یکى از دستوراتى که معصومین (علیهم السلام) در باب تلاوت قرآن به ما داده اند، خواندن از روى آن است و روى این مسئله تأکید فراوانى کرده اند. چه بسا علت این تأکید، بهره گرفتن از «نورانیت» قرآن است، تا مسلمانان از آن بهره بیشترى ببرند و نورانیتش در آنان اثر گذارد. لذا می توان گفت قرآن کتابی است که حقایقی فراتر از الفاظ دارد؛ چرا که گوینده آیات آن پروردگار عالمیان و حامل آن بهترین خلق او نبی اکرم (ص) است. به همین جهت وقتی مسلمانی قرآن را باز کرده به آن نگاه می کند، در محضر خدا و رسول خدا است، و معنویت حضور را درک می کند، حاضر شدن در محضر خدای عالمیان و ارواح پاک مطهر معصومین به سواد نیاز ندارد. به همین علت اهل بییت علیهم السلام، به ما توصیه کرده اند که هم به قرآن نگاه کنیم و هم آن را تلاوت کنیم مانند روایت زیر:
اسحاق بن عمار گوید به امام صادق (ع) عرض کردم: فدایت شوم من قرآن را در سینه ام حفظ کرده و در دل می خوانم؛ آیا اینطور افضل است یا اینکه قرآن را نگاه کنم؟ حضرت فرمود: با نگاه کردن بخوانی افضل است، مگر نشنیده ای نظر کردن در قرآن عبادت است؟( کلینی، یعقوب، الکافی، ج2، ص 613)
همچنین در مورد خواص و فواید نگاه کردن به قرآن روایاتی به دست ما رسیده است از جمله روایت زیبای زیر:
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خواندن قرآن از روى مصحف، عذاب پدر و مادر را سبک مى‌کند، گرچه کافر باشند» ( بحارالانوار، ج89، ص202 )
این روایات نشان می دهد که علاوه بر اینکه تلاوت آیات، از ثواب بالایی برخوردار است، نگاه کردن به آیات قرآن هم ثواب جداگانه ای دارد.
البته این نگاه کردن مخصوص قرآن نیست، امور بسیاری داریم که تنها با نگاه کردن عبادت محسوب می شود مثل نگاه کردن به صورت عالم، خانه کعبه و نظر محبت آمیز به والدین و ... .
یکى از دستوراتى که معصومین (علیهم السلام) در باب تلاوت قرآن به ما داده اند، خواندن از روى آن است و روى این مسئله تأکید فراوانى کرده اند. چه بسا علت این تأکید، بهره گرفتن از «نورانیت» قرآن است، تا مسلمانان از آن بهره بیشترى ببرند و نورانیتش در آنان اثر گذارد. لذا می توان گفت قرآن کتابی است که حقایقی فراتر از الفاظ دارد؛ چرا که گوینده آیات آن پروردگار عالمیان و حامل آن بهترین خلق او نبی اکرم (ص) است. به همین جهت وقتی مسلمانی قرآن را باز کرده به آن نگاه می کند، در محضر خدا و رسول خدا است، و معنویت حضور را درک می کند، حاضر شدن در محضر خدای عالمیان و ارواح پاک مطهر معصومین به سواد نیاز ندارد. به همین علت اهل بییت علیهم السلام، به ما توصیه کرده اند که هم به قرآن نگاه کنیم و هم آن را تلاوت کنیم مانند روایت زیر:
اسحاق بن عمار گوید به امام صادق (ع) عرض کردم: فدایت شوم من قرآن را در سینه ام حفظ کرده و در دل می خوانم؛ آیا اینطور افضل است یا اینکه قرآن را نگاه کنم؟ حضرت فرمود: با نگاه کردن بخوانی افضل است، مگر نشنیده ای نظر کردن در قرآن عبادت است؟( کلینی، یعقوب، الکافی، ج2، ص 613)
همچنین در مورد خواص و فواید نگاه کردن به قرآن روایاتی به دست ما رسیده است از جمله روایت زیبای زیر:
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خواندن قرآن از روى مصحف، عذاب پدر و مادر را سبک مى‌کند، گرچه کافر باشند» ( بحارالانوار، ج89، ص202 )
این روایات نشان می دهد که علاوه بر اینکه تلاوت آیات، از ثواب بالایی برخوردار است، نگاه کردن به آیات قرآن هم ثواب جداگانه ای دارد.
البته این نگاه کردن مخصوص قرآن نیست، امور بسیاری داریم که تنها با نگاه کردن عبادت محسوب می شود مثل نگاه کردن به صورت عالم، خانه کعبه و نظر محبت آمیز به والدین و ... .