سوال اعتقادی: خداوند چطوری ما رو درس کرده..؟؟؟

با عرض سلام و خسته نباشید 

قرآن مجيد درباره آغاز پيدايش انسان تعبيرات گوناگونى دارد. در آیه 20 سوره روم مى‌ گويد: (از نشانه هاى او اين است كه شما را از خاك آفريد)؛ «وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ»، و در آیه 7 سوره سجده مى‌ فرمايد: (و آفرينش انسان را از گِل آغاز كرد)؛ «وَبَدَأَ خَلْقَ الاْنْسانِ مِنْ طِيْنٍ»، در آیه 12 سوره مومنون مى‌ گويد: (و ما انسان را از عصاره اى از گِل آفريديم)؛ «وَلَقَدْ خَلَقْنَا اْلأنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِيْنٍ»، در سوره صافات آيه 11 مى‌ فرمايد: (ما آنان را از گل چسبنده اى آفريديم)؛ «إِنّا خَلَقْناهُمْ مِنْ طِين لازِب»، همچنین در سوره حجر آيه 26 مى‌ گويد: (خدا او را از لجن بدبوئى آفريد)؛ «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ مِنْ صَلْصال مِنْ حَمَإ مَسْنُون»

همچنین خداوند در آيه 14 سوره الرحمن می فرماید: (ما انسان را از گل خشكيده اى [همچون سفال] كه از گل بدبوى [تيره رنگى] گرفته شده بود آفريديم)؛ «خَلَقَ اْلأِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخّارِ» که «صَلْصَال» در اصل به معنى پيچيدن صدا در جسم خشك است؛ و به همين مناسبت گل خشكيده‌ اى را كه اگر چيزى به آن اصابت كند صدا مى‌ كند؛ «صلصال» گفته‌ اند؛ و هنگامى كه پخته شود به آن «فخّار» مى‌ گويند. «فخّار» نیز از مادّه «فخر» گرفته شده، يعنى بسيار فخر كننده؛ و از آنجا كه اشخاص فخر فروش، آدم‌ هاى پر سر و صدا و تو خالى هستند؛ اين نام به كوزه و هرگونه سفال كه ميان تهى است؛ بلكه هرگونه سفال اطلاق شده است.

از مجموعه آيات فوق چنين استفاده مى‌ شود كه انسان در آغاز خاك بود، و اين خاك با آب آميخته و تبديل به گل شد و اين گل بعد از گذشتن مدّتى شكل لجن به خود گرفت و بعد از عصاره آن مادّه اصلى آدم برگزيده شده و سپس خشكيده گشت و با گذشتن مراحل مهمّى آدم تكوين يافت.

ولى در آيات ديگرى از قرآن، مانند آيه 2 سوره انسان، خلقت انسان را از «نطفه» مختلط مى‌ شمرد؛ «مِنْ نَطْفَةٍ أَمْشاجٍ» و در آيه 12 سوره مومنون، نخست از عصاره گل و سپس از نطفه‌اى در قرارگاه رحم؛ «وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ * ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ». روشن است كه منظور از اين آيات، آفرينش انسان در مراحل و نسل‌ هاى بعد است. به اين ترتيب كه جدّ نخستين ما از خاك آفريده شد و فرزندان و اعقاب او از نطفه امشاج. البته اين احتمال نيز در تفسير آيه فوق وجود دارد كه چون مواد تشكيل دهنده «نطفه»، همه از خاك گرفته مى‌ شود؛ - زيرا تغذيه ما يا از مواد حيوانى است و يا گياهى و مى‌ دانيم كه همه اينها از خاك به دست مى‌ آيد - لذا نه تنها انسان نخستين از خاك بوده؛ بلكه همه انسان‌ ها در مراحل بعد نيز از خاك نشأت گرفته‌ اند.

به هر حال، اين از عجائب بزرگ جهان هستى و شگفتى‌ هاى عالم آفرينش است كه از مادّه بى جان و مرده و كم ارزشى همچون خاك، موجود زنده و هوشيار و پر ارزشى همچون انسان متولّد شود و اين از نشانه هاى روشن آن مبدأ بزرگ است.

شايسته ستايش آن آفريدگارى است  كآرد چنين دل آويز نقشى زماء وطينى!