14:10 - 1401/11/02
سلام
برای بچه ی ۴ یا ۵ ساله که علایم پرخاشگری وشایدم خود ارضایی داشته باشه چه راهکاری دارید..؟؟؟
----------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
انجمنها:
http://btid.org/node/233949
با عرض سلام و احترام خدمت شما کاربر گرامی!
از حضور ارزشمند شما در سایت اندیشه برتر، بسیار خوشحالیم. از اینکه به مجموعه ما اعتماد فرمودید و سؤالتان را با ما در میان گذاشتید، سپاسگزارم.
احتمالاً شما از اینکه کودکتان رفتارهایی مثل پرخاشگری دارد، ناراحت هستید. خستگی و ناراحتی مادران کودکان شلوغ را بسیار دیدهام؛ بنابراین شما را درک میکنم. شما فرمودید علائم پرخاشگری دارد. نفرمودید دقیقاً چه کارهایی انجام میدهد؟ همچنین نفرمودید آیا ایشان تک فرزند هستند یا نه؟ ارتباطشان با شما و سایر اعضای خانواده چگونه است؟
اما به طور کلی بهتر است برای رفع این موضوع، ابتدا علت خشونتهای کودک عزیزتان را دریابید؛
علتها این موارد میتوانند باشند:
یادگیری: ممکن است در اطرافیان کسی پرخاشگری کرده و کودک یاد گرفته. چون اغلب رفتارهای کودکان، بر اساس مشاهده است و همچنین نوع برخوردی که با آنها شده است.
برطرف نشدن نیاز کودک: کودک به درستی زبان بیان خواستههایش را ندارد و نیازهایش را با پرخاشگری میگوید، یا آنقدر به خواستههایش توجهی نشده، او مجبور به پرخاشگری است. یا اینکه کودک هنوز یاد نگرفته نیازش را با صحبت بگوید؛ بنابراین با قشقرق و یا شلوغکاری درخواست و نیازش را ابراز میکند. این ابهام باید از بین برود و نقش مادر و پدر در اینجا مهم است. مثلاً نیاز طبیعی که همان گرسنگی است میتواند علتی برای خشونت کودک باشد/ اضطراب و ترس: ممکن است کودک یک تعارض یا تنشی در خانواده یا اقوام دیده و این را به صورت ترس پنهان در خود نگه داشته و یا از مسئلهای مضطرب است و زبان بیان ندارد و این به صورت رفتارهای پرخاشگرانه بروز میکند. اما به صورت کلی به نکات زیر دقت فرمایید:
1- بعد از علتیابی که در بالا گفته شد، بهتر است برای رفع آن علتها اقدام کنید و خودتان نیز سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کنید. چرا که اگر در برابر خشونت افراد خصوصاً بچهها، واکنشی خشونت آمیز یا ناراحتی و یا حتی واکنشی که نشانگر کم آوردن و خستگی باشد، نشان دهیم، رفتار خشونتی طرف مقابل تقویت میشود؛ بنابراین ابتدا نیاز است شما بر اضطرابها، نگرانیها و ترسهایتان غلبه کنید. آیا سطح انرژی پایینی دارید؟ بهتر است برای رفع آن اقدام کنید. برای این کار بهتر است به مشاور به صورت حضوری مراجعه کنید. ما مشاوران مرکز اندیشه برتر نیز در خدمت سؤالات پیامکی شما هستیم. سعی کنید در روز ساعتی ورزش انجام دهید و یا الگوی خواب و خوراکتان را تنظیم کنید. چند نفس عمیق بکشید و از بازدمهای طولانی مدت خود لذت ببرید. این کار برای رفع اضطراب بسیار مفید است. همچنین اعمال تنش زدایی را انجام دهید.
2- اما در مورد طرز برخورد با فرزند دلبندتان، سعی کنید در رفتار با او این نکات را در نظر داشته باشید:
سعی کنید با او مهربان باشید او را بیشتر از قبل نوازش کنید و در آغوش بگیرید/ به او توجه مثبت داشته باشید/ به نیازهایش به موقع رسیدگی کنید/ او را تحقیر نکنید/ به او برچسب عصبی، خشن، پرخاشگر، بد و ... نزنید. این رفتارها بیشتر موجب تشدید رفتارهای مخربش میشود/ سعی کنید با به آرامی صحبت کنید. از اضطرابهای درونش آگاه شوید/ او را تشویق کنید. مثلاً به او بی دلیل جایزه دهید. این برای تقویت رابطه بین شما و فرزندتان مؤثر است. بعد کمکم این جایزهدادنها را جهتدار کنید. یعنی کمکم در برابر خوبیهایش جایزه دهید. مثلاً به دلیل اینکه امروز فلان کار خوب را انجام داده به او جایزه بدهید. این همان تکنیک تقویت رفتار مطلوب است/ رابطه فرزند با والد دیگر را تیز تقویت کنید/ آیا فرایند از شیر گرفتن و یا پوشک گیری به شیوه مطلوبی حل شده؟ آیا به مهد میرود؟ پیگیر رفتارها و روابط در آنجا باشید. شاید مسئلهای در آنجا موجب اذیت او شده. با او بازی کنید. دنیای کودکان، دنیای بازی و شادی است و بچهها بیشتر در قالب بازی نیازهای خود را بیان میکنند و همچنین موجب تخلیه هیجانی آنها میشود.
در مورد خود ارضایی، فرمودید شاید. پس بهتر است تا اطمینان حاصل نشده، هیچگاه واکنشی نشان ندهید؛ چون او را بیشتر حساس میکنید. به طور کلی اگر این فکر در حد احتمال است بهتر است خودتان با خودتان حل کنید. چرا که این نوع افکار روی رفتار شما تأثیر میگذارد و شاید بعضاً در صحبتها و یا حساسیتهایتان تأثیر بگذارد. مثلاً مدام بگویید کجا بودی؟ چه کار میکردی؟ چرا دستشوییات طولانی شده؟ دستت کجا بود؟ این نوع سؤالات از این افکار احتمالی مادران سرچشمه میگیرد که به شدت مضر و آسیبزاست. اما به طور کلی برای مراقبت و حفاظت کودکانی که درگیر این جریان هستند بهتر است موارد زیر را در نظر بگیرید.
علت همه خودارضاییها و در کل رفتارهای جنسی در کودکان و حتی بعضاً نوجوانان، از روی کنجکاوی و کاوش است. کودک میخواهد در مورد خود، اطرافیان و پدیدههای اطراف شناخت پیدا کند؛ بنابراین ممکن است به کاوش نسبت به بدن خود بپردازد. پس علتش ارضای نیاز نیست. چون بچهها درکی از ارضای چنین نیازی را ندارند. پس بهتر است حساسیتی در این مورد نداشته باشید و تنها رفتار او را جهت مثبتی بدهید. مثلاً زمانهای تنهایی او را کم کنید/ با او بازی کنید. بازی فکری. بازی با اجسام مثل خمیربازی، تا انگشتان بچه درگیر شکلدهی خمیر باشد. اینگونه هم حس خلاقیت به او دست میدهد و نوعی بازی با انگشتان او میشود/ سعی کنید با هم شعر بخوانید و از او بخواهید تکرار کند. اینگونه ذهنش درگیر حفظیات میشود و تمرکزش از مسائلی که فرمودید کمتر میشود/ یکی از علتهای رفتارهای جنسی در افراد، اضطراب و خشونت است؛ بنابراین بهتر است به نکات بالا نیز دقت فرمایید.
خدمتتان عارضم ما مشاوران به نیروی والدین عزیز، بسیار امیدواریم و بسیار موارد دیدهایم که با کوچکترین تغییر در رفتار مادر و پدر و خصوصاً مادر، رفتارهای بچه تغییر میکند. امیدوار باشید. فرزندان کوچک همراهی میخواهند. سعی کنید فقط روی رابطه و این همراهی با فرزند کار کنید. انشا الله که این موارد برطرف میشود.
چنانچه سؤالی داشتید، در خدمتتان هستیم.
انشا الله موفق باشید.
سلام و ادب سوال شما در صف پاسخگویی قرار گرفت...