با سلام. بنده در تهران با دختری که همراه خواهر و دامادشون بود آشنا شدم و این آشنایی به دو سال کشید و بنده چند بار ایشون رو دیدم و مرتب با هم از طریق تلفن و چت در ارتباط بودیم وخلاصه بگم که در این بین ما عاشق هم شدیم. اینو بگم که ارتباط ما اصلا منفی نبود و خواهشا به اینش گیر ندید، حالا بعد از دو سال من شرایط ازدواج پیدا کردم. راستش خونه هامون تو دو تا شهر خیلی دور از هم هستن و من تازگی تهران شاغل شدم. ۶ ماه بود که ندیده بودمش.رفتم شهرشون و دیدمش.در ابتدا قیافش خیلی عوض شده بود و تیره تر شده بود و اینکه در ابتدا به دلم ننشست.اما همون روز قیافش یواش یواش ب هش عادت کردم.وقتی برگشتم تهران بابت قیافش دودل بودم و نمیتونستم برم خواستگاریش.ی بار دیگه رفتم شهرشون و باز دیدمش.دختره قیافش بد نیستش اما ی خرده صورتش طبق ارزوهای من نیست.(راستش قبلا ها اینقدر دقیق نگاش نکرده بودم) و به محض دیدنش ی جوری میشم اما بعد از سه یا چهار ساعت واسم عادی میشه و با صورتش کنار میام. دختره از هر لحاظ خوبه و فقط میترسم بعدا صورتش راضی نباشم. به نظر شما بعدا صورتش برام عادی خواهد شد؟ هر چند که خیلی هم بد نیستش و فقط موقع های خاص مثل بلند خندیدن ی خرده بد میشه. در زمن از اینکه بخوام با خانوادم بریم ی شهر دور واسه خواستگاری، خیلی استرس دارم.به خانوادمم گفتم و اونام قبول کردن ک بریم. ب نظرتون میشه رفت اونجا؟ دخترم حاضره واسه زندگی بیاد تهران.خانوادشم راضی هستن.فقط مونده ظاهرش و استرس من بابت دوری راه و اینکه بعد ها مجبورم نصف مرخصی هامو برم شهر خودمون و نصفشو برم شهر اونها.
جمع بندی نهایی
با تشکر از دوستانی که با نظرات مفیدشون در این پست شرکت فعالی داشتند.
یک ازدواج صحیح زمانی صورت می پذیرد که اصول آن رعایت شود، یکی از اصل های مهم ازدواج این است که، انتخابی که صورت می گیرد، عاقلانه باشد، نه عاشقانه،
ارتباط قبل از عقد باعث دلبستگی می شود و بخاطر همین علاقه عیوب طرف مقابل یا دیده نمی شود ، یا اگر هم دیده شود نادیده گرفته می شود در واقع جلوی شناخت درست گرفته می شود. خلاصه بغیر از حرام بودن ارتباطهای اینچنینی(هر چند به قصد ازدواج باشد)ضررهای و آسیب های ارتباط بی شمارند..
انتخاب عاقلانه یعنی اینکه، انتخابی که برمبنای برخورداری طرفین از تناسبهای اصلی ازدواج( فکری اخلاقی رفتاری اعتقادی) باشد، که قابل نادیده گرفته شدن نیستند، البته پسند طرف مقابل هم، خود شرط مهم ازدواج است، اما منظور از پسند اولیه این نیست که حتما باید عاشق طرف مقابل شد، بعد برای ازدواج اقدام کرد، بلکه اگر تناسبهای اصلی رعایت شوند، همان پسند اولیه هر چند در حد کم کافی ست، زیرا که در زندگی آینده، طرفین با دیدن تناسبهای بیشتر روز به روز به علاقه شان افزوده می شود.
اما اگر تصورتان این است که کلا هیچ احساسی به ایشان ندارید، این ازدواج ریسک دارد، زیرا علاقه ای که الان به وجود نیامده ، تضمینی وجود ندارد که در آینده به وجود بیاید.
اما همانطور که گفته شد، مهم، برخوردار بودن طرفین از تناسیهای اصلی و پسند اولیه(هر چند در حد کم) از طرف مقابل است و این تناسبها هستند که، ضمانت پایداری یک زندگی را می کنند..
شما بهتر است شما، بیشتر از این شک و شبه به خودتان راه ندهید، با توجه به آسیب های ارتباط قبل از عقد، هر چه سریعتر تکلیفتان را مشخص کنید و به این ارتباطهای خاتمه دهید تا آسیبهایش دامن گیرتان نشود..
در مورد اینکه ایشان را در زندگی آینده قبول کنی یا خیر، باید عرض کنم، شما یک بار دیگر بررسی کنید، اگر می خواهید با یک مشاور یا افراد آگاه و دلسوز مشورت کرده بعد از آن نتیجه گیری نمایید، ولی یافتن شخصی که هر لحاظ باب میل انسان باشد، نادر یا دست نیافتنی ست، بهتر است انسان تا آنجا که می تواند از معیارهای ترجیحی خود، مانند قیافه، ثروت، مدرک و...کمی کوتاه بیاید، و برعکس به معیارهای اصلی بیشتر توجه و فکر کند..
همانطور که صورت زیبا بعد از مدتی، زیبایی خود را از دست می دهد و عادی می شود، صورت معمولی و..همینطور است، این سیرت نیکوست که همیشگی و جاودانه باقی خواهد ماند، نه صورت زیبا.
نتیجه اینکه شما برای خواستگاری اقدامات لازم را انجام دهید،اگر ایشان را قلبا پذیرفته ای و موردپسند تان واقع شده اند، پس بی جهت بخاطر مواردی از جمله اینکه، صورتشان طبق آرزوهایتان نیست، تعلل نکنید و برای خواستگاریش از طریق خانواده، هر چه سریعتر اقدام کنید.
با توکل به خداوند متعال و اهل بیت عصمت وطهارت در زندگی پیروز و سربلند باشید.
به نظر من تو به خودتم شک داری
سلام خدمت شما ....
ذات انسان ها تغییر نمی کنه و هر کسی در هر شرایطی که رشد میکنه نمی تونه عقاید و علایقشو خیلی تغییر بده ... وقتی تا این اندازه چهره برات مهمه بهتره خواستگاریشم نری و بذاری از همین امروز شروع کنه به فراموش کردنت .... چون فراموشی امروزش از اینکه پس فردا طلاق بگیری برای اون دختر خیلی بهتره !!!
یاعلی
بعد از دوسال بخوای کنارش بذاری آخره نامردیه برات متاسفم
ازدواجم بکنه نامردیه.
کلا حرکت ناجوانمردانه ای بوده. پناه بر خدا
اصلا به قدر یه افسیلون احساسات طرف مقابل توی این روابط در نظر گرفته میشه؟
مررررد بودی از همون اول واسه ازدواج میخواستیش و خوب بررسی میکردی
نه اینکه دو سال ارتباط مثبت میداشتی.
ای
پسر خوب همون اول باید فکر این چیزا رو می کردی نه الان
چقد زود یادت افتاده!
بستگی به خودت داره ببین کنار میای یانه پس فردا همین بهونه نشه واسه طلاق دادنش
چقدر داستان شما شبیه یکی از کاربرها به نام اقای ارمان هست!!!
حتما پست های ایشون رو مطالعه کنید.
جواب
از اینکه با سایت رهروان ولایت مکاتبه می کنید متشکریم.
یک ازدواج صحیح زمانی صورت می پذیرد که اصول آن رعایت شود، یکی از اصل های مهم ازدواج این است که، انتخابی که صورت می گیرد، عاقلانه باشد، نه عاشقانه،
ارتباط قبل از عقد باعث دلبستگی می شود و بخاطر همین علاقه عیوب طرف مقابل یا دیده نمی شود ، یا اگر هم دیده شود نادیده گرفته می شود در واقع جلوی شناخت درست گرفته می شود. خلاصه بغیر از حرام بودن ارتباطهای اینچنینی(هر چند به قصد ازدواج باشد)ضررهای و آسیب های ارتباط بی شمارند..
انتخاب عاقلانه یعنی اینکه، انتخابی که برمبنای برخورداری طرفین از تناسبهای اصلی ازدواج( فکری اخلاقی رفتاری اعتقادی) باشد، که قابل نادیده گرفته شدن نیستند، البته پسند طرف مقابل هم، خود شرط مهم ازدواج است، اما منظور از پسند اولیه این نیست که حتما باید عاشق طرف مقابل شد، بعد برای ازدواج اقدام کرد، بلکه اگر تناسبهای اصلی رعایت شوند، همان پسند اولیه هر چند در حد کم کافی ست، زیرا که در زندگی آینده، طرفین با دیدن تناسبهای بیشتر روز به روز به علاقه شان افزوده می شود.
اما اگر تصورتان این است که کلا هیچ احساسی به ایشان ندارید، این ازدواج ریسک دارد، زیرا علاقه ای که الان به وجود نیامده ، تضمینی وجود ندارد که در آینده به وجود بیاید.
اما همانطور که گفته شد، مهم، برخوردار بودن طرفین از تناسیهای اصلی و پسند اولیه(هر چند در حد کم) از طرف مقابل است و این تناسبها هستند که، ضمانت پایداری یک زندگی را می کنند..
شما بهتر است شما، بیشتر از این شک و شبه به خودتان راه ندهید، با توجه به آسیب های ارتباط قبل از عقد، هر چه سریعتر تکلیفتان را مشخص کنید و به این ارتباطهای خاتمه دهید تا آسیبهایش دامن گیرتان نشود..
در مورد اینکه ایشان را در زندگی آینده قبول کنی یا خیر، باید عرض کنم، شما یک بار دیگر بررسی کنید، اگر می خواهید با یک مشاور یا افراد آگاه و دلسوز مشورت کرده بعد از آن نتیجه گیری نمایید، ولی یافتن شخصی که هر لحاظ باب میل انسان باشد، نادر یا دست نیافتنی ست، بهتر است انسان تا آنجا که می تواند از معیارهای ترجیحی خود، مانند قیافه، ثروت، مدرک و...کمی کوتاه بیاید، و برعکس به معیارهای اصلی بیشتر توجه و فکر کند..
همانطور که صورت زیبا بعد از مدتی، زیبایی خود را از دست می دهد و عادی می شود، صورت معمولی و..همینطور است، این سیرت نیکوست که همیشگی و جاودانه باقی خواهد ماند، نه صورت زیبا.
نتیجه اینکه شما برای خواستگاری اقدامات لازم را انجام دهید،اگر ایشان را قلبا پذیرفته ای و موردپسند تان واقع شده اند، پس بی جهت بخاطر مواردی از جمله اینکه، صورتشان طبق آرزوهایتان نیست، تعلل نکنید و برای خواستگاریش از طریق خانواده، هر چه سریعتر اقدام کنید.
با توکل به خداوند متعال و اهل بیت عصمت وطهارت در زندگی پیروز و سربلند باشید.