سلام خدمت شما
پسر هشت ساله م در مکان های شلوغ( مثل عروسی و مراسم های عزاداری و در کل اجتماعات) دچار اضطراب میشه و اگر چند ثانیه از من دور شه و فکر کنه که من رو گم کرده بشدت گریه میکنه. در کل مراسمات به من چسبیده و حاضر نیست با بچه ها بازی کنه. در صورتیکه در مکانی غیر از جاهای شلوغ به من نمیچسبه و مدام با بچه ها در حال بازی هست. آیا طبیعیه؟ همچنین در فاصله یک تا چهارسالگی ۸ بار بیهوشی گرفته (بخاطر مشکلات چشم مثل آب مروارید و انحراف و ...) و خیلی از موارد بزور از من جدا میشد. آیا این اتفاق در آینده و بزرگسالی روش اثر میگذاره؟
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام علیکم
از حضور شما و اعتماد به ما تشکر میکنم
توجه شما به تربیت فرزند و تلاش جهت رفع مشکل او بسیار ارزشمنده و امیدوارم با تلاشی که خواهید داشت مشکل هر چه سریعتر حل شود.
معمولا پسرهای 8 ساله به سطحی از رشد اجتماعی و استقلال رسیده اند که در مکانهای شلوغ مثل اجتماعات و عروسی ها و مراسم عزاداری بتوانند از مادر جدا شوند و با هم سن و سالان خود بازی کنند، بنابراین به احتمال زیاد این مشکل در فرزندتان که بیان فرمودید چندان طبیعی به نظر نمیرسد بلکه نیاز به بررسی های بیشتری دارد تا بتوان به تشخیص درستی رسید. البته این مساله چیزی نیست که بخواهد شما را نگران کند و مشکلی اورژانسی به حساب بیاید. چیزی که مهم است این است که شما نسبت به حل این مشکل بی تفاوت نباشید، احساس مسئولیت کنید و درمان را پیگیری نمایید.
مشکلاتی که فرزندتان در گذشته قبلا تجربه کرده است خصوصا اینکه فرمودید در خیلی از موارد به زور از شما جدا می شده است، عامل مهمی در بروز این مشکل به حساب می آید.
در خصوص اینکه آیا این مساله میتواند در آینده و بزرگسالی ش اثر بگذارد یا خیر؛ خدمتتان عرض کنم همانطور که تجربیات قبل باعث شده الان در جاهای شلوغ دچار اضطراب بشه، همین مساله هم اگر درمان لازم انجام نشه میتونه در بزرگسالی ادامه داشته باشه و اضطراب را تجربه کند و در کارکردهای اجتماعی همچون خانوادگی، اجتماعی و تحصیلی او اخلال ایجاد نماید.
اما در مورد درمان:
بعد از بررسی و تشخیص درست و بر اساس شدت اضطراب و جنبه های مختلف اضطرابی که تجربه میکند روشهای درمانی مختلفی به کار می رود. مهمترین درمان روانشناختی برای این مساله مواجهه تدریجی و حساسیت زدایی منظم به عنوان تکنیکهای رفتاری است که به کار برده می شود، علاوه بر آن استفاده از تکنیکهای شناختی نیز در گفتگو با خود فرزندتون بسیار موثر خواهد بود، در صورتی که علایم اضطراب خیلی شدید باشد برای کنترل آن ممکنه لازم باشد که دارو تجویز گردد تا با کنترل علایم اضطراب با دارو، بتوان تکنیکهای روانشناختی را اجرا کرد.
تا اینجا به صورت کلی شما را با مشکل و پیامدهای آن و درمان آشنا کردم، با توجه به توضیحاتی که خدمتتون عرض کردم؛ به صورت خلاصه خدمتتون عرض میکنم که اولا این مساله جای نگرانی ندارد، دوم سعی کنید او را به صورت تدریجی با موقعیت اضطرابی مواجه کنید، سوم پیشنهاد میکنم حتما با مراجعه به مراکز مشاوره رواشناختی به صورت حضوری کارهای درمانی را دنبال کنید تا به موفقیت کامل برسید و ان شاالله مشکل حل شود.
در ادامه اگر نیاز به مشاوره داشتید در خدمتتان هستم
موفق باشید.
در حال پاسخ...