منو عاشق خودش کرد

متن سوال:

سلام خسته نباشید،داستان من یکم طولانیه،از الان عذرخاهی میکنم

من 20 سالم هست،د سال پیش با پسری اشنا شدم که هم سن خودم هست،من اولش علاقه ای بهش نداشتم  و خیلی اذیتش میکردم

اما اون یواش یواش منو عاشق خودش کرد،دعاهامن زیاد بود چون بلد نبودیم باهم کنار بیایم اما کم کم یاد گرفتیم ما با هم زندگی فهمیدیم و  بزرگ شدیم

ت این راه اشتباهات زیادی هم کردیم که خانواده هامون همه چیو فهمیدن،یه بار که من با خانوادم رفته بودیم شمال،ان هم با دستش امده بود چن جا پیدا نمیکردن اومدن ت همون ساختمنی که ما بدیم سوویت اجاره کردن ی بار که بابام اینا نبدن من رفتم دم سوویت اونا تا ببینمش اما یهو خانادم امدن منم برای اینکه نبیننم رفتم تو اما نتونستم بیام بیرون چون سوویت اونا طبقه همکف بود به سرم زد از پنجره بیام بیرون اما یهو پدرم سررسید و منو دید من گفتم داشتم از پنجره فوضولی میکردم اما اون بارش نشدو رز بعدش قتی اونا داشتن میرفتن البته دور از چشم من رفت باهاشون حرف زد و گغته بود که شما دخترای مردم از راه به در میکنینو از این حرفا با منم راجع به معایب دوست پسر گفت اما فقط همین

چند ماه بعد یه بار که من چند ساعتی به گوشیم سر نزده بودم اون نگران شد و به خونمون تک زنگ زد بابام شک کرد،وفتی من نبودم زنگ زده بود و با مادر اون پسر حرف زده بود چون مشخصاتشو از مسافرت شمال فهمیذه بود از مادرش پرسیده بود و قضیه شمالو بهش گفته بوده مادرش هم به بابام گفته بود ما هم دانشگاهی هستیم

دیگه نمیدونم چی بهش گفته بوده که مامان اون سعی میکرد ر ابطه مارو بهم بزنه،این قضیه رو پدرم اصلا با من مطرح نکرد ،نمیدونمم چرا ؟؟بلکه مادر اون پسر بهش گفته بود و اونم به من گفت

ما میخوایم با هم ازدواج کنیم اما نمیدونم چطوری پدرمو متقاعد کنم البته ما الان شرایط ازدواج نداریم چون اون هنوز درسش تموم نشده اما اگه چند سال دیکه هم با هم بمونیمو پدرم قبول نکنه جی؟ما الانش نمیتونیم قید همو بزنیم چه برسه چند سال دیگه،توروخدا کمکم کنید پدر من فوقالعاده غیرتیه من نمخوام دلشو بشکنمو تو روش وایستم اما تنها کسی که دوسش دارم اونه و بدون اونم نمیتونم

کارم شده دعا توروخدا بهم بگید چیکار کنم اصلا دلیل این سکوت پدرم چیه؟

پاسخ

سلام
شما برای سرگرمی و یا هر چیزی دیگر وارد رابطه ای شدید که هیچ توجه ای به عاقبت آن نداشتید و اینگونه خود را به دردسر انداختید ازدواج  ازمهمترین اتفاقات زندگی هر فردی به حساب می آید پس نباید فقط با احساسات به این قضیه نگاه کرد چون بعد از رسیدن بهم و وارد شدن در زندگی شعله های عشق فروکش می کند و دیگر از آن تب و تابی که الان دارید خبری نیست در آن موقع شما تازه متوجه عیب های طرف می شوید و در خم و چم زندگی می بینید که اصلا به درد هم نمی خورید که دیگر کار از کار گذشته .پس بهتر است از همین الان که در ابتدای آن هستید عاقلانه با موضوع برخورد کنید و از راهش وارد شوید تا یک عمر زندگی موفق و خوشبختی داشته باشید.

توجه داشته باشید روابط این چنینی که شما یکسال است درگیرش هستید علاوه بر اینکه شرعا حرام است آسییب های فراوانی نیز دارد از جمله وابستگی و علاقه که این علاقه مانع شناخت درست طرف و دیدن عیوب او می شود و درصورتی هم که به ازدواج منجر نشود برای فراموش کردن این عشق بی سرانجام باید عذاب زیادی را تحمل کنید و همچنین شما به عنوان یک دختر با اینگونه روابط بیشتر ضرر می کنید هم موجب بد نامی خود و خانواده خود می شوید هم به ازدواج خود لطمه می زنید پس بهتر است شما که فردی عاقل و بالغ هستید کمی با فکر و درایت برخورد کنید راه درست را پیدا کنید.

برای داشتن ازدواج موفق ابتدا باید دید که آیا فرد مورد نظر از تناسبهای لازم ازدواج یعنی تناسبهای فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری برخوردار هستید یا خیر؟چون همین تناسبها ضامن خوشبختی و پایداری یک زندگی ست نه عشق قبل از ازدواج.

کاری که شما می توانید بکنید این است که با توجه به شناختی که از ایشان بدست آورده اید(بدور از احساسات)ببینید که آیا ایشان اصلا بدرد شما می خورد آیا از تناسبها برخوردار هستید یا خیر؟اگر نبودید پس سعی کنید او را فراموش کنید چون جلوی ضرر را هروقت بگیری منفعت است الان کمی سختی بکشید و او را فراموش کنید بهتر از آن است که عمر جوانی خود را به بازید ولی اگر دیدید که باهم تناسب دارید به ایشان بگویید که خانواده خود را راضی کند تا به خواستگاری شما بیایند بگو که برای مسلم کردن اصل ازدواج مثلا آوردن یک نشان یا یک عقد ساده خرج چندانی ندارد بگو بعد از روشن شدن تکلیفمان می توانی با خیال آسوده ادامه تحصیل دهید یا ایشان به سربازی بروند و دنبال یک شغل باشند و با طولانی کردن دوران عقد بستگی تمام مشکلات را حل می کنیم.بعد از گفتن این حرفها شما رابطه خود را با او قطع کن و بگوکه به اینگونه رابطه ها خوشبین نیستی با این قطع رابطه هم جلوی ضرر بیشتر گرفته می شود وبیش از این به هم وابسطه نمی شوید و هم فشاری براو باشد که هر چه زودتر اقدام بکند اگر قبول کرد و به خوستگاری امدند در آن صورت شما ببینید جواب پدرتان چیست ؟اگر موافق بودن که چه بهتر اما اگر مخالف بودند بپرسید دلیلشان چیست ؟آیا منطقی است یا خیر که درآن صورت می توانید با راهکارهای جلب رضایت والدین ایشان را راضی کنید.

اما اگر از آنها خبری نشد شما نیز خود را معطل او نکن چرا که این وسط فقط و فقط شما ضرر می کنید او پسری 20ساله است که میتواند موقعیت های زیادی برای ازدواج داشته باشد ولی اگر بخواهید به پای او  بنشینید موردهای خوب را که الان بیشتر به سراغتان می آید با توجه به سنتان، را از دست می دهید و ازدواجتان به تاخیر می افتد