با سلام، ابتدا از اینکه گروه مشاوره رهروان ولایت را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.
این رابطه دختر و مادری شما که باعث می‌شود شما از نیازهای فرزندتان آگاهی پیدا کنید، قابل ستایش است، ولی باید توجه داشته باشید وقتی دختر خانم شما از نیازش برای شما می‌گوید و خود را برای ازدواج آماده می‌داند، شما و همسرتان نباید مانعش شوید بلکه لازم است برای رسیدن به هدف او را بهتر کمک کنید. منظور این است که شما با کمک‌های مشورتی که به او می‌دهید می‌توانید بهتر او را برای ازدواج آماده کنید.
از طرفی، ازدواج سه صلاحیت می‌خواهد؛ 1. صلاحیت ذاتی که با بلوغ جنسی به دست می‌آید. 2. صلاحیت مهارتی یا همان مهارتهای زندگی است که البته در دوران عقد به وسیله آموزش خانواده‌ها و مشاوره به دست آورد. 3. آمادگی ذهنی و روحی برای ورود به زندگی مشترک.
شما و همسرتان می‌توانید برای اینکه صلاحیت مهارتی(مهارتهای زندگی) دخترخانمتان ارتقاء پیدا کند به او کمک کنید. به همین منظور 1. به او در خانه مسئولیت بدهید؛ مثلا به او مسئولیت پخت غذا، مسئولیت نگهداری از بچه‌های کوچکتر و... 2. مهارتهای ارتباطی او را بالا ببرید؛ که این هم بوسیله ارتباطش با دوستان، آشنایان، اقوام و شرکت در کلاسهای هنری و آموزشی، گسرتش پیدا می‌کند. 3. آستانه صبر و تحمل او را بالا ببرید.(البته مسئولیت پذیری او، آستانه صبر و تحملش نیز بالا می‌رود) 4. شرکت در کلاسهای مهارتهای زندگی نیز باعث تغییر دید و نگاه او به مسائل پیرامونی می‌شود. 5. ارتباط معنوی او اگر خوب است که باید این ارتباط همچنان حفظ شود. 6. رفتار و دیدگاه شما که الگوی دخترخانمتان هستید نیز بسیار در شخصیت او اثرگذار است؛ زیرا فرزند آینه والدین هستند. پس هرچقدر روی خودتان کار کرده باشید، در واقع روی فرزندتان کار کرده‌اید.
پس با توجه به شرایط سنی دخترخانمتان و نیازی که در خود احساس می‌کند، می‌تواند ازدواج کند ولی شما باید با بالا بردن مهارتهای زندگی او بهتر او را وارد زندگی مشترک کنید. وگرنه صرف گذر زمان و بالارفتن سن دخترخانمتان، آمادگی برای ازدواج را پیدا نمی‌کند، مگر اینکه مهارتهای زندگی او بیشتر شود تا با آمادگی بیشتری، وارد زندگی مشترک شود.
در نتیجه مهم این نیست که دختر خانمتان 18سال سن دارد یا مثلا 28سال، بلکه مهم این است که او آمادگی ورود به زندگی مشترک را داشته باشد و این آمادگی هم با کسب مهارتهای زندکی بدست می‌آید. پس شما باید سعی کنید هر چه زودتر مهارتهای زندگی او را ارتقاء دهید.
با سلام، ابتدا از اینکه گروه مشاوره رهروان ولایت را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.
این رابطه دختر و مادری شما که باعث می‌شود شما از نیازهای فرزندتان آگاهی پیدا کنید، قابل ستایش است، ولی باید توجه داشته باشید وقتی دختر خانم شما از نیازش برای شما می‌گوید و خود را برای ازدواج آماده می‌داند، شما و همسرتان نباید مانعش شوید بلکه لازم است برای رسیدن به هدف او را بهتر کمک کنید. منظور این است که شما با کمک‌های مشورتی که به او می‌دهید می‌توانید بهتر او را برای ازدواج آماده کنید.
از طرفی، ازدواج سه صلاحیت می‌خواهد؛ 1. صلاحیت ذاتی که با بلوغ جنسی به دست می‌آید. 2. صلاحیت مهارتی یا همان مهارتهای زندگی است که البته در دوران عقد به وسیله آموزش خانواده‌ها و مشاوره به دست آورد. 3. آمادگی ذهنی و روحی برای ورود به زندگی مشترک.
شما و همسرتان می‌توانید برای اینکه صلاحیت مهارتی(مهارتهای زندگی) دخترخانمتان ارتقاء پیدا کند به او کمک کنید. به همین منظور 1. به او در خانه مسئولیت بدهید؛ مثلا به او مسئولیت پخت غذا، مسئولیت نگهداری از بچه‌های کوچکتر و... 2. مهارتهای ارتباطی او را بالا ببرید؛ که این هم بوسیله ارتباطش با دوستان، آشنایان، اقوام و شرکت در کلاسهای هنری و آموزشی، گسرتش پیدا می‌کند. 3. آستانه صبر و تحمل او را بالا ببرید.(البته مسئولیت پذیری او، آستانه صبر و تحملش نیز بالا می‌رود) 4. شرکت در کلاسهای مهارتهای زندگی نیز باعث تغییر دید و نگاه او به مسائل پیرامونی می‌شود. 5. ارتباط معنوی او اگر خوب است که باید این ارتباط همچنان حفظ شود. 6. رفتار و دیدگاه شما که الگوی دخترخانمتان هستید نیز بسیار در شخصیت او اثرگذار است؛ زیرا فرزند آینه والدین هستند. پس هرچقدر روی خودتان کار کرده باشید، در واقع روی فرزندتان کار کرده‌اید.
پس با توجه به شرایط سنی دخترخانمتان و نیازی که در خود احساس می‌کند، می‌تواند ازدواج کند ولی شما باید با بالا بردن مهارتهای زندگی او بهتر او را وارد زندگی مشترک کنید. وگرنه صرف گذر زمان و بالارفتن سن دخترخانمتان، آمادگی برای ازدواج را پیدا نمی‌کند، مگر اینکه مهارتهای زندگی او بیشتر شود تا با آمادگی بیشتری، وارد زندگی مشترک شود.
در نتیجه مهم این نیست که دختر خانمتان 18سال سن دارد یا مثلا 28سال، بلکه مهم این است که او آمادگی ورود به زندگی مشترک را داشته باشد و این آمادگی هم با کسب مهارتهای زندکی بدست می‌آید. پس شما باید سعی کنید هر چه زودتر مهارتهای زندگی او را ارتقاء دهید.
با آرزوی موفقیت