توجه شما به برخوردهای با فرزندتون از طرفی قابل تحسین هست چون این برخوردها در شکل گیری شخصیت کودکان تاثیر دارد و هر چه مناسب تر و مطلوب تر باشد رشد عزیزان بهتر و قابل قبول تر خواهد بود.
احترام گرفتن و محبت کردن بزرگتر ها برای بچه ها حس خوبی داره و برای همین هست که دقت کافی را در برخوردها باید داشته باشیم.
اما از طرفی هم پدرتون ممکنه به این مساله توجه نداره و اگر هم شما خواستید متوجهشون کنید به درستی مساله را براشون بیان نکردید و از اهمیتش ایشون را آگاه نکردید لذا بعد از این جلسه ی مشاوره بهتره به روش غیر مستقیم جایگاه و اثرگذاری رفتارشون را براشون بگید.
به این شکل که:
لزومی نداره شما بگید که به بچه ما کمتر توجه می کنی و به بچه خواهرم بیشتر. بلکه شما ابتدا از برخوردهای خوبش تعریف کنید و ابراز خوشحالی کنید که کودکتون پدربزرگ داره و از این نعمت برخورداره و درمورد بچه هایی که دوست دارند پدر بزرگ داشته باشند و ندارند حرف بزنید.
حتی اگر خودتون این شرایط را دارید بهتر می تونید این حسرت را بیان کنید که نداشتن پدربزرگ یک خلا عاطفی را می تونه رقم بزنه مخصوصا وقتی ببینی فرد دیگری از این نعمت برخورداره.
بعد از اینکه درمورد جایگاهش صحبت کردید و نمونه رفتارهای خوبشون را بیان کردید، می تونید درمورد این فرق گذاشتن ها و آسیب هاش هم تذکر بدید.
البته باز هم به طوری که احساس نکنه دور از محضرتون حسادت اومده سراغتون و از اینکه به فرزند شما کمتر توجه کرده، شما نارحتید.
حتی می تونید به نوعی به ایشون منتقل کنید که ایشون حق داره نسبت به یکی از نوه هاش مهربان تر باشه و راحتی و آزادی عمل داره ولی شما را نگران تربیت فرزندتون ببینه و نه چیز دیگری.
خود این قسمت به شما هم کمک می کنه که قبول کنید گاهی بزرگتر ها با توجه به توانمندی ها و یا زبون ریختن و شیرینی گفتار و رفتار بچه ها واکنش نشون میدن بدون اینکه قصدی در برخوردهاشون باشه و یا توجهی به این مساله داشته باشند.
این قسمتی از بررسی مساله بود که تقدیمتون شد. بعد از خوندن متن و اجراش، برای مرحله ی بعد که درمورد توجیه رفتار و آماده سازی ذهن بچه ها برای برخوردهای تبیعیض آمیز هست صحبت خواهیم کرد.
باسلام خدمت شما کاربر گرامی:
از حسن همراهی و اعتماد شما تقدیر و تشکر می شود.
توجه شما به برخوردهای با فرزندتون از طرفی قابل تحسین هست چون این برخوردها در شکل گیری شخصیت کودکان تاثیر دارد و هر چه مناسب تر و مطلوب تر باشد رشد عزیزان بهتر و قابل قبول تر خواهد بود.
احترام گرفتن و محبت کردن بزرگتر ها برای بچه ها حس خوبی داره و برای همین هست که دقت کافی را در برخوردها باید داشته باشیم.
اما از طرفی هم پدرتون ممکنه به این مساله توجه نداره و اگر هم شما خواستید متوجهشون کنید به درستی مساله را براشون بیان نکردید و از اهمیتش ایشون را آگاه نکردید لذا بعد از این جلسه ی مشاوره بهتره به روش غیر مستقیم جایگاه و اثرگذاری رفتارشون را براشون بگید.
به این شکل که:
لزومی نداره شما بگید که به بچه ما کمتر توجه می کنی و به بچه خواهرم بیشتر. بلکه شما ابتدا از برخوردهای خوبش تعریف کنید و ابراز خوشحالی کنید که کودکتون پدربزرگ داره و از این نعمت برخورداره و درمورد بچه هایی که دوست دارند پدر بزرگ داشته باشند و ندارند حرف بزنید.
حتی اگر خودتون این شرایط را دارید بهتر می تونید این حسرت را بیان کنید که نداشتن پدربزرگ یک خلا عاطفی را می تونه رقم بزنه مخصوصا وقتی ببینی فرد دیگری از این نعمت برخورداره.
بعد از اینکه درمورد جایگاهش صحبت کردید و نمونه رفتارهای خوبشون را بیان کردید، می تونید درمورد این فرق گذاشتن ها و آسیب هاش هم تذکر بدید.
البته باز هم به طوری که احساس نکنه دور از محضرتون حسادت اومده سراغتون و از اینکه به فرزند شما کمتر توجه کرده، شما نارحتید.
حتی می تونید به نوعی به ایشون منتقل کنید که ایشون حق داره نسبت به یکی از نوه هاش مهربان تر باشه و راحتی و آزادی عمل داره ولی شما را نگران تربیت فرزندتون ببینه و نه چیز دیگری.
خود این قسمت به شما هم کمک می کنه که قبول کنید گاهی بزرگتر ها با توجه به توانمندی ها و یا زبون ریختن و شیرینی گفتار و رفتار بچه ها واکنش نشون میدن بدون اینکه قصدی در برخوردهاشون باشه و یا توجهی به این مساله داشته باشند.
این قسمتی از بررسی مساله بود که تقدیمتون شد. بعد از خوندن متن و اجراش، برای مرحله ی بعد که درمورد توجیه رفتار و آماده سازی ذهن بچه ها برای برخوردهای تبیعیض آمیز هست صحبت خواهیم کرد.
موفق باشید.