این کتابی که به آن آدرس داده شده جزو کتابهای روایی اهل بیت علیهم السلام بحساب نمی آید. در زمینه محبت در قرآن و حدیث، کتابی با همین عنوان نوشته ی آیت الله ری شهری به نگارش درآمده است پیشنهاد می شود در این زمینه به این کتاب مراجعه شود.
اما درباره محبت
در مورد آیه شریفه، فرض کنید شخصی برای جلب محبت یک شخص نامحرم یا کسی که ایمانی در دل ندارد یا اهل گناه است، بخواهد این آیه را بخواند تا محبت او را جلب کند، به نظر شما این اتفاق رخ می دهد، خود آیه شریفه به سخن می آید که محتوای من این است، ای کسانی که ایمان آورده اید و کارهای نیکو انجام داده اید، بزودی خداوند بین ایشان محبت قرار می دهد. پس قرآن در این زمینه روشن است و می گوید این آیه برای این افراد است، نه راههای دیگر.
اما کسب محبت از راه صحیح خیلی ساده تر از این حرفها است. مثلا آدمی که با رویی باز و رفتاری خوب با دیگران برخورد می کند، همه او را دوست دارند.
امام على عليه السلام: گشاده رويى، عامل دوستى است.1
امام على عليه السلام: هر كه خوش رفتارى پيشه كند، دوستانش فراوان شوند.2
و اگر دوست داشتی دیگران دوستت داشته باشند، این دوستی خودتو نمایان کن؛ مگه میشه همسر در لباس یک دوست و رفیق ظاهر بشه (نه در لباس یک رقیب یا کسی که می خواهد از او امتیازی بگیره) و رفتاری دوستانه از خودش نشون بده بعد همسرش دوستش نداشته باشه ...
پيامبر صلى الله عليه و آله: با مردم اظهار دوستى كن، تا دوستت بدارند.3
یکی از چیزهایی که باعث میشه دوستی کم رنگ بشه، اینه که طرف مقابل حس کنه، او با من رو راست نیست. اما اگر راستگویی پیشه همه مخصوصا زن و شوهر قرار بگیره بجای نفرت، حس اعتماد و محبت جای اون رو میگیره.
امام على عليه السلام: شخص راستگو با راستگويى خود، سه چيز را به دست مى آورد: اعتماد، دوستى و شكوه [در دل ها].4
و در پایان و یک شاه کلید:
امام علی علیه السلام می فرماید: به هر کی دوست داری، خوبی کن تا امیر او بشی. یعنی این خوبی کردن آنچنان محبتی در دل طرف مقابل بوجود می آورد که حاضر است شخص محبت کننده را به عنوان امیر خود انتخاب کنه.
امام على عليه السلام: أَحْسِنْ إِلَى مَنْ شِئْتَ فَأَنْتَ أَمِيرُه.5
با سلام و احترام
این کتابی که به آن آدرس داده شده جزو کتابهای روایی اهل بیت علیهم السلام بحساب نمی آید. در زمینه محبت در قرآن و حدیث، کتابی با همین عنوان نوشته ی آیت الله ری شهری به نگارش درآمده است پیشنهاد می شود در این زمینه به این کتاب مراجعه شود.
اما درباره محبت
در مورد آیه شریفه، فرض کنید شخصی برای جلب محبت یک شخص نامحرم یا کسی که ایمانی در دل ندارد یا اهل گناه است، بخواهد این آیه را بخواند تا محبت او را جلب کند، به نظر شما این اتفاق رخ می دهد، خود آیه شریفه به سخن می آید که محتوای من این است، ای کسانی که ایمان آورده اید و کارهای نیکو انجام داده اید، بزودی خداوند بین ایشان محبت قرار می دهد. پس قرآن در این زمینه روشن است و می گوید این آیه برای این افراد است، نه راههای دیگر.
اما کسب محبت از راه صحیح خیلی ساده تر از این حرفها است. مثلا آدمی که با رویی باز و رفتاری خوب با دیگران برخورد می کند، همه او را دوست دارند.
امام على عليه السلام: گشاده رويى، عامل دوستى است.1
امام على عليه السلام: هر كه خوش رفتارى پيشه كند، دوستانش فراوان شوند.2
و اگر دوست داشتی دیگران دوستت داشته باشند، این دوستی خودتو نمایان کن؛ مگه میشه همسر در لباس یک دوست و رفیق ظاهر بشه (نه در لباس یک رقیب یا کسی که می خواهد از او امتیازی بگیره) و رفتاری دوستانه از خودش نشون بده بعد همسرش دوستش نداشته باشه ...
پيامبر صلى الله عليه و آله: با مردم اظهار دوستى كن، تا دوستت بدارند.3
یکی از چیزهایی که باعث میشه دوستی کم رنگ بشه، اینه که طرف مقابل حس کنه، او با من رو راست نیست. اما اگر راستگویی پیشه همه مخصوصا زن و شوهر قرار بگیره بجای نفرت، حس اعتماد و محبت جای اون رو میگیره.
امام على عليه السلام: شخص راستگو با راستگويى خود، سه چيز را به دست مى آورد: اعتماد، دوستى و شكوه [در دل ها].4
و در پایان و یک شاه کلید:
امام علی علیه السلام می فرماید: به هر کی دوست داری، خوبی کن تا امیر او بشی. یعنی این خوبی کردن آنچنان محبتی در دل طرف مقابل بوجود می آورد که حاضر است شخص محبت کننده را به عنوان امیر خود انتخاب کنه.
امام على عليه السلام: أَحْسِنْ إِلَى مَنْ شِئْتَ فَأَنْتَ أَمِيرُه.5
1. غرر الحكم: ح 736 و 5546.
2. غرر الحكم: ح 8341.
3. الكافي: ج 2، ص 642، ح1.
4. غرر الحکم: ح 11038.
5. تنبیه الخواطر: ج1 ص169.