من شخصا گناهه///البته بماند که بعضی از خانم ها انقدر بی وجدان شدن که جنین 6ماهه و 7ماهشون رو سقط میکنن که از نظر من و قطعا خیلی ها اینا بویی از انسانیت نبردن درنده ترین حیوانات هم با جنینشون اینکار رو نمیکنن که تویه نت عکس هاش رو به وفور میبینیم جنین مرده ای کنار خیابان،جنین دیگری در سطل زباله و هزاران مورد دیگر که میبینیم و شاید هرگز نمیبینیم ولی هست///
یه خانم میتونه مراقب باشه باردار نشه ولی وقتی دیگه نطفه بسته شد در قبال اون مسئول خواهد بود
اگه همه میخواستن به راحتی به سقط فکر کنن الان نیمی از کودکان که فرشته های خداوند روی زمین هستند نباید بودند
نگید تو رو خدا....سقط از نظر من با قتل فرقی نداره
حالا بعضی ها ناخواسته جنینشون سقط میشه یا بنا به دلایلی مجبور به سقط هستن فرق داره ولی به همین راحتی آدم به یه مادر نمیگه چرا جنینت رو سقط نکردی
خواهر عزیزم منو ببخش دیده باشید من اکثر جاها از مطالب و نظرات شما استفاده هم کردم و ازتون تشکر هم کردم ولی خواهر گلم هیچ وقت به 1مادر که فرزندش الان 2سالش هست( و ان شاء الله که 120 ساله شه) نگو چرا جنینت رو سقط نکردی من اگه باشم کسی بهم این حرف رو بزنه خیلی غمگین میشم
اتفاقا ایشون باید شکر کنن که اگه شوهرشون لایق نبودن حداقل خدا بهشون پسری داده که فردا پشت و پناهشون باشه
همین دوست من الان با تمام مشکلات تنها دلخوشیش کودک ناز و معصومشه و میگه خدا بهش لطف کرده که یه مرد کوچولو بهش داده که فردا حامی مادرش باشه و میگه حتی اگه حامیش هم نشه همینکه هست بودنش جای شکر داره اونم نه 1بار روزی هزار بار
دوست گل و خواهر عزیزم الان یکی از کامنت هاتون رو دیدم که گفته بودید :"دلیلی نداره که بخوام طلاق بگیرم. اینطوری راحت ترم که ی زن متاهل باشم تا مطلقه."
عزیزم تو رو خدا این اشتباه رو نکنید من یه دوستی دارم که چند وقتیه با ایشون آشنا شدم ایشون 11 سال از من بزرگ تر هستن و شوهر بی غیرتش 16 ساله رهاش کرده و این بنده خدا هم اول ها مثل شما فکر میکرد که اگه طلاق بگیره در این اجتماع که اکثرا به یک خانم مطلقه بد نگاه میکنن اذیت خواهد شد در نتیجه (البته پدر شوهر و براد شوهر قلدرش هم زیاد تهدید و اذیتش کردن) ایشون به کل قید طلاق رو زد و ترجیح داد فقط 1 اسم تویه شناسنامش باشه ولی براش هزار و یک مشکل دیگه ایجاد شده الان شوهر بی غیرت و نامردش زن داره 2تا بچه هم داره ولی این بنده خدا بعد 16 سال هنوز هم داره عذاب میکشه
تو رو خدا تکلیفتون رو زودتر مشخص کنید
خدا رو شکر که دادگاه هم حضانت فرزند دلبندتون رو به شما داده پس درنگ جایز نیست یا اینوری یا اونوری که البته با شرایطی که شما از همسرتون گفتید ایشون درست بشو نیستن چون شوهر این دوست من دقیقا مثل همسر شما بود و الان با اون زن دومش هم مشکل داره ولی این وسط فقط دوست منه که زندگیش فنا شده...البته خدا نکنه شما براتون چنین چیزایی پیش بیاد ولی تو رو خدا خیلی خیلی احتیاط کنید باور کنید بعضی وقتا نبود 1 پدر خیلی بهتر از بودنش خواهد بود همسر شما متاسفانه مثل شوهر دوست من هیچ امتیاز خاصی نداره که آدم بگه اشکال نداره اگه 1 ایراد داره 10 تا حسن داره متاسفانه این افراد سنشون بالا میره ولی تفکرشون و نوع زندگیش رو نمیخوان عوض کنن چون عادت دارن به بی مسئولیتی و بی تفاوتی
خواهرم با 1مشاور و قطعا با 1وکیل حتما مشاوره کنید و سعی کنید با دید باز 1تصمیم درست بگیرید
براتون دعا میکنم خدا به حرمت جده ی سادات کمکتون کنه تا بتونید 1 تصمیم درست بگیرید
ممنون دوست خوبم ستایش جان.
سلام خواهر گلم.....شما هم مثل دوست من خیلی سختی کشیدید....امان از این مردای خودخواهی که با همسران دسته گلشون اینطوری میکنن....
عزیزم میدونم که با هیچ حرفی نمیتونم ابراز همدردی کنم و بگم درک میکنم شرایطتتون رو
کاش توی سرزمین ما هم قانون شکل قانونمندتری داشت و واقعا میشد 1خانم به پشتوانه ی قانون پای حق و حقوقش وایسته
گل من باز امیدتون رو از دست ندید زندگی پر از اتفاقات پیش بینی نشدست و 1سیب که از درخت میفته هزارتا چرخ میزنه تا میرسه زمین
پس هیچ چیز بعید نیست
فقط مراقب خودتون و آیندتون باشید
من چند وقت پیش مشکل دوستم رو در این سایت مطرح کردم و اصلا باعث آشنایی من با اینجا همین بود
این دوست من هم تحصیل کردست هم وضع مالیش خوبه ولی متاسفانه 16سال بهترین روزای عمرش رفته که هیچ تازه بازم بلاتکلیفه
متاسفانه جز دعا کاری از دستم بر نمی یاد براتون بکنم در ضمن فرزند ناز و معصوم این دوستم خیلی ماهه و هر وقت برای هر کدوم از ما دعا کرده مشکلاتمون به کل حل شده امروز میرم یه سر پیششون و به نی نی ناز ایشون میگم برای شما دعا کنن
باورتون نمیشه محرم برای یکی از آشناها که بچه دار نمیشد شمع روشن کرد این کوچولوی ناز و برای اون خانم دعا کرد 3ماه بعدش اون خانم خبر بارداریش رو بهمون داد-برای خود منم چندین بار دعا کرده مشکلاتم بر طرف شده
هرچی باشه بچه ها معصوم و پاک هستن و خدا به این فرشته های ناز هرگز نه نمیگه
امروز میرم و بهش میگم براتون دعا کنه
امیدوارم هرچه زودتر خبرای خوش از شما بشنویم
ممنون که بیاد ما هستید واقعا دعایی که کردید باعث دلگرمی بنده است و بزرگترین کمک به من و پسرمه.
من وکیل گرفتم حکم جلب هم گرفتم و تا حالا میلیون ها پول وکیل دادم.
با آشناهایی که داشتم محل کار اون آقا رو پیدا کردم اما به محض اینکه من پام به شهر اونا میرسد بهش خبر میدم و قایم میشه بعد هم میگن اون اصلا توی این شهر نیست. هر دو ماه محل کارش رو عوض میکنه.
من حتی حکم بازداشت اعضای خانوادش را هم گرفتم و اونا رو به دادگاه کشوندم اما فایده ای نداشت. تا الان راه های مختلف را امتحان کردم که متاسفانه بعضی از این راه ها مشکلاتی رو از نظر روحی برام بوجود آورد.
درباره ی طلاق هم باید بگم هرجی فکر کردم دیدم درسته که مشکلاتی داره اما واقعا برای نحوه ی زندگی که من انتخاب کردم طلاق نگرفتن بهتره.
ی وکیل بسیار عالی دارم که توی همه ی کارها با ایشان مشورت میکنم. بدلیل تجربه ی زیادی که دارن و اینکه از اول کاملا در جریان زندگی من بودن هم مشاوره ی قانونی و هم خانوادگی خوبی میدم.
تا جایی که من میدونم هم پسر و هم دختر تا 7 سال برای مادر هستن بعد از اون دختر تا 9 سال و پسر تا 15 برای پدر و بعد از اون خود بچه تصمیم میگیره
سلام خواهر عزیز
خیلی متاسف شدم....واقعا ناراحت کنندست و شرمنده که اینو خدمتتون میگم ولی من بیشتر برای فرزند دلبندتون ناراحت هستم تا شما یا همسر محترم شما
عزیزم من نمیخوام بگم اشتباه کردید ولی ای کاش وقتی هنوز از همسرتون و زندگی تون مطمئن نبودید یک فرشته ی معصوم رو به دنیا دعوت نمیکردید
خواهر گرامی من در جایگاه راهنمایی شما نیستم و با مطالعه متنی که مشاور گرامی براتون نوشتم دیدم که ایشون کامل و درست و عالی راهنمایی تون کردن
فقط 1 سوال برای من پیش اومد : شما همسرتون رو فردی بی مسئولیت خطاب کردید!!!! چطور 1فرد بی مسئولیت و تنبل و بی فکر میتونه چنین در قبال فرزندش مسئولانه عمل کنه؟
شاید شما کمی عجولانه قضاوت کردید یا شاید هم 100% حق با شما باشه که در اینصورت من خیلی خیلی نگران طفل معصوم شما هستم که اگر به صرف اذیت کردن شما فرزندتون رو از شما و مهر مادری شما دور کردن آیا واقعا از اون فرشته ی معصوم درست نگهداری کردن؟
خواهر گلم گاهی میشه برگشت و گذشت از همه ی گذشته ها ولی گاهی گذشته ها گذشته نیستن و یک تکرار مکرر هستن که در اینصورت هیچ راهی نداره و بهتر اینه که جدا باشید و اقدام به گرفتن وکیل و در نهیات فرزندتون کنید
من متاسف شدم...خیلی
امشب به نیت رفع مشکلتون به شکلی که ختم به خیر بشه نه فقط ظاهر قضیه درست شه صلوات میفرستم و از خدا میخوام به حرمت جدم به شما کمک کنه و قبل از همه ی اینا از خدا میخوام به اون فرشته ی کوچولو و آیندش رحم کنه و آنچه خیر و صلاح هست براتون مقدر کنه.....
من نگفتم شما از قانون خاصی دفا کردین. ولی خواستم بگم به این راحتی ها هم نیست و احتمالا ایشون هم وکیل و.. رو پیگیر بودن. برای فردی که کسی رو نداره تنها امیدش به قانون هست اما وقتی اونم ازت حمایت نکنه میخای چکار کنی؟ متاسفانه تو کشور ما اونقد پرونده ها فرسایشی میشه تا بلکه مردم کمتر شکایت کنن اما دریغ از اینکه کسی که بهش ظلم میشه و قانون هم بهش کمکی نمیکنه یه بار دوبار سکوت میکنه اما دفعه سوم دیگه سکوت نمیکنه میره یه قتلی چیزی میکنه که یه پرونده خیلی بزرگتر درست میشه. چندوقت پیش دیدم یکی از سایت ها زده بود قتل به خاطر شلوار لی!!! ملت هم پست گذاشتن اخه ادم بخاطر شلوار لی ادم میکشه و... . ولی کسی به این دقت نمیکنه که اون فرد اگر امیدی داشت که قانونی اقدام کنه جواب میگرفت هیچوقت این اتفاق نمی افتاد. برید بپرسید چند درصد از این قتل های عمد بخاطر ناامیدی طرف از اقدام قانونی بوده. قبلشم چند چیز کوچیک بوده که جواب نگرفته و یه دفعه زخمش سرباز میکنه.
ببخشید من از قانون خاصی دفاع کردم؟؟؟؟؟؟؟ من گفتم ممکنه حکم به بی کفایتی بدهند
منکر این نمیشم که متاسفغانه در قانون در حق ما خانم ها خیلی خیلی اجهاف شده ولی با دست رویه دست گذاشتن چیزی درست نمیشه و من اینو میگم چون از نزدیک با کسی مثل این دوستمون در ارتباطم و نتیجه ی صبرش رو دیدم الان 16 ساله بلاتکلیفه
این خانم میتونن با گرفتن 1 وکیل و یا اگه امکانش رو ندارن میتونن رایگان مشاوره کنن و در جواب بهشون خواهند گفت برن دادگاه شکایت کنن و در 3 نوبت در روزنامه رسمی آگهی میدن و شوهرشون رو رسما میخوان دادگاه بعد این 3بار آگهی وقتی از ایشون خبری نشه این خانم میتونن حکم جلب همسرشون رو بگیرن و با حکم جلب به راحتی میتونن برن ایشون رو دستگیر کنن خصوصا که خود شما گفتید همسر ایشون پزشک هستن ایشون از طریق آدرس مطب یا بیمارستانی که همسرشون در اون مشغولن هم میتونن اقدام کنن
در ضمن هر کار قانونی دوندگی های خودش رو داره ولی من اگه چیزی گفتم به خاطر خود ایشون بود که خدایی نکرده نشن مثل دوست من که 16 ساله اسیر هیچ و پوچ شدن
خانم از کدوم قانون میگی؟ قانونی که داره میگه برو مجرم رو گیر بیار ما میگیریمش؟ تازه این حالت بی طرفشونه. فکرشو بکن طرف نفوذ داشته باشه. فک کنم شوهر این خانم خودش پزشکه. خب طبیعتا یه کار دولتیم داره یا حداقل محل کارش معلومه اونوقت این خانم باید از تهران پاشه بره شهرستان طرفو گیر بیاره زنگ بزنه پلیس؟؟؟؟؟؟!!!!!!!
سلام خواهر گلم
از من ناراحت نشید من مسئولانه گفتم چون زیاد در بین دوستان و آشنایان که وقتی مردی همسرش رو رها کرده قید فرزندش رو هم زده و کلا سراغی از فرزندش نگرفته
برای همین برام جالب بود که این آقا در عین بی مسئولیتی ولی در قبال فرزندش احساس مسئولیت کرده...ولی با توجه به فرمایشات شما اینکار از سر مسئولیت و حس پدری نبوده این بیشتر گرو کشی و اذیت شما بوده....خواهر عزیزم قانونا فرزند پسر تا 2سال مال مادر هست و فرزند دختر تا 7سال بعد از اونم دادگاه میتونه رای به بی کفایتی پدر بده و کودک رو به مادر بسپاره.......عزیزم کاش اقدام میکردید و فرزندتون رو از چنین آدمایی زودتر میگرفتید....الهی بمیرم میدونم چقدر سخته........برای فرزندتون خیلی نگرانم چون 1 بچه اصل ترتبیتش در آغوش مادر هست و از مادرش مهر و محبت و .... رو یاد میگیره 1 خانم مسن نمیتونه هیچ وقت مثل شما به یه کودک رسیدگی کنه
براتون خیلی دعا خواهم کرد فقط اگه اننشاالله مشکل برطرف شد اگه براتون مقدور بود به من خبر بدید خیلی براتون ناراحتم....خدا میدونه 1 لحظه از فکرتون غافل نیستم خصوصا از فکر کوچولوی نازتون
توکل کنید به خدا و ایمان داشته باشید کمکتون خواهد کرد...
ممنون از محبت شما دوست عزیز.
همسرم چه کار مسئولانه ای در قبال بچه انجام داده جز اینکه بچه را سپرده به مادر پیرش و بچه از آغوش مادر محروم کرده؟!
طبق خبرهایی که از طریق اطرافیان اونا از بچه بدست آوردم اونا مدتها زیادی بچه را توی خونه نگه داشتن و جز حیاط 50 متری خونه بچه را هیچ جای دیگه ای نمیبردن و نه همسایه ها و نه دوستان و نه فامیل بچه را از نزدیک ندیده بودن و اصلا نمیدونم چجوری دارن بزرگش میکنن.
سلام. من معمولا کامنت نمیذارم. یعنی این اواخر نمیذارم اما این یکی رو دلم نیومد بی جواب بذارم چون از قبل تو جریان کارتون بودم. اولین چیزی که به ذهن ادم میرسه اینه که ایا اون چیزایی که باعث اختلاف شد رفع شده یا نه؟ که مشاور هم درست و بجا بهش اشاره کردن. با توجه به بیانتون به نظر میرسه شرایط سر جاس هست و فقط بخاطر اینکه بیشتر از دوسال از اون شرابط دور بودین نگرانیهاتون کمتر شده که اگر برگردین احتمالا مثل سابق بشه. من دوستی رو میشناسم که با خانومش اختلاف داشت و در نهایت از هم طلاق گرفتن . اما بعد از یکی دوسال از طلاقشون هر دو سرشون به سنگ خورد احساس کردن بدرد هم میخورن و مجددا ازدواج کردن میخام بگم غیر ممکن نیست اما در مورد شما وقتی طرف مقابلت هنوز تمایل چندانی نداره شما برگردی و از طرفی اینقد متوجه نیست که این بچه مادر داره و مادرش هم نیاز داره ببیندش چرا فک میکنین باید برگردین ؟ مگه چه شرایطی عوض شده که امیدوار باشین؟
نمیخام ناامیدتون کنم ولی احساس میکنم کاری که میکنین بی فایدست و با توجه به توضیخاتتون فابده ای نداره . فقط تعجبی که من دارم این هست که چرا برای طلاق اقدام نکردین تا حالا و تعجب بیشتر از اینه که بچه شیرخواره باید پیش مامانش باشه شما قانونی اقدام میکردی حق رو میدادن به شما. به نظرم الکی خودتون رو در بلاتکلیفی نگذارید طلاق بگیرید ممکنه امکان یه ازدواج دیگه رو داشته باشین. بچه رو هم بصورت قانونی دنبال کنین. پیش یه مشاور هم برین و بعد تصمیم بگیرین فقط کش ندین موضوع رو . به نظرم اگر قرار بود سرش به سنگ بخوره بعد سه سال خورده بود. بازم نمیدونم خدا عالمه ما با عقل ناقصمون اینجوری برداشت کردیم . در نهایت براتون ارزوی سربلندی دارم
ممنون از راهنماییتون.
قانونی اقدام کردم و حضانت بچه تا 7 سال با بنده است.
دلیلی نداره که بخوام طلاق بگیرم. اینطوری راحت ترم که ی زن متاهل باشم تا مطلقه.
با سلام
از اینکه گروه مشاوران رهروان ولایت را برای هم فکری انتخاب نمودید متشکریم.
سوال شما به دو مسئله مهم اشاره دارد یکی ملاقات با فرزند و دیگری برگشت به زندگی قبلی، را باید مورد بررسی قرار دهیم. لذا من پاسخ شما را در چند نکته عرض می کنم.
1- برگشتن به زندگی سابق صرفا به دلیل داشتن فرزند صلاح نیست.
2- شما در صورتی می تونی به زندگی برگردی که مشکلات سابق همگی رفع شده باشند و الا بر گشت شما نه تنها به صلاح فرزندتان نیست بلکه ممکن است باعث صدمه وی شود چون وی اسیب جدایی را کشیده و الان یه اسیب مجددی به خاطر دعواهای احتمالی می بیند.
3- اینکه شما بخواهید فرزندتان را ببینید این حق شماست و الان هم حضانت فرزندتان اتفاقا حق شماست نه شوهرتان و کسی نمی تواند مانع ملاقات شما شود در این خصوص قانون مدنی می‌گوید: «هر كدام از والدين كه طفل تحت حضانت او نيست، حق ملاقات طفل خود را دارد.[1]در صورتي كه ميان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل مي‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد. باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب كلي حق ملاقات از پدر يا مادري كه حضانت به عهده او نيست، برخلاف صراحت ماده قانون مدني است و دادگاه نمي‌تواند حكم به آن بدهد. با وجود اين اگر ملاقات با پدر يا مادري كه حضانت به عهده او نيست واقعاً براي مصالح كودك مضر باشد، دادگاه مي‌تواند مواعد ملاقات را طولاني‌تر كند و مثلا به جاي هفته‌اي يك‌بار، ماهي يك بار يا هر شش ماه يك‌بار تعيين كند يا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حكم خود مدت ملاقات و نحوه آن را براي كسي كه حق حضانت ندارد، معين مي‌كند.
اما در مورد حق حضانت مادر می نویسد: «برای نگاهداری طفل مادر تا دو سال از تاریخ ولادت او اولویت خواهد داشت پس از انقضاء اینمدت حضانت با پدر است مگر نسبت باطفال اناث كه تا سال هفتم حضانت آنها با مادر خواهد بود.»[2] بصره : بعد از هفت سالگي در صورت حدوث اختلاف ، حضانت طفل با رعايت مصلحت كودك به تشخيص دادگاه مي باشد .
موفق باشید
پی نوشت ها
1- ماده 1174 قانون مدني
2- همان ماده 1169
خیلی خوب بود اقا ایمان
حالا خانم دکی اگر الان ی پارتی گردن کلفت داشتی یا از بچه های بالا بودبد بچت امروز پیشت بود و سه سوت قاضی بچت میداد دستت
امان از این بی عدالتی
خدایا خودت به دادمون برس... باید دزدو پیدا کنیم تحویل قانون بدیم. قانون کامل به این میگن. روز بروزم کاملتر مبشه
با تشکر از شما.
حضانت بچه را تا 7 سال گرفتم اما اونا با بچه فرار کردن و قانون میگه بچه را پیدا کن تا ما بگیریمش و تحویلت بدیم.