با مادرم درگیر هستم....

سلام و عرض ادب؛ از اینکه به مجموعه ما اعتماد کردید و توفیق همراهی با شما رو داریم، خوشحالیم و امیدوارم نکاتی که خدمت شما عرض می شود با دقت مطالعه بفرمایید و چنانچه نیاز به مشاوره بیشتر داشتید می توانید مجددا با ما مکاتبه داشته باشید.
خواهر گرامی؛ ناراحتی شما و فشاری که در شرایط ذکر شده در سوالتان تحمل می کنید کاملا قابل درک است و قطعا شما به عنوان یک خانم متدین و متشرع، دغدغه این را دارید که این موارد موجب درگیری و بی احترامی به مادربزرگوارتان و گناه شرعی و اخلاقی نشود.
از اينكه رفتار بد مادر را تحمل كرده ايد و تا كنون سخني بر زبان نياورده ايد و برخوردي نكرده ايد تا او را برنجانيد، بسيار خرسنديم. اميدواريم خداوند قدرت صبر و تحملتان را بالا برده و پاداش تحمل بدرفتاري هاي مادر را در نامه اعمالتان ثبت بفرمايد.
در مورد سن مادرتان و سایر شرایط خانوادگی مانند حیات پدرتان و مشکلات زمینه ای و علت اینکه ازدواج نکرده اید، همچنین تعداد خواهر و برادر و رابطه مادرتان با آن ها توضیحی ندادید.
فعلا به طور کلی نکاتی را تقدیم میکنم و اگر نیاز به جلسه مجدد مشاوره در این مورد یا در مورد ازدواجتان و سایر مسائل داشتید، حتما این موارد را به طور کامل توضیح بدهید.
همانطور که مستحضر هستید، طبق دستور قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، ما موظف هستیم در مقابل بداخلاقی ها و برخوردهای ناراحت کننده والدین، بردباری داشته باشیم و در این موارد به آنها بی احترامی نکنیم.
البته در دين اسلام حق و حقوق امري طرفيني است، يعني همان طور كه والدين نسبت به فرزندان داراي حقوقي هستند، فرزندان نيز حقوقي بر گردن پدر و مادر دارند. در دين اسلام همان گونه كه براي فرزندان در مقابل پدر و مادر وظايفي تعيين شده، براي والدين در مقابل فرزندان نيز وظايفي تعيين شده است. هر كس كه از آن وظايف تخطي كند، دچار معصيت شده است. اگر جبران نكند، قطعا مواخذه مي شود.
با اين همه، فرزندان به هيچ ‌صورت نمي‌توانند زحمات و تلاشي را كه پدر و مادر براي رشد و تربيت فرزند متحمل شده‌اند، ادا كنند. لذا دستور اسلام در احترام به مادر و پدر مطلق است، يعني به هر مادر و پدري بايد احترام كرد، خواه با انسان رفتار خوبي داشته باشند و خواه بد. قرآن مجيد احسان به پدر و مادر را وظيفه مردم مي داند و مي فرمايد: پروردگارت فرمان داده كه تنها او را بپرستيد و نسبت به پدر و مادر نيكي كنيد.[1] از روايات معصومان استفاده مي‌شود كه والدين چه مؤمن باشند و چه كافر و چه نيكوكار و چه معصيتكار بايد مورد احترام قرار گيرند و استثنا بردار نيست. قرآن مجيد تنها در يك مورد مخالفت با پدر و مادر را جايز دانسته و آن در صورتي است كه پدر و مادر فرزند را به شرك و دوري از خدا فرا خوانند و يا اطاعت آنان، معصيت و مخالفت با فرمان خدا باشد ، [2] حتي عدم اطاعت از فرمان والدين در چنين مواردي بايد با رفتار پسنديده همراه باشد.
هر چند پدر و مادر رفتار صحيحي با فرزند نداشته باشند، فرزند موظف به گراميداشت والدين و كسب رضايت آنان است و نمي تواند مقابله به مثل نمايد. مادر يا پدري كه بد رفتاري كند. پاسخگوي اعمالش نزد خدا خواهد بود، اما رفتار بد داشتن او و بي احترامي و هر كار ديگر، ما را از انجام وظيفه معذور نمي دارد.
البته تحمل بدرفتاري والدين، نياز به صبر و بردباري دارد. اما اگر انسان رضايت خدا را در نظر داشته باشد و انگيزه الهي را در كار خود قرار دهد، همه چيز را براي خدا تحمل مي كند. نه تنها براي او سخت نخواهد بود، بلكه گاهي از آن لذت مي برد.

بنابراين توصيه مي كنيم:
1. با تقويت مهارت هاي ارتباطي خود مثل زيركي و هشياري در نحوهء برخورد و سخن گفتن با مادرتان، سعي كنيد سعه صدر خود را بالا ببريد و راه برخورد مناسب با مادرتان پيدا كنيد. شايد مادرتان(اگر مشكل خاص رواني يا بيماري نداشته باشد) به دلايل ساده اي ناراحتي از شما و ساير اعضاي خانواده دارد، يا خواسته هايي دارد كه بر آورده نشده است. مي توانيد دلايل و انگيزه هاي آن را به راحتي شناسايي كنيد.
2. احترام به مادر را احترام به خدا و حرمت نهادن به دستور خدا ببينيد. در احترام گذاري با خدا معامله مي كنيد، به پاداش ها، مواهب و محبت هاي بي بديلي كه از طرف خدا عايدتان مي شود، نظر كنيد.
3.  سعي كنيد وظيفه خود نسبت به والدين به خصوص مادرتان را به نحو احسن انجام دهيد. هرچند به شما توجهي نكنند. با عمل به وظيفه عاق والدين نمي شويد. هر چند كه ايشان شما را نفرين و يا عاق نمايند
4. اطاعت از والدين، غير از احترام به ايشان است. در منطق اسلام، حفظ حدود و رعايت تواضع و فروتني در مقابل والدين مهم است. اين يك اصل تغيير ناپذير را هميشه و در همه حالات و شرايط است. اما به اين معنا نيست كه قرآن و روايات معصومان از فرزندان مي خواهد در بست تمام نظريات پدر و مادر را بپذيرندو در تمام موارد مطيع ايشان باشند. بلكه مي توان در مواردي كه با والدين اختلاف نظر داريم، با رعايت ادب و متانت و حفظ جايگاه پدر و مادر و دفاع از منطق خود، نظر خويش را در موضوعات مختلف بيان كرده و با احسان به والدين ايشان را مجذوب اخلاق نيك خويش گردانيم تا هم خدا از انسان راضي باشد و هم والدين.
 به طور خلاصه بدانيد: به طور قطع با محبت كردن مي توان افراد را بهتر به خود نزديك و جذب كرد. محبت داروى بى‏نظير بسيارى از دردهاست. محبت بسيارى مشكلات عاطفى و اجتماعى را از ميان مى‏برد. محبت موثرترين شيوه تربيتى‏است. انسان كانون عاطفه و احساسات است و تشنه محبت صادقانه. ايجاد رابطه عاطفى و صميمى با مادر، در حل مشكلات شما نقش موثري دارد. پس محبت وبرخورد محبت آميز و مهربانانه واقعي خود را با ايشان بيشتر كنيد. مثلا دست آنان را ببوسيد و يا به هر بهانه اي دل آنها را به دست آوريد. هر چه خوش برخوردي ـ بدون هيچ چشم داشتي ـ با ايشان را بيشتر كنيد ثمره‏اش زودتر معلوم مي‏شود. زيرا والدين محبت فرزندان را بي پاسخ نمي گذارند.
سعي كنيد ارتباط عاطفي خود را با پدرتان بيشتر كنيد و نظر او را همسو با خود كنيد تا براي ازدواج و برخورد با مادر فكري بيانديشد.
برای مشاوره بیشتر می توانید با  ما مکاتبه داشته باشید. خوشبخت و سعادتمند باشید.

پي نوشت ها:
[1] . اسراء،23 و 24.
[2]. لقمان، 15.