با من مهمانی نمیاد منم حرف بد میزنم

سلام خدمت شما کاربر محترم؛

خواهش می‌کنم به این فرازها خوب توجه بفرمائید: « قبول دارم که برخوردهای تند و زشتی با ایشون داشتم »؛ « ایشون مرد خوبی هستن » ؛ « عصبانی میشم و گاهی حرفهای بد به ایشون میزنم » ؛ « از نظر ایشون من فقط گیر میدم و غر میزنم » و...
اگر حقیقتا به موارد فوق توجه بفرمائید، شاید خودتان پاسخ ناراحتی‌هایی که دارید متوجه بشید که فرمودید: « با من در میهمانی ها و مسافرت ها شرکت نمی کنند » ؛ « خیلی کم به دیدن من میان » ؛ « قرارهامون رو کنسل میکنن » ؛ « میگن عقدمون باز هم ادامه پیدا کنه درحالیکه قرار بود سر یکسال  ازدواج کنیم » و...

به هر حال فرمودید دلتان از ابتدا با ایشان نبوده و شاید برخوردهای بد اولیه و حتی دنباله‌دار شما به همان برگردد؛ که البته فرمودید تا حدودی تغییر رویه دادید که جای شکرش باقی است؛ ولی بر اساس بیان حالاتی که داشتید باید بگوئیم هنوز آنگونه که باید، نتوانستید زندگی نو پای خود را مدیریت کنید!
اگر در یک کلام بخواهم به شما راهکار معجزه آسایی را معرفی کنم تا زندگی شما بهبود پیدا کند، خواهیم گفت: «اخلاقتان را بهبود ببخشید تا دل ایشان را تسخیر و با خود همراه سازید.»
ایشان هنوز علی رغم برخوردهای‌تان، ظاهرا به شما هنوز علاقه‌مند است و برای همین صرفا برای دورای عقد فقط فرصت بیشتری را درخواست کرده؛ پس می‌توانید باغبان خوبی باشید و این زندگی را آباد کنید فقط باید تلاش کنید...
امام على عليه السلام می‌فرماید: «وُصولُ المَرءِ اِلى كُلِّ ما يَبتَغيهِ مِن طيبِ عَيشِهِ وَ اَمنِ سِربِهِ وَ سَعَةِ رِزقِهِ بِحُسنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلقِهِ[1] انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنيت محيط و روزى زياد، دست مى يابد.»

موفق باشید و خوشبخت.

پی‌نوشت:
[1] تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 92 ، ح 1607