سلام علیکم
متشکر از پاسخگویی شما هستم.
ببخشید استاد من قبلا خیلی معنوی پیش می رفتم. اما از وقتی ازدواج کردم حتی میل به انجام مستحبات داره در وجودم صفر میشه، گاهی نا خواسته واجباتم هم قضا میشه. آیا مشکل از منه یا به خاطر مشغله هام(به اجبار زیاده) هست؟ آیا کاری میشه کرد که میلم زیاد بشه؟ از نظر حلال وحرام فکر می کنم شوهرم مقیدن. نگرانی دومم هم اینه که دختر وپسرم دارن به سن بلوغ میرسن وخیلی سمت نماز نیستن. می خونن ولی ما بگیم، گه گاهی. نکنه باید زورشون کنم و بد هست نمی کنم. وظیفه ام چیه قبل و بعد واجب شدنشون؟
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
چالشی که باهاش مواجه هستید رو متوجه هستم. هر شخص مومن و متدینی ممکنه چنین حالتی براش پیش بیاد که قبل از ازدواج چون فراغ بال داشته، و حواسش روی خود عملکرد خودش متمرکز بوده، وقت بیشتری برای پرداختن به مستحبات و امور عبادی صرف می کرده، اما الان که شوهر کرده و چند بچه اطرافش رو گرفتن طبعا بخشی از وقت رو به شوهر داری و فرزند پروری اختصاص داده. پس این یک امر طبیعی است که بعد از ازدواج مثل قبل ازدواج نباشه. شما تنها نیستید در این مساله.
اما نکته ای که باید بهش توجه کنید این هست که شما در حال حاضر در باغ مستحبات قرار گرفتید. نباید اینگونه فکر کنید که مستحباب یعنی الزاما همون مستحباتی که قبل از ازدواج انجام می دادید. الان شما در باغ بزرگی بنام «ازدواج» قرار گرفتید که بهترین مستحب هست که نصف دین شما بوسیله اون حفظ شده، فقط لازمه که خودتون رو با کسانی مقایسه کنید که تن به ازدواج نمی دن و به ناکجاآباد کشیده شدن. پس قدر این نعمت و موقعیت خودتون رو بدونید. چه بسا از این نعمت غافل بودید.
شما در این باغ، به انواع مستحبات مشغول هستید و خودتون متوجه نیستید. فقط لازمه از این به بعد با یک بازنگری و ذهنیت دیگری به امور خانه و خانواده برسید. همین خانه داری، شوهر داری و فرزند پروری در دین ما مستحبات حائز اهمیتی هستند که شاید ما به دید روزمرگی بهش نگاه می کنیم. اما این امور رو روزانه می شه با یک تجدید نیت زیبا و دلنشین انجام داد که اتفاقا نه موجب دوری و مشغولیات آزار دهنده، بلکه نردبانی برای تقرب و کسب رضایت خدا قرار داد.
برای توضیحات بیشتر لطفا به این لینک مراجعه بفرمایید
https://btid.org/fa/news/245818
پس شما باز هم در وادی مستحباب هستید فقط قالبش نسبت به گذشته متفاوت شده، هر چند اگر بتونید با خدای خودتون هم خلوتی داشته باشید، درد دل کنید، گله مندی تون رو از شرایط موجود پیش خدا ببرید، ناز کنید و ابراز نیاز کنید، خودتون رو در معرض کلمات حکیمانه و حتی مطالعه سیره شهدا قرار بدید، دل و قلب شما نرم میشه و مجددا درون شما زیبا میشه و با چشم درونتون می تونید زیبایی های این دنیا رو ببینید و از بودن خودتون لذت ببرید و شاکر باشید. هر کدوم از این موارد پیشنهادی می تونه یک تحولی در بینش و نگرش شما ایجاد کنه و قلب شما رو بازسازی کنه، حالا دیگه این سلیقه شما رو می طلبه که کدوم رو انتخاب کنید.
در زمینه ارتباط با فرزندان ، با توجه به رسیدن به آستانه نوجوانی هم لطف کنید لینک زیر رو که مربوط به یکی از کاربران هستش ملاحظه بفرمایید و در ادامه اگر سوالی باقی مانده در ادامه بفرمایید
http://btid.org/node/265563
موفق باشید