احکام خانواده و اجتماع

-  تراشیدن مقداری از ریش حکم تراشیدن تمام آن را دارد و احتیاط واجب جایز نیست.

- گفتن کار مکروه دیگران، اگر به قصد کوچک کردن آن شخص باشد یا موجب تحقیر او نزد شنوندگان شود، غیبت محسوب می‌شود.

- غیبت کسی‌‌ که تظاهر به فسق می‌‌کند، فقط در همان گناهی‌‌ که آشکار کرده، جایز است.

- ذکر عیب، چنانچه اطراف شبهه خیلی کم است مثلاً تردید بین دو نفر، سه نفر باشد این موارد، حکماً ملحق به غیبت است و حرام است.

- در وفات شوهر، مادامی که زن در عدّه است باید از زینت کردن خود اجتناب کند.

- در عده وفات، کارهایی که زینت حساب شود، بر او حرام است.

- بخشیدن همه اموال به یکی از فرزندادن اگر موجب فتنه و اختلاف گردد، جایز نیست.

-  باید از غیبت شونده طلب حلالیت نمایید؛ مگر این که مستلزم مفسده‌‎ای گردد و یا دسترسی به او ممکن نباشد.

-  نگاه کردن به زنان غیر مسلمان در کشورهای خارجی؛ بنابر احتیاط واجب نباید به مواضعی نگاه کند که به طور معمول آن را می‌پوشانند.

- رعایت نکردن نوبت، اگر ظلم در حق دیگران محسوب شود، حرام است.

- عطر زدن و معطر بودن برای خانم‌ها به خودی خود اشکال ندارد، اما اگر باعث جلب نظر نامحرم و موجب مفسده باشد، جایز نیست

- هاشور کردن ابرو اگر عرفاً زینت محسوب می‌شود، باید از نامحرم پوشانده شود.