✨✨راز دختر 16 ساله ای که با سرتراشیده در روستا گرداندند و زنده به گورش کردند
یکی از دوستان شهیده ناهید فاتحی کرجومیگوید : سال 57 تظاهرات زیادی در سنندج برگزار میشد.یه روز متوجه سرو صدای زیادی شدم.از خانه رفتم بیرون.خیلی ترسیدم.سر و صورت ناهید زخمی و کبودشده بود و با فریاد از جنایات رژیم پهلوی و ساواک میگفت.گویا در تظاهرات او را شناسایی کرده و کتک زده بودند و قصد دستگیری اورا داشتند.آنقدر با باتوم و شلاق به او زده بودند که پشتش سیاه و کبود شده بود.درد زیادی داشت که نمیتوانست بایستد.
لیلا خواهر ناهید گفت:روز دوشنبه بود.در روزهای سرد دی ماه 60 ناهید بیمار شد بطوریکه باید دکتر میرفت.قرار شد او برود و من بعد اتمام کارم پیش او بروم..نیم ساعت بعد رفتم.مطب تعطیل شده بود.خبری از ناهید نبود.مادرم مطمئن بود که اتفاقی نیفتاده است.
شب شد اما او برنگشت.فرداصبح مادرم به دنبال گمشده اش به خیابانها رفت.از همه کسانی که او را میشناختند پرس و جو کرد.با کرایه قاطر یا با پای پیاده روستاهای اطراف را گشت اما او را پیدا نکرد.
پس از ربوده شدن ناهید مرتب نامه های تهدید کننده به خانه می انداختند.زنگ خانه را میزدند فرار میکردند.گاهی فرصت طلبان مبالغ زیادی از مادرم میگرفتند تا آدرس یا خبری از ناهید بدهند ولی آدرس قلابی میدادند.
او تمام شهرهای کردستان را گشت اما اثری از ناهید پیدا نکرد
شهلا فاتحی خواهر ناهید گفت : خبر به ما رسید که کومله ها، موهای سر ناهید را تراشیده و او را در روستا میگردانند.شرط رهایی ناهید را توهین به امام قرار داده بودند اما ناهید استقامت کرده و در برابر این خواسته آنها، شهادت را بر زنده بودن و زندگی با ذلت ترجیح داده بود
مردم روستا در آن شرایط سخت که جرات دم زدن نداشتند به وضعیت شکنجه وحشیانه این دختر اعتراض کرده بودند.بعد از مدتی به آنها گفته شد او را آزاد کرده اند.ناهید فقط 16 سال داشت.او را بشدت شکنجه کرده بودند.موهای سرش را تراشیده بودند.هیچ ناخنی در دست و پا نداشت.جای جای سرش کبود و شکسته بود.پس از شکنجه های بسیار او را در آذرماه 61 زنده به گور کردند و به تهران منتقل و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد
رضوان خداوند بر این شهیده آسمانی...