دخترم به نماز اهمیتی نمیده و

07:36 - 1400/12/07

سلام خسته نباشید من دختر ی دارم که تازه به سن تکلیف رسیده اولش خوب به نماز عادت داشت اما الان بهش میگم اذان ،یا بیا باهم بخونیم موکول میکنه به بعد وبعد هم نمیخونه، ازقبل هم با روسری و چادر آشناش کردم اما تمایلی نشون نمیده کلا اعتماد به نفس پایینی داره من و شوهرم به نماز و اعتقادات دینی پایبند هستیم

-------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum 
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/201746

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
8 + 3 =
*****
تصویر مصطفی راهی

با سلام و عرض ادب خدمت شما

از اینکه تخصصمان را در جهت یاری رساندن به شما مورد استفاده قرار می‌دهیم خدای را شاکر و سپاسگزاریم.

برای نمازخوان کردن فرزندان که بسیاری از خانواده های مذهبی دچار و گرفتار آن هستند یک نکته حیاتی و مهم وجود دارد که معمولا والدین از آن غفلت می کنند و آن نکته این است که والدین وظیفه محور عمل نمیکنند بلکه نتیجه محور عمل می نمایند. یعنی آنها به هر قیمتی که شده فرزند خود را با ترفندهای مختلف به نماز وا میدارند حتی اگر فرزند به حالتی نچسب و مشکل دار نماز را بخواند؛ والدین فکر میکنند که خیالشان راحت است که او دیگر نمازش را خوانده و در ادامه کم کم عادت می کند و نماز خوان خواهد شد. این در حالی است که والدین باید بدانند با این فشارها که گاه فراتر از حد توان فرزند است او را در شرایط بدتری قرار میدهند خصوصا که جو جامعه نیز ممکن است به این جدایی دامن بزند و مانند گذشته نباشد که فرزند ما به عادتی عمیق در این زمینه دست پیدا نماید.

پیشنهاد ما وظیفه محوری در این باره است به نحوی که ما وظیفه خود را عمل نماییم و فرزند خود را نیز راهنمایی به انجام وظیفه خود بکنم. نماز خواندن فرزند وظیفه والدین نیست و این وظیفه خود فرزند است که نماز بخواند اما گاهی ما این وظیفه او را برای خودمان به عنوان یک وظیفه قطعی ترسیم میکنیم. واقعیت این است که ما صرفا راهنمای فرزندانمان به انجام فرایض دینی هستیم و در برابر انجام آن برای شخص خودمان فقط مسئولیم. اگر ما وظیفه مان را به درستی انجام داده باشیم برای نخواندن نماز توسط فرزند هیچ گاه ماعقاب نخواهیم شد و این نکته باید سرلوحه تمام امور مذهبی ما نسبت به فرزندانمان باشد.

لازم است در حد راهنمایی و ترغیب او کارهایی را انجام بدهیم و بعد به دنبال انجام وظایف دیگر خود نسبت به فرزندمان باشیم که به نفع نماز او در آخر کار نیز خواهد شد از جمله وظایفی که در سوال شما نیز رنگ و بوی کوتاهی از آن وجود داشت می توان به موارد زیر اشاره نمود:
1.با کارآمدی فرزند بر عزت نفس او بیفزاییم.
2.پای صحبت و حرف او بنشینیم و از گفتگوی او استقبال کنیم.
3. به طور کلی در مسیر عزت نفس او گام برداریم به این معنا که از میزان تذکرات خود بکاهیم و بر میزان نگاه کردن بر فعالیت های مفید او  و ویژگی های مثبت او در انجام کارها تکیه کنیم.
5. ایجاد فضای مطالعه و آگاهی نیز امری لازم و ضروری است. کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم استاد پناهیان در این باره یکی از بهترین کتابهاست.
6.طبیعتا تشویق در فضای نماز به نحو غیر منتظره بدون ایجاد حالتهای شرطی و با تکیه بر تشویق‌های معنوی نیز لازم و ضروری است.

با تشکر از صبر و حوصله شما.