اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ»[1]
قرائنى در دست است كه نشان مىدهد، همان يك آيه است.
1- تمام رواياتى كه در فضيلت آن وارد شده و از آن تعبير به آية الكرسى كرده همه نشان مى دهد كه يك آيه بيش نيست.
2- تعبير به كرسى فقط در همان آيه اول است و نامگذارى به آية الكرسى نيز مربوط به همين آيه است.
3- در بعضى از احاديث به همين معنى تصريح شده مانند حديثى كه در امالى شيخ از امير مؤمنان على (علیه السلام) نقل شده است كه ضمن بيان فضيلت آية الكرسى از« اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» شروع فرمود تا «وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ».
4- در مستدرك سفينة البحار، از مجمع نقل مى كند"و آية الكرسى معروفة و هى الى قوله «وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ». آية الكرسى معروف است و آن تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ است" [2]
5- در حديثى از امام على بن الحسين علیه السلام مى خوانيم كه پيامبر اكرم (صلی الله علیه و اله) فرمود: كسى كه چهار آيه از اول سوره بقره و آية الكرسى و دو آيه بعد از آن و سه آيه از آخر بقره را بخواند، هرگز ناخوشايندى در خودش و مالش نمى بيند و شيطان به او نزديك نمى شود، و قرآن را فراموش نمى كند [3]از اين تعبير نيز استفاده مى شود كه آية الكرسى يك آيه است.
6- در بعضى از روايات وارد شده كه آية الكرسى پنجاه كلمه است و در هر كلمهاى پنجاه بركت است [4] شمارش كلمات آيه نيز نشان مىدهد كه تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ پنجاه كلمه است.
آرى در بعضى از روايات دستور داده شده است كه تا" هُمْ فِيها خالِدُونَ" بخواند، بى آنكه عنوان آية الكرسى، مطرح باشد.به هر حال آنچه از قرائن بالا استفاده مى شود اين است كه آية الكرسى يك آيه بيشتر نيست.[5]
پی نوشت ها:
[1] سوره بقره، آیه 255.
[2] مستدرك سفينة البحار، ج9 ص97.
[3] بحار الانوار، ج89، ص265.
[4] مجمع البيان، ج1 و 2 ص361.
[5] تفسير نمونه، ج2، ص276.
آيا آية الكرسى همين يك آيه است؟
اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ»[1]
قرائنى در دست است كه نشان مىدهد، همان يك آيه است.
1- تمام رواياتى كه در فضيلت آن وارد شده و از آن تعبير به آية الكرسى كرده همه نشان مى دهد كه يك آيه بيش نيست.
2- تعبير به كرسى فقط در همان آيه اول است و نامگذارى به آية الكرسى نيز مربوط به همين آيه است.
3- در بعضى از احاديث به همين معنى تصريح شده مانند حديثى كه در امالى شيخ از امير مؤمنان على (علیه السلام) نقل شده است كه ضمن بيان فضيلت آية الكرسى از« اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» شروع فرمود تا «وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ».
4- در مستدرك سفينة البحار، از مجمع نقل مى كند"و آية الكرسى معروفة و هى الى قوله «وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ». آية الكرسى معروف است و آن تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ است" [2]
5- در حديثى از امام على بن الحسين علیه السلام مى خوانيم كه پيامبر اكرم (صلی الله علیه و اله) فرمود: كسى كه چهار آيه از اول سوره بقره و آية الكرسى و دو آيه بعد از آن و سه آيه از آخر بقره را بخواند، هرگز ناخوشايندى در خودش و مالش نمى بيند و شيطان به او نزديك نمى شود، و قرآن را فراموش نمى كند [3]از اين تعبير نيز استفاده مى شود كه آية الكرسى يك آيه است.
6- در بعضى از روايات وارد شده كه آية الكرسى پنجاه كلمه است و در هر كلمهاى پنجاه بركت است [4] شمارش كلمات آيه نيز نشان مىدهد كه تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ پنجاه كلمه است.
آرى در بعضى از روايات دستور داده شده است كه تا" هُمْ فِيها خالِدُونَ" بخواند، بى آنكه عنوان آية الكرسى، مطرح باشد.به هر حال آنچه از قرائن بالا استفاده مى شود اين است كه آية الكرسى يك آيه بيشتر نيست.[5]
پی نوشت ها:
[1] سوره بقره، آیه 255.
[2] مستدرك سفينة البحار، ج9 ص97.
[3] بحار الانوار، ج89، ص265.
[4] مجمع البيان، ج1 و 2 ص361.
[5] تفسير نمونه، ج2، ص276.
تشکر