اتباع احمد بصری در مواجهه‌ی با عوام مردم، بحث تقلید از مراجع را بیان می‌کنند و آن‌گونه جلوه می‌دهند که تقلید از مراجع عظام رد است تا بتوانند به راحتی به اهداف شوم خود که استفاده از محدود روایاتی است، دست یابند و حال آن‌که احمد بن اسماعیل در کتاب التیه چنین اقرار می‌کند: «اذن فواجب المسلمین فی زمن الغیبه هی نصره الدین بتمکن نائب الامام الخاص المرسل منه او الفقیه الجامع للشرائط العادل الزاهد فی الدنیا فی حال عدم وجود نائب خاص له من بسط یده على الحکم من کل حیثیه وجهه[1] واجب بر مسلمانان یاری دین خدا با تمکین دادن به نائب خاص وفرستاده امام زمان است ودر صورت نبود نائب خاص واجب است مسلمانان اطاعت از فقیه جامع شرایط عادل و زاهد در دنیا ودر همه حالات کنند.» سؤال؛ اگر هیچ دلیلی بر تقلید ورجوع به فقها نداریم چرا احمد اسماعیل می‌گوید در نبود نائب خاص واجب است به فقیه مراجعه کرد؟ چرا احمد الحسن در همین کتاب به روایت «وأمّا من کان من الفقهاء صائناً لنفسه، حافظاً لدینه، مخالفاً لهواه، مطیعاً لأمر مولاه فللعوام أن یقلدوه [2]هر کدام از فقها که صیانت نفس دارد، از دینش محافظت می‌نماید، با هوای نفس مخالفت می‌کند و امر مولای خود (ائمه‌ی معصومین) را اطاعت می‌کند، پس بر مردم است که از او تقلید کنند.» برای اثبات حرف خود استناد می‌کند ولی در صحبت با اتباع این روایت را رد می‌کنند؟ و در آخر؛ چرا اتباع احمد راه وهابیت که همان دشمنی با علمای شیعه است را می‌پیمایند؟
پی‌نوشت:
[1]. التیة او الطریق الی الله، احمدالحسن، متن عربی، اصدارات انصار، بی‌جا، ص 27.
[2]. همان.
اتباع احمد بصری در مواجهه‌ی با عوام مردم، بحث تقلید از مراجع را بیان می‌کنند و آن‌گونه جلوه می‌دهند که تقلید از مراجع عظام رد است تا بتوانند به راحتی به اهداف شوم خود که استفاده از محدود روایاتی است، دست یابند و حال آن‌که احمد بن اسماعیل در کتاب التیه چنین اقرار می‌کند: «اذن فواجب المسلمین فی زمن الغیبه هی نصره الدین بتمکن نائب الامام الخاص المرسل منه او الفقیه الجامع للشرائط العادل الزاهد فی الدنیا فی حال عدم وجود نائب خاص له من بسط یده على الحکم من کل حیثیه وجهه[1] واجب بر مسلمانان یاری دین خدا با تمکین دادن به نائب خاص وفرستاده امام زمان است ودر صورت نبود نائب خاص واجب است مسلمانان اطاعت از فقیه جامع شرایط عادل و زاهد در دنیا ودر همه حالات کنند.» سؤال؛ اگر هیچ دلیلی بر تقلید ورجوع به فقها نداریم چرا احمد اسماعیل می‌گوید در نبود نائب خاص واجب است به فقیه مراجعه کرد؟ چرا احمد الحسن در همین کتاب به روایت «وأمّا من کان من الفقهاء صائناً لنفسه، حافظاً لدینه، مخالفاً لهواه، مطیعاً لأمر مولاه فللعوام أن یقلدوه [2]هر کدام از فقها که صیانت نفس دارد، از دینش محافظت می‌نماید، با هوای نفس مخالفت می‌کند و امر مولای خود (ائمه‌ی معصومین) را اطاعت می‌کند، پس بر مردم است که از او تقلید کنند.» برای اثبات حرف خود استناد می‌کند ولی در صحبت با اتباع این روایت را رد می‌کنند؟ و در آخر؛ چرا اتباع احمد راه وهابیت که همان دشمنی با علمای شیعه است را می‌پیمایند؟
پی‌نوشت:
[1]. التیة او الطریق الی الله، احمدالحسن، متن عربی، اصدارات انصار، بی‌جا، ص 27.
[2]. همان.