گاهی اوقات هم اتفاقاتی پیش میاد که با اینکه خیلی درست رفتار کردم اما باز بخاطر برخورد خیلی بدی که باهام میشه واقعا میخوام بدترین جواب ممکن رو بدم، مثلا همین دیروز جمعه توی ترافیک اعصاب خورد کن بودم موتوری با بی دقتی خودش محکم زد به آینه شاگرد و بهش آسیب زد( البته جزئی بود و درست شد) اما با پر رویی تمام شروع کرد به من فحاشی کنه! آخه اینجا من هیچ کاری نکردم، آسیب هم بهم زدند ، فحاشی هم میکنن!! یه چیزی که شانس آورد واینستاد وگرنه ... شما جای من باشید چکار میکنید؟ واقعا بارها شده نمیخوام برخورد بدی داشته باشم اما جوری همه چی پیش میره دیگه هیچ چیزی به ذهنم نمیرسه جز اینکه حسابی جواب بدم و به قولی ذره ای کم نیارم. اما باور کنید ذاتا دنبال دعوا نیستم اما اگر موقعیتی پیش بیاد ذره ای ترس به خودم راه نمیدم چون اونقدر از بعضی برخوردها و حرفها جوش میارم که باید خودمو با بروزش آروم کنم و هیچ راه دیگه ای ندارم... حق با شماست نسبت به برخوردهای زشت و رفتارهای زشت دیگران حساس شدم اما نمیدونم چطور بهشون بگم که از این برخوردتوش متنفرم. البته دیگه نسبت به مسائل زشتی که جنبه عام پیدا کرده نمیخوام هیچ عکس العملی نشون بدم اما در مورد برخوردهای بد دیگران با خودم هم نمیتونم ساکت بمونم و انگار راهی جز بروز خشم ندارم، اما وقتی چند ساعت میگذره از کارم پشیمون میشم و فکر می‌کنم میشد بهتر رفتار کنم... البته فکر نکنید یه آدمی صبح تا شب شب تا صبح عصبی و خشمگین هستم، نه واقعا،،، اما از بعضی کارها و برخوردها خشمگین میشم ، حالم از بعضی موارد جامعه حسابی بهم میخوره، از بعضی آدمها که کارهای ضد دین و شرع انجام میدن، دو قورت و نیمشونم باقیه و هزار آسمون ریسمون میبافن تا آخرشم کار اشتباه خودشونو گردن دیگران بندازن متنفرم. از آدمی که توی اتاق کار سیگار میکشه و دودش رو به خورد بقیه میده متنفرم و... اما نمیدونم چطور باهاشون برخورد کنم چون صد درصد دعوامون میشه، واقعا نمیدونم چطور حرف درستم رو بزنم تا هم طرف مقابلم بفهمه از کارش ناراحتم هم کار به دعوا نکشه.
سلام جناب مصطفوی، خیلی ممنونم از شما
گاهی اوقات هم اتفاقاتی پیش میاد که با اینکه خیلی درست رفتار کردم اما باز بخاطر برخورد خیلی بدی که باهام میشه واقعا میخوام بدترین جواب ممکن رو بدم، مثلا همین دیروز جمعه توی ترافیک اعصاب خورد کن بودم موتوری با بی دقتی خودش محکم زد به آینه شاگرد و بهش آسیب زد( البته جزئی بود و درست شد) اما با پر رویی تمام شروع کرد به من فحاشی کنه! آخه اینجا من هیچ کاری نکردم، آسیب هم بهم زدند ، فحاشی هم میکنن!! یه چیزی که شانس آورد واینستاد وگرنه ... شما جای من باشید چکار میکنید؟ واقعا بارها شده نمیخوام برخورد بدی داشته باشم اما جوری همه چی پیش میره دیگه هیچ چیزی به ذهنم نمیرسه جز اینکه حسابی جواب بدم و به قولی ذره ای کم نیارم. اما باور کنید ذاتا دنبال دعوا نیستم اما اگر موقعیتی پیش بیاد ذره ای ترس به خودم راه نمیدم چون اونقدر از بعضی برخوردها و حرفها جوش میارم که باید خودمو با بروزش آروم کنم و هیچ راه دیگه ای ندارم... حق با شماست نسبت به برخوردهای زشت و رفتارهای زشت دیگران حساس شدم اما نمیدونم چطور بهشون بگم که از این برخوردتوش متنفرم. البته دیگه نسبت به مسائل زشتی که جنبه عام پیدا کرده نمیخوام هیچ عکس العملی نشون بدم اما در مورد برخوردهای بد دیگران با خودم هم نمیتونم ساکت بمونم و انگار راهی جز بروز خشم ندارم، اما وقتی چند ساعت میگذره از کارم پشیمون میشم و فکر می‌کنم میشد بهتر رفتار کنم... البته فکر نکنید یه آدمی صبح تا شب شب تا صبح عصبی و خشمگین هستم، نه واقعا،،، اما از بعضی کارها و برخوردها خشمگین میشم ، حالم از بعضی موارد جامعه حسابی بهم میخوره، از بعضی آدمها که کارهای ضد دین و شرع انجام میدن، دو قورت و نیمشونم باقیه و هزار آسمون ریسمون میبافن تا آخرشم کار اشتباه خودشونو گردن دیگران بندازن متنفرم. از آدمی که توی اتاق کار سیگار میکشه و دودش رو به خورد بقیه میده متنفرم و... اما نمیدونم چطور باهاشون برخورد کنم چون صد درصد دعوامون میشه، واقعا نمیدونم چطور حرف درستم رو بزنم تا هم طرف مقابلم بفهمه از کارش ناراحتم هم کار به دعوا نکشه.