علاقه به دختر دایی . دخترها میگند مرد نیستی

سلام.یه مشکلی دارم که هر روز داره داغون می کنه منو.من به شدت از دختر داییم خوشم میاد و یک بار هم با دایی بزرگم که عموی ایشونه صحبت کردیم.چون پدر خودشون زمانی که ۲ ساله بودن فوت شدن.دایی بزرگم هم گفت که مشکلی نمی بینه.ولی اتفاقاتی افتاد که هنوز نشد پا پیش بزارم.اولا که پسر داییم خواستگار سمج ایشونه در حالی که ایشون اصلا پسر داییم رو دوست ندارن.بلکه شاید متنفر هم باشه.چون بر اثر اختلافاتی با مادره  پسر داییم بحث و دعوا هم داشتن و رک هم گفته اگه منو دار هم بزنید اونو نمی خوام.البته دختر خانوم خواستگار زیادی داشته که بر اساس رسومی که اینجا حاکمه و اختلافات با اون اشخاص دایی بزرگم راضی نشد.اینم بگم که زن دایی بنده که مادره پسر هستن بسیار شر و شلوغ و بی حیا هستن که از روابط نامشروعش همه خبر دارن جز شوهر بیچاره اش.که نمی دونم داییم رو چیکار کرده که حتی اگه زنشو با یکی ببینه هم شک نمی کنه و اعتماد داره با همه این حرفا.اونم دایی که به مومن بودن معروفه.سره عقده و لجبازی زن داییم میگه کاری می کنم که موهاش رنگ دندوناش سفید شه و ازدواج نکنه حالا که ما رو نمی خواد.از طرفی بقیه داییام خیلی منو دوس دارن و وقتی بهشون گفتم خیلی خوشحال شدن.خوده دختر خانوم هم مادربزرگم بهش گفته که با پسر عموت ازدواج کن گفته نه ولی اگه رضا پسر عمم بیاد خواستگاریم باهاش ازدواج می کنم.حالا نمی دونم بین بد و بدتر گیر افتاده و گفته رضا یا واقعا منو دوست داره.در ضمن از زمان فوت داییم که دختر داییام پیش مادرشون هستن و کم رفت و امد داریم و اینقدر خجالتی هستم که حتی سلام هم نکردم تا حالا همش سکوت.ولی از شخصیت و رفتارش خوشم اومد.چون رفتار منو دیده شاید راضی به ازدواج با منه.اخه بگو بخند و صمیمیت دارم با بقیه و همه حتی غریبه هم از همون اول باهام راحته و میگه خون گرمی.البته تعریف از خود نباشه ولی یکمم ظاهرم خوبه.ولی الان زندگیم رو به تباهیه نمی دونم چیکار باید کنم.از یه طرفی دوسش دارم و از طرفی نمی خوام هم با پسر داییم ازدواج کنه چون مطمئن هستم زندگیش سیاه میشه.پسر داییم هم مشکل اخلاقی داره هم مشروب و مواد و این خزعبلات.بنده پسری هستم که تا حالا با هیچکس دوستی و رابطه ای نداشتم و متنفر بودم از اینکار.چون اعتقادم اجازه نمیده که با ناموس مردم بریزم رو هم.در حدی که وقتی دختر خانومای بی بند و بار بهم پیشنهاد دوستی میدادن و رد می کردم به طئنه می گقتن تو مرد نیستی لابد و احساس نداری که رام نمیشی.اما الان دلم گیر کرده چند وقته.دارم می ترکم از غصه و ناامیدی.حتی با خودم میگم اگه قسمتم نشد خودمو می کشم. خواهش می کنم یه راه حلی جلوی برادر کوچیکتون بزارین.می ترسم از دستش بدم اخر سر.پیشاپیش نوکر و مخلص شمام بخاطر پاسخگویی تون.مرسی

-------------------------------------

کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مديرانجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register