وجود پیامبری به همان زبان

با سلام خدمت شما.

این آیه درست است و منظور اینه که خداوند متعال بنا بر قاعده لطف هیچ قومی را بدون راهنما رها نکرده است، حتی ایرانیان را، برای ایرانیان نیز پیامبر و کتاب مقدس فرستاده و ایرانیان باستان نیز دین و پیامبر و کتاب مستقل داشته اند؛ اما نکته ای که باید دقت کرد اینه که این آیه در مورد اقوام قدیمی هستش نه الان، یعنی اون زمان که وسایل ارتباط جمعی نبود و ممکن بود مردم یک سرزمین در طول زندگی خود حتی یک مسافرت هم نداشته باشند و از دیگر مردم هیچ اطلاعی نداشته باشن، لطف خدا اقتضا میکرد که برای هر کدوم این این قبیله ها پیامبری جداگانه بفرسته و همه رو به دین خودش دعوت کنه، البته بسیاری از پیامبران الهی تبلیغی بوده اند، یعنی دین و آیین یک پیامبر که همان پیامبران اولوالعزم باشه و ترویج می کردند، یعنی در سراسر دنیا یک دین حاکم بوده با دستورات واحد، اما هر پیامبری در منطقه خود همون دستورات رو با زبان قوم خودش بیان میکرده.

لذا ما دو دین و آیین نداشتیم، یک دین بوده و همه انبیا هم همون دین رو تبلیغ میکردن، مثلا در زمان حضرت ابراهیم، همه موظف بودن به دین او ایمان بیارن، لذا تمام انبیا در همه نقاط جهان، همون دین ابراهیمی رو ترویج میدادن. دین حضرت موسی و عیسی و نوح هم همین طور بوده.

اما در جایی که دیگه این مشکل نبوده و مردم به راحتی از احوال هم خبر داشته اند و سخن را شنیده اند، نیازی به آمدن پیامبر نیست، یعنی دو قبیله که کنار هم بوده اند، و به راحتی سخن هم را شنده اند، دارای یک پیامبر بوده اند. تا زمان نزول اسلام که چون همه جهان با هم ارتباط داشته اند و بشر مقداری رشد کردذه و بود و می تونست دینش رو حفظ کنه، آخرین سفیر الهی آمد و دینش جهانی شد.

این جهانی شدن، یعنی اینکه تمام ادیان قبلی نسخ میشن، الان همه مردم دنیا باید به دین جدید که اسلام بود، ایمان بیارن، از جمله ایران و ایرانیان.

پس این آیه مربوط به قبل از اسلام و زمانی هستش که مردم با هم ارتباطی نداستند.

برای مطالعه بیشتر هم میتونید به این مطالب مراجعه کنید:
1. آیا در زمان کنونی می‌توان یهودی یا مسیحی یا زرتشتی بود؟

2. من می‌خواهم زرتشتی باشم چه اشکالی دارد؟

3. دلیل حقانیت پيامبر اكرم