سوال اعتقادی: آیا عمر ما با عمر خدا یکی است؟

با سلام و عرض ادب خدمت شما

در ابتدا باید خدمتتان عرض کنیم که استفاده از اصطلاح عمر برای خداوند متعال بی‌معناست. چگونه می‌توان در مورد موجودی که همیشه بوده و همیشه خواهد بود، از کلمه عمر استفاده کرد. سخن گفتن از عمر برای موجودی است که محدود به زمان باشد و خداوند فراتر از زمان و خالق زمان است.

ابدی بودن انسان
انسان موجودی است ابدی؛ یعنی قابلیت زندگانی تا بی‌نهایت را دارد. خداوند نیز رحیم است و قادر و بخشنده؛ پس او را از نعمت وجود محروم نمی‌کند.

اما اینکه فرمودید من دوست ندارم ابدی باشم، به دلیل این است که زندگی ما در این دنیا همواره همراه با رنج است. بیماری، فقر، مرگ عزیزان، غم و اندوهِ مسائل مختلف، بی‌حوصلگی و کسالت و ... باعث می‌شود ما هیچگاه لذت خالص را از زندگی نبریم و گاهی از زندگی کردن خسته شویم. اما در جهان باقی و قیامت، بهشتیان هیچ یک از این مسائل را تجربه نمی‌کنند. خداوند متعال به صراحت می‌فرماید: «لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ»؛[1] «در حالتی که هیچ رنج و زحمت در آنجا به آنها نرسد و هرگز از آن بهشت ابد بیرونشان نکنند».

نه تنها کسی را از بهشت بیرون نمی‌کنند که هیچ یک از بهشتیان نیز نمی‌خواهند بیرون بروند: «آن‌ها جاودانه در آن خواهند ماند؛ و هرگز تقاضای نقل مکان از آن جا نمی‌کنند!» [2]

ممکن است کسی گمان کند که وقتی همه چیز داشته باشی، احساس کسالت می‌کنی. اما در بهشت هرآنچه انسان داشته باشد، بیشتر از آن نیز وجود دارد. خداوند متعال می‌فرماید: «هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست، و نزد ما نعمت‌های بیشتری است (که به فکر هیچ کس نمی‌رسد)!»[3] همان‌گونه که سلسله اعداد به انتها نمی‌رسد و شما هیچگاه نمی‌‌توانی همه اعداد را بشماری، لذت‌های بهشتی نیز تمامی ندارد و شما هیچگاه به انتهای آن نمی‌رسی که از آن خسته شوی.

ما انسان‌ها تصوری از آن شرایط نداریم و به همین دلیل نمی‌توانیم به درستی خودمان را در آن فرض کنیم؛ اما برای تقریب به ذهن به مقایسه زندگی جنینی انسان و زندگی دنیایی او بپردازید. اگر به کودکی که در جنین است، بگویند تو قرار است 70 سال عمر کنی، می‌گوید 70 سال؟؟؟؟ آخر چگونه می‌شود؟ این به آن خاطر است که او درکی از جهان خارج از رحم ندارد و گمان می‌کند همیشه باید همین‌گونه مچاله و در تاریکی بماند. ما نیز درکی از جهان فرامادی نداریم و تصورمان از زندگی همراه با رنج‌های آن است. پس نگران جاودانگی‌تان نباشید و بدانید با گام گذاشتن در مسیر صحیح، لذتی را تجربه خواهید کرد که هیچ تصوری از آن را ندارید.

پی‌نوشت:
[1]. حجر: 48.
[2]. کهف: 118.
[3]. ق: 35.