سوال مذهبی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی

ضمن تشکر از ارتباط شما با مجموعه ما

زنا، گناه کبیره ایست که جزو حقوق الهی است و خدا در قران می فرماید بهش حتی نزدیک هم نشوید (نه اینکه صرفا انجامش ندید)، که عملی زشت و بد فرجام است.

مجازات دنیوی زنا اگر توسط 4 نفر شاهد عادل ثابت شود برای فرد مجرد 80 ضربه شلاق هست. اما اگر از این طریق ثابت نشود، لزومی ندارد خود شخص اون رو افشا کند ، چرا که مفسده بیشتری علاوه بر بردن آبروی خود و دیگران دارد. در اینصورت شخص باید توبه کند. و توبه هم مراحلی دارد که اولین آن پشیمانی از ارتکاب چنین عملی و عزم بر عدم تکرار است.
مراتب بعدی توبه این است که آنقدر خودش رو به فضائل و معنویت همراه کند (استغفار زبانی و عملی، شرکت در مجلس امام حسین ع، مصاحبت با خوبان خدا و دوری از اهل گناه، تقید به نماز بخصوص نماز اول وقت، تفکر و سیر درونی، گریه برای برگرداندن نگاه رحمانی خدا به او و ....) تا که لذت گناه از وجود او سلب شود . و این امر هر چند به تدریج اتفاق می افتد اما شدنی است و خدا بزرگ و مهربان بر بخشیدن و تطهیر چنین کسی با اراده و اختیاری که این شخص دارد تواناست. و مهم همان حرکتی اصلاحی است که شخص باید عزم خود رو جزم کند و در صدد پالایش خود بر بیاد.

با توبه، گناه زنا پاک می شود و زناکاری که توبه نکند در روز قیامت همه از دست او متنفر و رنجور هستند. و چنین روزی بالاخره خواهد آمد.
حضرت علي (ع) فرمود: در قيامت از زنا کاراني که بدون توبه وارد محشر مي شوند، چنان بوي گندي بلند مي شود که همه اهل محشر مي گويند : خدايا ، زناکاران را لعنت کن.

راه توبه بر هیچ کس بسته نیست و برای توبه نکردن هیچ بهانه ای پذیرفته نیست. منتها شخص باید صبور باشد و حتی سرنخی هم که شده امیدش رو از خدا قطع نکند. بنده بخواهد یا نخواهد خداوند مهربان است حتی اگر شخص بواسطه کدورتی که گناه ایجاد کرده، نگرش اشتباهی به خدا پیدا کرده باشد. در چنین شرایطی شخص به هیچ وجه نباید به نظر و توهم خود اعتنا و تکیه کند بلکه به نظر قران باید اعتماد داشته باشد که فرمود :

  «قل يا عبادي الّذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا مِن رحمة الله إنّ الله يغفر الذّنوب جميعاً إنّه هو الغفور الرّحيم وأنيبوا‌إلي ربّکم؛[1] اي بندگان خدا که بر خود اسراف و ستم کرده‌ايد، از رحمت خداوند نا اميد نشويد که خدا همه گناهان را مي‌آمرزد و به درگاه پروردگارتان انابه کنيد».
امام محمد باقر(ع) مي فرمايد: ‌«التائب من الذّنب كمن لا ذنب له؛ توبه كننده از گناه مانند كسي است كه گناه نكرده است».

 خداوند از همه چیز بزرگتر است حتی از همه گناهانی که بنده انجام داده، که این بزرگی و مهربانی را کسی بالوجدان متوجه می شود که بر توبه خود مداومت داشته و صبور باشد. چنانچه خود خدا می فرماید:

وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا؛[2] و هر که عمل زشتی از او سرزند یا به خویشتن ستم کند سپس از خدا طلب آمرزش و عفو نماید خدا را بخشنده و مهربان خواهد یافت.

موفق و پیروز باشید و معنویت، روزی هر روزتون
 

پی نوشت:

1- زمر- ایه 53
2- نساء- آیه 110