وعجل فرجهم

سلام.ممنون از سوال شما.

فرستادن صلوات و درود بر والاترين انسان ها، عملى خدا پسندانه است كه خداوند، خود بر اين كار سبقت گرفته و فرشتگان و مؤمنان را فرمان داده است كه بر او درود بفرستند، چنانكه مى فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً».[1] یعنی «خدا و فرشتگان بر پيامبر درود مى فرستند، اى كسانى كه ايمان آورديد بر او صلوات و سلام بفرستيد». ذكر صلوات در هر زمان و در تمام حالات امرى مستحب است و آيه مباركه بدون آن كه زمان و مكان خاصى براى آن تعيين كند، به آن فرمان مى دهد، خصوصاً هنگامى كه انسان به هنگام اذان و يا خواندن قرآن نام او را بشنود يا بر زبانش جارى گردد.

در منابع معتبر حدیثی شیعه ذکر شریف صلوات با قید «و عجل فرجهم» نقل شده است. می‌توان به کتابهای کافی[2] و تهذیب[3] و مقنعه[4] و اقبال الاعمال[5] و مصباح کفعمی[6] اشاره کرد.

پی‌نوشت:
[1]. احزاب/56.
[2]. شیخ کلینی، الكافي، ج‏2، ص: 570، ح6.
[3]. شیخ طوسی، تهذيب الأحكام، ج‏3، ص: 78.
[4]. شیخ مفید، المقنعة، ص: 108.
[5]. سید ابن طاوس، الإقبال بالأعمال الحسنة، ج‏1، ص: 314.
[6]. المصباح، ص: 64.