با عرض سلام
نمیدونم چی بگم فقط از وضع موجود خیلی ناراضیم
دخترم 21سالمه
چند ماه پیش همینجا در مورد رابطه ام با پسری سوالمو مطرح کردم الان ایشون میخان بیان خاستگاری ولی من اجازه نمیدم بعد 2 سال من هنوز با ظاهر ایشون مشکل دارم و اصلا نمیتونم با ظاهرشون کنار بیام چندین بار به بهانه های مختلف ردشون کردم گفتم همدیگرو فراموش کنیم ولی نمیتونم الان باز در همین وضع گرفتارم همه ایده آل های منو دارن به غیر از ظاهر. خیلی لاغرن و شونه هاشون هم افتادست و من نمیتونم این ظاهرو به عنوان همسر آیندم بپذیرم چندین بار به شوخی حرفشو اوردم که دوست دارم چاق بشن و شونه هاشون افتاده نباشه اما به جدیت نگفتم چون نمیخام غرورشون بشکنه ایشونم جدی نمیگیرن حالا موندم به خدا جیکار کنم نه میتونم ردشون کنم نه قبولشون کنم اجازه نمیدم بیان خاستگاری مامانم هم به ظاهر خیلی حساسن میترسم مسخره کنن مادرم رفتار منطقی ندارن تو خونه هم حرف حرف مامانمه اصلا هم به فکر ازدواج من نیستن بی دلیل خاستگار رد میکنن میگن طرف باید دکتر باشه خیلی دنبال فرد ایده آلی ان! من به شدت نیاز به ازدواج دارم خصوصا از نظر روحی شب و روز فقط فکرم درگیره این موصوعه به طوری که اصلا تمرکز ندارم درس نمیتونم بخونم انگار احساس میکنم دارم بیهووده درجا میزنم به مادرمم گفتم اینارو ولی جدی نمیگیرن اصلا میگه درستو بخون گیجی که به فکر شوهری عقل داشتی ازدواج نمیکردی
تو رو خدا کمکم کنین من با این دوتا مشکل چیکار کنم یکی اون پسره یکی هم مامانم
دیگه کم آوردم روز هام خیلی سخت میگذره منتظر یه فرد دیگه باشم کسی که مامانم مدنظر داره یا نه؟به خدامنم دلم میخاد شوهرم ایده آل باشه ولی نمیتونم صبر کنم چیکار کنم که بتونم صبر کنم عقلم میگه صبر کن رفته رفته موقعیت خوبی پیش میاد ولی نمیتونم کمک کنین لطفا
-------------------------------------
کاربران محترم توجه داشته باشند که ادامه‌ی ارتباط با کارشناسان سایت و درج نظرات جدید برای رسیدن به پاسخ نهایی و جامع، تنها با عـضویـت در سایت ممکن خواهد بود؛ برای عضویت در سایت به آدرس مقابل مراجعه فرمائید: www.btid.org/fa/user/register
بعد از عضویت می‌توانید در همین بحث و یا مباحث دیگر انجمن نیز شرکت داشته باشید: http://www.btid.org/fa/forums
در جواب سوالهایی که توی نظرات پرسیدین؛
جواب سوال اول؛
من خودم شخصا اولین معیار برام ظاهر هست تا ظاهر دختر به دلم ننشینه و چراغ سبزش روشن نشه اصلا جلو نمیرم! و اصلا اجازه نمیدم که رابطه ادامه دار و طولانی بشه تا مجبور بشم به خودش بگم ظاهرت رو نمیپسندم ولو اینکه دختر ابراز علاقه کنه چون واقعا به دل نشستن باید دوطرفه باشه وگرنه زندگی پیش نمیره حتی اگه دختر هم اصرار داشته باشه اگه مجبور شدم بهش میگم که ظاهرت به دلم نیست( میتونید سوالی که پرسیدم رو ببینید توی پروفایلم) چون یه نه ساده گفتن بهتر از یه عمر مشقت هست زندگی که شوخی بردار نیست!...کما اینکه من توی اقواممون هم دختری بود که وقتی یه خواستگار براش اومد خیلی عاقلانه و منطقی از طریق چند تا واسطه علاقش رو نسبت به من نشون داد ولی من واقعا سالها قبل اون رو کنار گذاشته بودم چون به دلم نبود...اینجا هر دوی ما منطقی کار کردیم و الان هم اون ازدواج کرد و سر خونه زندگیش هست
جواب سوال دوم و مهمتر به قول شما؛
اول اینکه سعی میکنم خواستگاری دختری برم که از همه لحاظ متناسب باشیم و احتمال نه گفتن خیلی کم باشه من تا حالا تجربه خواستگاری نداشتم ولی خدا میدونه از همین الان توی ذهنم هست که حتما به دختر این رو بگم و قسمش بدم که من رو فقط برای خودم قبول کنه با همین ظاهر و نه بخاطر چیزای دیگه و بهش میگم که اصلا هم ناراحت نمیشم اگه از من خوشش نیاد که ان شاءالله اینجوری اصلا نشه
ولی خب باز هم اگه برم خواستگاری یه دختر و جواب منفی بهم بده اصلا دنبال این نیستم که دلیلش چی بوده خودم فرض رو بر این میگذارم که از قیافه من خوشش نیومده و دیگه هم اصراری نمیکنم
ولی خب باز هم اگه کار به جایی کشید که علنا بهم گفت ازت خوشم نمیاد باز هم ناراحت نمیشم و میرم و دیگه هم پشت سرم رو نگاه نمیکنم چون طرف حق داره که از من خوشش بیاد و وقتی هم که خوشش نیاد من چیکار میتونم بکنم؟!
فقط این وسط اگه یه مدت سرکارم بگذاره و از اول هیچی نگه و بعد مثلا دوسال بخواد بهم بگه ازت خوشم نمیاد این اصلا قابل قبول نیست و هیچ وقت نمیبخشمش و حتی اگه شده تلافی سرش درمیارم این کار خیلی بده دقیقا همونکاری که شما کردی!
یک کلام ختم کلام؛ اگه ظاهر به دل ننشینه هیچ چیز جبران اون رو نمیتونه بکنه چه اخلاق چه شعور چه تحصیلات چه مذهبی بودن...هیچ چیز!
قیافه طرف چیزی هست که نمیشه ازش گذشت اولین چراغ سبزی هست که باید روشن بشه و اگه روشن نشه همه چیز بی فایدست
تا الان هم اشتباه کردی که هم خودت رو بلاتکلیف گذاشتی هم اون پسر رو....ظاهر طرف توی همون برخورد اول یا نهایتا دوم کار خودش رو میکنه اگه به دل ننشست دیگه نمینشینه و اصرار بر اون به این امید که یه روزی به دل بنشینه کاملا اشتباهه
ولی با این تفاسیر چیزی که من متوجه شدم اینه که شما داری یه خورده زیادی سخت میگیری وگرنه نمیگذاشتی دو سال طول بکشه چون آدم اگه از یکی خوشش نیاد اجازه نمیده حتی یک روز هم رابطه ادامه پیدا بکنه چه رسد به دو ساااال!.....پس معلومه ته دلت دوسش داری ولی مثل مادرت داری زیادی سخت میگیری
بنظرم میتونی یه کم کوتاه بیایی و کار رو یکسره کنی تاکید میکنم اول باید تکلیفت رو با خودت مشخص کنی و اگه میتونی کوتاه بیایی و ظاهرش رو همینجوری که هست قبول کنی که بسم الله اگرم که نه ، پس همین الان همه چیز رو تموم کن
اینقدر قضیه رو نپیچون
اول: در جواب سوال تون، خیر. پسرها از این بابت مانند دختر خانم ها نیستند. دخترا نسبت به ظاهرشون حساس هستند، آقایان نه چندان. البته روش گفتن هم همیشه مهم است. ولی هیچ پسری با گفتن اینکه "دختر ظاهر شما رو نپسندیده" خودش رو نمی کشه. برعکس خانم ها. (:
دوم: شما فرض رو بگذار الان خواستگار دیگه ای با خصوصیات اخلاقی و غیره مناسب براتون اومده و ظاهرش هم از نظرتون خوبه. کدوم رو می پسندید؟ قبلی یا فعلی؟
احساس دلسوزی و ترحم رو هم کنار بگذارید.در مورد شما و این آقا ابدا صدق نمی کند. کدوم رو می پسندید؟ جوابی که به شما داده میشه بستگی به جواب این سوال و شاید سوال بعدی، دارد.
هلو علیکم!
اولا من براساس گفته خوده شما راهنمایی دادم!خب شما ازاول جزییات بگو این خودش نشونه احترام به خودته که جزییات مشکلت بگی.
خب خواهرم چشمای بنده رو که نبستن اگر ظاهر دخترخانم به دلم نشست میرم مراحل بعد.پسند دلی هم به خوشگلی نیست یه چیزی که باید دل اون چهره رو قبول کنه .یه وقتا ادمای نازیبا بیشتر به دل میشینند!در بحث چهره دل حرف اول میزنه که بپسنده!خب این از این!
سوال بعدی!ببین خواهرم چشمات بسته بودن؟خب از اول بهش میگفتی.میگفتی مثلا من دوس دارم شما رو هیکلتون کار کنید یا اینکه دوس دارم شما یکم چاق بشی.یا قبول میکرد یا میرفت پی زندگیش!
دو سال علافش کردی حالام میگی روت نمیشه و این جور حرفا!نه خداییش خوبه یه پسر دو سال شما رو سر کار بره بزاره اخرشم بگه قیافت نپسندیدم یا برو رو قیافت و هیکلت کار کن؟؟؟؟نه چرا ناراحت بشم .چون به خواسته همسر ایندم احترام میذارم البته ناگفته نماند نوع گفتنم مهمه!
مودبانه و احترام امیز باشه.
ببین خانم هیکل میشه درست کرد اما قیافه و قده که نمیشه!این بنده خدا اومدیم و هیکلش خوب شد اونوقت میرسی به اینکه با قیافش میتونی کنار بیای یا نه؟اصن میتونی خودشو کنارت حس کنی؟حس خوبی داری کنارت باشه؟وقتی با چهره کنار نمیای که نمیشه کاری کرد مگر اینکه انقد بشناسیش و انقد طرفت اخلاقش خوب باشه که نوع دیدت به چهرش عوض بشه!
بشین فکر کن و تصمیم بگیر!
به"آدمهـا"دل نده...؟؟
تو که از"خدایشــان"
"عاشقتـر"نیستــــی...!!؟
آنهــــــا"خدای"خــود را...؛
به...؛
نیمــــــه"نانــی"میفروشنـد!!!
و تـــو را
به "زیبارویی جدیدتر"
حکایت آدمهایی هس که ممکنه گاهی يادشون بره که همه آدمها دل دارند و اگر بشکنه، زندگیش سخت ميشه و ديگه ممکنه نتونه از نو شروع کنه...
زیبایی، پول، شهرت، مقام هیچکدوم ماندگار نيستن...
سلام
لطفا سعی کنید زودتر تکلیف رو روشن کنید بلاتکلیفی خیلی آزاردهنده هس اونم واسه يه پسر خصوصا
وقتی رابطه ای به طول می انجامد بنظرم یعنی توافق طرفین و این مروت نیس که کسی رو بخاطر ظاهر ترک کنیم...
ولی باز من جای شما نیستم و از همه چیز خبر ندارم ان شاء الله که تصمیم درست بگیرید.
خوشبخت باشید ان شاء الله، همچنین آقا
دختر ، مطمئن باش شما اون رو نگیری ، با این همه صفات خوبی که اون داره حتما یه زن عالی گیرش میاد!!!!
پس نمیخواد برای اون دل بسوزونی
بیشتر برای خودت ناراحت باش!!!!!!!!
منتها با این وضغیت و نداشتن آرامش فکری هم اصلا سفارش نمیکنم با این ازدواج کنی
چون بیچارش میکنی
سلام
شما از بس فشار بقیه روته و ادم تحت جو هم هستی فکر کردی به ازدواج خبریه!چند ماه نامزدی خیلی رویایه بعدش مشکلات شروع میشه وقتی این مشکلات حل میشن که طرفین بلوغ فکری و مهرات زندگی مشترک داشته باشن..
شما نه بلوغ فکری نه مهارت زندگی داری.نگو نه دارم!اگر داشتی رابطتت با مادرت درست میکردی.اگر داشتی معیار های بهتری قرار میدادی و بخاطر این تفکر مسخرت که غرور پسره نشکنه دو سال علافش نمیکردی !واقعا متاسفم برات .با این تعارفات بی جا زندگی یه پسر رو نابود کردی.هر چه زودتر حداقل بهش بگو.تا کمتر بشکنه اگر واقعاذره ایی انسانیت برات مونده!
خیلی از این پست ناراحت شدم!
ممنون از اظهار نظرتون بهتون حق میدم اینجور قصاوت کنین چون از جزعیات خبر ندارین
فقط یک سوال دارم به عنوان یک پسری اگه دختری باشه که خضوصیات ایده ال شما رو داشته باشه به غیر از ظاهر و همیشه از ظاهرش فرار کنین در این صورت چیکار میکنین؟؟ طوری که دختر عاشق شما باشه آیا میتونین ولش کنین یا میتونین باهاش ازدواج کنین؟؟
جواب این سوال برام مهم نیست سوال مهمی که دارم اینکه به عنوان یک پسر راهنمایی کنین که اگه یه دختر بهتون بگه دلیل رد کردنش ظاهرتونه و دوست داره تو ظاهرتون تغییر ایجاد کنین آیا غرورتون نمیشکنه؟ چطوری بگه که شما ناراحت نشین؟ چه انتظاری از اون دختر دارین؟
ممنون میشم جواب بدین
با سلام
کاربر گرامی از اینکه ما را به عنوان مشاور و راهنما انتخاب نمودید متشکریم.
اینکه شما قصد ازدواج دارید و نیاز به همدم دارید یک امر طبیعی است و خداوند این نیازها را برای لذت بردن از زندگی در انسانها نهادینه کرده است اما متاسفانه گاهی اوقات خود فرد یا خانواده باعث می شوند این نعمت الهی تبدیل به زحمت شود و افراد با مشکل مواجه شوند. شما فرمودید به خدامنم دلم میخاد شوهرم ایده آل باشه ... خب همین فکر و نوع بینش خودش مانع برای رسیدن به اهداف متعالی است و در ازدواج نباید ایده الگرا بود مگر خود ما ایده ال هستیم و کمال مطلقیم؟ قطعا همه ما نواقصی داریم و دیگران هم همین طور اما هر فردی در کنار نقصهایش ویژگی های مثبتی دارد که منحصر به فرد هست و کسی از ان بهره مند نیست لذا بیشتر به این مباحث باید فکر کرد تا به نکات منفی.
در مورد خواستگارتون عرض کنم خواهر من اگر واقعا شما از فردی خوشتون نمیاد چرا دو سال یک رابطه را ادامه دادی؟ این نشان از علاقه مندی هست اما همان ایده ال نگری که اشاره کردید مانع می شود.امام باقر علیه السلام می فرمایند «با كسی كه از اخلاق و دینش رضایت دارید ازدواج كنید ، خودداری شما از وصلت با او باعث فتنه و فساد بزرگ در جامعه می شود» [1]با این حال توجه داشته باشید تا زمانی که این مسئله را برای خود حل نکردید ازدواج نکنید اما با توجه به طولانی شدن ارتباط خیلی سریع تکلیف خود را روشن کنید یا این مسئله را به صورت قلبی بپذیرید یا اگر نتوانستید جواب رد بدهید تا تمام شود بهتر است برای درست اندیشیدن و چیدن صحیح معیارها با مشاوری امین صحبت کنید تا ملاکهاتون را صحیح بچینید.
اما در مورد مادرتون عرض کنم نوع نگرش مادرتون به مسئله ازدواج صحیح نیست پیامبر اكرم (صل الله علیه و آله) می فرمایند : «وقتی كسی كه به خواستگاری می آید و اخلاق و دین اش مایه رضایت است به او زن دهید كه اگر چنین نكنید ، فتنه و فساد زمین را پر خواهد كرد» [2] بهتر است در این زمینه با مامانتون گفتگو شود و تبعات افکارش براش روشن گردد این امر توسط خود شما خیلی کارساز نیست لذا این مسئله بایستی توسط افراد بزرگتر از جمله پدرتون و اشخاصی که مورد قبول مادرتون هستند صورت پذیرد و اگر قبول کند برای مشاوره هم با شما بیاد خیلی خوب هست در این صورت هر دو مسئله تقریبا قابل حل خواهد بود.
موفق باشید
پی نوشت ها
1- اصول كافی . ج5 . ص347
2- نهج الفصاحه ، ح247
سلام مجدد
خانم گرامی توجه داشته باشید در ازدواج نباید با شرط و شروط فردی را قبول کرد خصوصا شما چیزی می خواهید که شاید تغییرش سخت باشد فردی که فیزیک بدنش شکل گرفته طبیعتا به سختی تغییر می کند لذا شما اگر می خواهید ایشون را قبول کنید همان طور که هست بپذیرید نه به شرط تغییر و اگر واقعا نمی تونید با خودتون کنار بیایید به هیچ وجه قبول نکنید لیکن توصیه ما این است اسیر ظاهر نباشید انسان اخلاق و رفتارش خیلی والاتر از جسم و فیزیکش هست و هیچ وقت نمی توان صورت زیبا را باسیرت متعالی مقایسه کرد
به خدا عذاب میشکم هنوز بعد 2 سال نتوتستم تصمیم بگیرم نتونستم با ظاهر ایشون کنار بیام نمیخام ببینمشون وقتی دوره ازم عاشقشم وقتی میبینمش از تصمیم پشیمون میشم ولی خیلی پسر فوق العاده ای هستن باایمان باغیرت خانواده دوست تحصیلات عالی درک و شعور زیاد.... نمیتونم از اینا بگذرم همش دودلم
الان من اگه بخام با ایشون ازدواج کنم به شرطی که یکم تو ظاهرشون تغییر بدن مثلا برن باشگاه شونه های افتادشون درست بشه این مطلبو چه طوری بهشون بگم که غرورشون نشکنه؟ خودشون خیلی اصرار میکنن دلیل رد کردن منو بدونن ولی نمیدونم چی بگم لطفا راهنمایی کنین ممنون