با سلام
بنده دختری ۱۸ساله دارم که دوست داردگاهی اوقات بادوستانش تنها به حرم یا سینماو... برود ومیگوید الان شماسختگیری میکنید و بعداکه ازدواج کردم همسرم هرجایی اجازه نمیدهد بروم وما میگوییم زن یک محدودیتهایی دارد وهمیشه همین بوده البته گاهی بادوستانش قرارمیگذارد وباهم به دیدن دوستانش میرویم اماخیلی اصراردارد که خودش تنهابرود حتی خواهرکوچکترش هم که ۱۳ساله هست نباشد... لطفا راهنمایی کنید
البته قبلا دخترم میگفت میخوادکلاس حرم شرکت کنه ومیدونستم فقط برای اینه که خودش تنهابره و بیادوهمیشه حرفش اینه که من دیگه بزرگ شدم ولی هرچی آزادی بیشترداده میشه وبااین جورموارد موافقت میکنیم توقعاتش بیشترمیشه وتازگی هم میگه من چون بچه اول هستم سخت میگیرید بیینم برای خواهرهای دیگرم هم سخت میگیرید؟؟ متاسفانه جدیدا خیلی حرفهای دوستانش رو تو خونه تکرارمیکنه وتاثیرپذیریش زیادشده
میگه دوره ما با شما فرق داره منم قبول دارم وبهش گفتم ومثال زدم که آره خیلی آزادیها وحق انتخابها وامکاناتی که دخترم داره ما نداشتیم
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام
از اینکه مشکل خود را با ما در میان گذاشتید سپاسگزاریم.
متوجه نگرانی شما برای شرایط پیش آمده برای فرزندتان هستیم.
تربیت فرزند برای پدر و مادرهای دغدغه‌مند همیشه با سختی‌هایی همراه بوده است و خطا در این امر موجب آسیب‌های جبران‌ناپذیری خواهد شد.
اما در ادامه چند نکته عرض میکنیم و امیدواریم در روشن شدن مسیر درست تربیت، مفید واقع شود.
۱. فرزند شما در دوران نوجوانی به سر می‌برد و برخی رفتارهای او مقتضیات همین دوران است؛ دوران، دوران استقلال‌طلبی است. همه نوجوانان نسل جدید، به دنبال استقلال خود هستند و می‌خواهند هویتی جدای از خانواده را تجربه کنند. آن‌ها به دنبال خود می‌گردند و می‌خواهند، خودِ جدای از خانواده را تجربه کنند. وظیفه والدین در این دوران این است که به نوجوان خود، حق استقلال بدهند ولی این استقلال قوانینی دارد که در ادامه به آن اشاره میکنیم.
۲. آزادی همراه با قانون بدهید؛ اگر فرزندتان آزادی می‌خواهد، شما این آزادی را به او بدهید ولی در چهارچوب قانون این کار را بکنید. به عنوان مثال، وقتی از شما اجازه می‌خواهد که به تنهایی با دوستانش به بیرون برود، اجازه بدهید این کار را انجام دهد، اما مکان و زمان را شما مشخص کنید. اینکه به کدام کافه و یا پارک بروند و در چه زمانی از روز و به چه میزان، باید شما تعیین کنید. البته توجه داشته باشید که این قانون‌گزاری در کمال آرامش و بسیار دوستانه صورت بگیرد و قبل از آن نظر دخترتان را در مورد تمام موارد ذکر شده بپرسید و به نتیجه مشترک که مورد قبول هر دو طرف می‌باشد، برسید.
۳. کنترل‌گری محسوس، ممنوع؛ اگر می‌خواهید تربیت درست را در این سن اعمال کنید و نگران خطاهایی هستید که ممکن است در رفتار شما باشد و تاثیر عکس بگذارد، سعی کنید کنترل‌گری علنی نداشته باشید. به عنوان مثال اگر دارد با تلفن خیلی آرام حرف می‌زند، و یا به داخل اتاق رفته تا کسی از حرف‌هایش مطلع نشود، بهترین عکس‌العمل، بی‌تفاوتی و کنترل خود است. نه اینکه مدام به دنبالش را بیفتید و بپرسید با چه کسی حرف می‌زدی؟ چه می‌گفتی و مواردی از این دست که موجب می‌شود نوجوان پنهان کاری خود را بیشتر کند. پس سعی کنید نشان دهید که به او اعتماد دارید، تا تمام تلاش خود را برای جلب اعتماد شما بکند.
۴. رفاقت کنید؛ اگر در دوران نوجوانی به دنبال این هستید که بر روی رفتار فرزندتان تاثیر بگذارید و حرف پنهانی از شما نداشته باشد، با او رفیق و دوست شوید. شاید بپرسید که خوب چطور رفاقت کنم؟ به شما میگوییم؛ وقتی در جمع دوستانش هستید، توجه خود را بر چگونگی رفتار آن‌ها با هم بگذارید، ببنید چطور با هم رفتار می‌کنند تا معنای واقعی دوستی و رفاقت را دریابید. در رابطه دوستی نصیحت و تحقیر و توهین نداریم. یک دوست فقط به حرف‌هایت گوش می‌کند، همدلی می‌کند و بعد پیشنهاد و نظر خود را می‌گوید. یک دوست به دنبال ارزیابی و یا تغییر دوستش نیست، با او خوش‌گذرانی می‌کند و در ابراز محبت دریغ نمی‌کند. وقتی شما رابطه دوستانه با دخترتان داشته باشید امکان اینکه خودش پیشنهاد بدهد که در جمع‌های دوستانه با او بروید، بسیار زیاد است.
۵. ارتباط دختران با پدرشان تقویت شود؛ یکی از مواردی که موجب می‌شود دختران در سن نوجوانی خطاهای کمتری را در روابط خود مرتکب شوند، ارتباط آن‌ها با پدر است. تاکید روانشناسان بر ارتباط پدر و دختر در سنین نوجوانی بسیار زیاد است. وقتی دختر با پدر خود صمیمی باشد و بتواند با پدرش حرف بزند و گاهی درددل کند، قسمتی از پازل نیازهایش تکمیل خواهد شد و نیازی به پر کردن این قسمت خالی توسط ارتباطات دیگر ندارد. و در نتیجه والدین با آرامش بیشتری استقلالی که خواستار آن است عطا می‌کنند.
۶. تاثیرپذیری از همسالان در سن نوجوانی امری طبیعی است؛ نوجوانی دروان وابستگی به همسالان و دوستان است. گرایش افراد در سن نوحوانی به دایره همسالان امری بسیار طبیعی است. فرد در سنین نوجوانی به دنبال هویت خود می‌گردد. پس ممکن است در چند نقش شخصیتی وارد شود تا در نهایت آنچه را که درست‌تر می‌داند و مورد پسندش است، انتخاب کند. نقش پدر و مادر در چنین دورانی ارتباط درست و عمیق با فرزند است. و هرچقدر این ارتباط عمیق‌تر باشد، تاثیر گذاری رفتار پدر و مادر، بیشتر خواهد بود.
امیدواریم که مطالب گفته شده، شما را در حل مشکل به وجود آمده یاری کند.
اگر در مورد مطالب گفته شده سوالی برایتان پیش آمد، خوشحال می‌شویم با ما مطرح کنید.
بهترین‌ها را برای شما آرزو داریم.