دوست دارم عروس خانواده پر جمعیت شوم

به نظرم خیلی باید دقت داشته باشی

ببین خانم تا صبح هم بشینیم تعریف کنیم و در مورد کیس تو گپ بزنیم فایده ای ندارد
اونی که باید راضی باشه پدرت هست
پس برو با پدرت صحبت کن
و قانعش کن و برای اینکه اذیت نشی فعلا ارتباطتتون به خداقل برسون
تو 20سالت بچه هستی
و هنوز خیلی از مسائل تجربه نکردی و درک نمی کنی
این پسر هم همینطور

وقتی پدر و مادر دختر پسر را نخوان به خصوص پدر دختر از او حمایتی که نمی کنه هیچ بلکه ایراد هم میگیره و این پسر باید کلی تلاش کنه تا با خفت و خواری پدرت راضی کنه خب این وسط فردا تو زندگی شما دونفر مشکلات هست تا تقی به توقی میخوره صریح میگه بیا با این شوهر انتخاب کردنت
و این نوع برخورد باعث میشه غرور مردونه یک مرد له بشه شاید الان متوجه این موضوع نشید اما بعدها که بزرگتر شدید این مسائل را خواهید دید
و حتی ممکن اینقدر پدرت اون تحقیر کنه تا یک جایی برسی که پسره بگه یا منو انتخاب کن یا پدرت
پس بهترین کار اینه که با پدرت دوستانه بشینید صحبت کنید
کمیت و تعداد خانواده اصلا مهم نیست مهم کیفیت است یک موقعی زمان ما دهه شصتی ها فلان خانواده شومصد نفر بودن  اما همه خواهر برادرا معلم، مهندس، نظامی و... بودند الانم یک خانواده دوتا بچه داره انگل جامعه پس کیفیت مهم
در مورد شغلش هم اگر قزوین باشی و شهرک صنعتی ساوه، البرز، قزوین، منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان قم بره راحت میتونه کار پیدا کنه یعنی چون زبان و... تدریس میکنه خیلی هم بیکار نیست
اما همه اینا منوط به اینکه با پدرت صحبت کنی
این اصیل بودن غیر اصیل بودن یک چیز من درآوردی دوره زمونه این جرفا گذشته این یک توهمی هست که برخی خانواده ها دارند برای اصالت سنجی یک نفر یا خانواده باید رفتار و فرهنگ اونا را دید یک زمانی امکانات در انحصار یک عده ای بود اما الان امکانات در اختیار همه هست پس یک خانواده روستایی میتواند فرهنگ و رفتارش از یک خانواده اصیل قزوینی بهتر باشد فقط اینجا اختلاف فرهنگی مهم است که اونم باید بررسی کرد که اختلاف ها چقدر هستند اگر اختلاف زیاد هست دیگه صلاح نیست چون ازدواج در ایران ازدواج وصلت دوخانواده هست نه دو نفر
این اختلاف فرهنگی میتونه بین دو خانواده اصیل قزوینی هم باشد

اها ازاد گفتم شاید سراسری باشه چون سراسری دانشگاه پزشکیش جداس . اولش  فک کردم سراسریه .
بعدا میخواد چکاری پیدا کنه به این فک کردی چون ازادم هست کار خاصی که براش نیست  معطل میشی باید همش انتظار بکشی

سلام دوست همشهری و هم وطن .
راستش خودم قزوین هستم مثل شما از نوع ..اصیل ....!!
در واقع برای آشنایی بچه های دیگه بگم اصیل یعنی کسی که پدر و مادرش متولد قزوینن..(قزوین مهاجر پذیره )
خوب این اصیل بودن تو قزوین یکم برای بچه ها گنگه ...یه جورایی یعنی خانوده های ریشه دار و اصل و نسب دار که نام خانوداگی هاشون هم بعضا قابل تشخیصشون میکنه ..یه چیزی مثل اون خاندان های توی ایلام و ....ولی در ته مفهمومش بحث اعتماد نهفته ....
خوب واقعا برای خانوده های قزوینی مهمه که با هم شهری های خودشون ازدواج کنن چون بحث فرهنگی هست و تاونجا هم که اطلاع دارم طلاق خیلی کم تر توشون رخ میده ... و کلا خانوده های قزوین همه هم رو میشناسن و خیلی زود همه با هم فامیل میشن و هم رو پیدا میکنن ... ..خوب یا بد همچین چیزی تو قزوین هست و البته کمی هم داره رنگ های مادی هم میگیره ... من خودم به عنوان یه قزوینی خواستگار قزوینی زیاد نداشتم ... واگر بودن انقدر سخت گیر بودن و در بند مادیات که اصلا به ما نمیخوردن و خواستگار های غیر قزوینم هم که متاسفانه تفاوت فرهنگی ها بالا بود و به نتیجه نرسید .
شخصا پدرتون رو درک میکنم .. پدر شما وقتی میگه قزوینی باشه منظورش اینه که فرهنگش به شما بخوره... چون قزوین شهر مهاجر پذیری بوده و الا ن واقعا از همه جای ایران درش ساکنن ... خوب همون طور که شمالی ها و تبریزی ها و کرد ها و .... با هم وصلت میکننو دوست دارن  و قزوینی ها هم دوست دارن با خودشون و صلت کنن و چیز بد و نادری نیست فقط با پدرتون این بحث اصیل بودن رو باز کنید .. اصالت یعنی داشتن چهار چوب یعنی اعتقاد به اصول اخلاقی و پایبد به اخلاقیات .. این معنی ساده اصالته ... توصیه میکنم حتما با پدرتون صحبت کنید البته بعد خواستگاری اون اقا ....!!!!!!!!!
 

نه خانم محدثه مزاح نبود جدی گفتم .گفتین هم دانشگاهی هستین مگه پرستاری مربوط به دانشگاه علوم پزشکی نیستش پس چطور هم دانشگاهی هستین  ؟؟

بنظرم  فعلا باهاش ادامه بده با این شرایط بنظر بد نمیاد هم دانشگاهیتم هستش زبانشم خوبه تا چی پیش بیاد منتظر زمان باش

عرض سلام مجدد و تشکر از شما.
با نکات تکمیلی‌ای که فرمودید، امید بنده، تا حدودی خداروشکر به این ماجرا بیشتر شد؛ منتها بازهم فرازهایی در این نوشته است که می‌تواند زنگ خطری محسوب گردد!
فرمودید: «از یه طرف می‌بینم دلیل اخر بابام منطقیه. من اگه خودم هم یه روز مادر بشم نمیتونم یا شاید می‌ترسم دخترمو با این شرایط به دست پسری بسپرم. اما با این وجود من اگه مادر بشم سعی میکنم با تمام وجود همیشه به حرفاش گوش بدمو با منطق جوابشو بدم!!کاری که مادرم همیشه کرده ولی پدرم نه!». شما در این نوشته حق دادید که وضعیت این آقا، چندان هم طبیعی به نظر نمی‌رسد و از سویی، مادر خود را انسانی منطقی معرفی فرمودید که همین مادر هم ، هر چند ظاهرا این پسر را ردّ نکرده، اما خُب تایید هم نکرده است، پس جا دارد کمی دست به عصا تر رفتار نمائیم.
بنده به شخصه دوست دارم شما به هم برسید و خوشبخت هم شوید! ولی با احساسی تصمیم گرفتن، مخالف هستم.
این را بدانید که هر زمانی، مشکلات خاصّ خودش را دارد! از کجا معلوم بعد از گذشت دو سال، تعصبات پدر شما که تا آن زمان، دو سال مُسن‌تر و قاعدتا کم حوصله‌تر هم خواهند شد، بیشتر از الان نگردد و یا مشکلات همین پسر، دو سال دیگر از مشکلات الان‌شان بیشتر نباشد؟! می‌توان مثالهای متعددی را در این باب زد، و پیرامون دردسرهای آن گفت که خارج از حوصله خواهد بود...
یک ویژگی در اکثر خانم‌ها وجود دارد که همین ویژگی شاید در اکثر پسرها وجود نداشته باشد! و آن این است که دخترها بخاطر صفای قلب، زود دل می‌بندند و همین دل بستن، کار را به تصمیمات احساسی و بعضا اشتباه می‌کشاند. البته نه اینکه این ویژگی به خودی خود بد باشد، نه؛ بلکه حکایت از ریحانه بودن این جنس دارد. احساسات پاکی که باید آن را کنترل و درست مصرف نمود.
فرض ما این است که این پسر، همان چیزیست که شما فرمودید؛ یک پسر فوق العاده خوب و کامل، از نظر ایمان، اخلاق، اراده و ... منتها باید قبول کنیم که رفاقت 2ساله، هیچ ثمری ندارد جز ایجاد یک سراب بزرگ، که دیگر رهایی پیدا کردن از آن شاید به این راحتی‌ها نباشد!
رفاقتی که هیچ گونه تعهدی را قانونا و شرعا برای ایشان نسبت به شما ایجاد نخواهد کرد! هرچند الان شاید محکم بگویید نه! من یقین دارم این پسر به من خیانت نمی‌کند؛ اما عرض می‌کنم دقیقا همین فکر شما را دختران متعددی که با اشک، به من مراجعه می‌کردند نیز داشتند! همان‌هایی که به خیال خودشان تهرانی بودند و تیز و زرنگ و تحصیل کرده، و وضعیت پسران مقابلشان هم از وضعیت این آقا به مراتب بهتر بود، اما بعد از گذشت چند ماه، و وابستگی عاطفی شدید این دختران، پسرانی که در مقابل آنان قرار داشتند، خیلی راحت و در کمتر از چند دقیقه به آنها گفتند که ما به این نتیجه رسیدیم با هم تناسب کامل نداریم و یا مثلا حیف تو است که همسر من شوی، و با همین فیلم بازی کردن‌ها، رفتند و با یکی دیگر ازدواج کردند! و این دختران ماندند و اندوهی زیاد از این همه دروغ و تزویر...
«آيا روي زمين نگشتند تا ببينند، عاقبت کساني که پيش از آنها بودند چه شد؟! همان‌ها که عددشان از اينها بيشتر، و نيرو و آثارشان در زمين پایدارتر بود؛ اما هرگز آنچه را داشتند و تصور می‌کردند، نتوانست آنها را از هلاکت دور کند!» (1)
خواهر گرامی؛ شناخت شما، حقیقتا شناخت جامعی نیست، چنانکه فرمودید تمامی شناخت شما بازگشتش به ادعاهای خود همین فرد از خودش می‌باشد! «من این اطلاعات و شناخت رو از تعاریف خود ایشون بدست آوردم»؛ این را بدانید که حتی شیطان هم از خودش بدگویی نمی‌کند، باقی افراد که جای خود دارند...

پیشنهاد:
شما هنوز یقین به مخالفت صددرصد پدر ندارید! بله، بر اساس شواهد متعدد، احتمال قوی می‌دهید که شاید مخالفت کنند؛ از شما خواهش دارم این ترس را کنار بگذارید و همانطور که به خودتان امید داشتید و فرمودید «من مطمئنم اگه تلاش کنم میشه» تلاش کنید و رضایت پدر را محترمانه و با همان ترفندی که در نظر قبلی عرض کردم به دست آورید.
الحمدلله فرمودید این آقا پسر محترم هم، مدعی هستند که تمایل به خواستگاری آمدن را دارند؛ خواهش می‌کنم اجازه بفرمایید حتما این کار را انجام دهند! مادر ایشان تماس بگیرند و خواهش کنند تا خانواده شما اجازه انجام خواستگاری را بدهند؛ نهایت نهایت این می‌شود که پدر شما می‌گوید نه. خب آنها مجددا باید درخواست و خواهش کنند. هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد!
از دو حال خارج نیست، یا به هر حال آنها می‌توانند رضایت خانواده شما را به دست بی‌آورند یا نمی‌توانند، اگر نمی‌توانند که خب چرا این بازی ادامه پیدا کند؟! اگر هم می‌توانند که بسم‌الله، این گوی و این میدان.

امیدوارم درست تصمیم بگیرید و در نهایت، خوشبخت شوید.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت:
أَفَلَمْ يسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَينْظُرُوا كَيفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يكْسِبُونَ[غافر/82]