سلام
من متولد 64 و همسرم متولد62 ايشون دوست برادرم بودن و يه شناخت خيلي مختصر در مورد ايشون داشتم كه كلا اين شناخت من اشتباه بود فكر ميكردم خوش قوله2اجتماعيه 3 فهميدست 4 استقلال داره 5 متعهده
اما به مرور فهميدم تو وعده هاش تاخير داره پس بد قوله +خيلي ذهنش درگيره (يكي از درگيريهاي ذهنيش خانوادشه يكي ديگه فكر ميكنم دوست دختر قبليشه كه خاستگاري هم رفتن ولي با توجه به شناختي كه به دختره پيداكرده علي رغم علاقه اي كه داشته فهميده دختر زندگي نيست و ادامه نداده)
اول ك عقد كرديم گفت اگه خونه نخرم تا دو ماه ازدواج ميكنيم و ميريم خونه خودمون و اصلا دوره نامزدي زياد براي ما كه سنمون بالاست خوب نيست من /فتم حداقل 6 ماه نامزدي براي امادگي خودمون و خانواده لازمه
الان بعد گذشت 6 ماه هنوز نميتونه تصميم بگيره كه قبل ماه رمضون ازدواج كنيم يا بعد ماه رمضون
و از نظر من يعني اينكه متعهد و مسعوليت پذير نيس
بهم گفت كه دختري كه قبلا باهاش دوست بوده مجدد بهش پيام داده و اون جواب نداده اما با توجه به تك زنگها و مزاحمايي ك داره فك ميكنم ك يه تماسايي داشته يا حداقل دختره دست بردار نيست(خوش بينانه ترين حالتش)
خانوادش اصلا براش هزينه نميكنن اما چون وسيله داره كه ماله خودشه پدر مادرش رو بايد همه جا ببره بدليل خساست خانوادش كه هزينه ایانس نميدن و انتظار دارن پسرشون اونارو همه جا بچرخونه
من هر چقدر به پدر مادرش خدمت كنه ناراحت نميشم اما به شرطي ك خانواده نياز داشته باشن در زماني كه بتونن پياده بعضي جاهارو برن يا اينكهمي پول خرج كنن كه دارن نه فكر ميكنم راحت طلبي خانوادشه.
الانم 13 بدر رو بايد با خانوادش بره چون اگه نره خانوادش وسيله ندارن كه برن بيرون ....
گناه من چيه كه نبايد با همسرم 13 بدر كنم ؟؟؟؟
همه اينها به كنار روز بله برون قرار بوده عروسي بگيرن اما الان پدرش ميگه بريد كربلا عوض عروسي مادرش ميگه فقط خانواده درجه يك من رو دعوت ميكنن و بيشتر خانواده پسر بايد باشن تو عروسي خودشم با عصبانيت و نا رضايتي داره برخورد ميكنه نميدونم چون خانوادش هزينه نميكنن ناراحته يا اينكه واقعا با داشتن پول جگر خرج كردن نداره؟؟؟؟؟
با همه اين مساعل ادامه دادنم درسته ؟؟؟؟؟
برخوردم بايد چجوري باشه؟؟؟؟؟
كمكم كنيد؟؟؟؟
حتي خانوادمم فهميدن كه نميتونه برا زندگيش برنامه ريزي مشخصي داشته باشه چون پدرم و مادرم چند بار پرسيدن اما جواب نگرفتن هي گفته اگه خونه نخرم ارديبهشت و الان خونه نخريده اما ارديبهشتم داره ميرسه و خبري نيس......
سلام
مواردی که شما بیان کردید اختلافات کلی و ریشه ای نیست. یک سری خصوصیات اخلاقی و رفتاری و خانوادگی است که شما تازه به آنها پی برده اید؛ چنانکه همسر شما هم چنین مواردی را در شما دیده و خواهد دید. هر کسی در ابتدای ازدواج با این مسائل رو به رو خواهد شد؛ چون هیچ دو نفری صد در صد مثل هم نخواهند بود و مثل هم فکر نمی کنند. اختلاف زمانی مشکل ساز است که ریشه ای و عمیق باشد؛ وگرنه در جزئیات اختلاف نظر زیاد است و زن و شوهر باید بتوانند این اختلافات را بپذیرند و بهترین تعامل را با آن داشته باشند.
مثلا در مورد اینکه همسر شما تا الان نتوانسته شرایط عروسی را فراهم کند، بدترین حالت این است که شما همسرت را فردی بی عرضه و غیر مستقل و بدقول و ... بخوانی و هر روز در مورد این مسئله با او جر و بحث کنی. بهترین حالت این است که بدون هیچ گونه عکس العمل منفی در کنار همسرت بمانی و او را همراهی کنی. ابتدای زندگی بهترین فرصت برای شماست تا قلب همسر خود را تسخیر کنید؛ چون زمینه کاملا فراهم است. لذا باید از هر آنچه که مانع این کار است خود داری کنید. حالا اردیبهشت نشد شهریور! بالاخره عروسی خواهید کرد؛ اما آنچه می ماند رابطه ای است که شما باید آن را به بهترین شکل حفظ کنی.
یا در مورد دوست دختر سابقش، بدترین حالت این است که شما به خاطر این مسئله از او فاصله بگیری و دائم گله و شکایت کنی. این کار نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه باعث می شود اخلاق تند شما روی همسرتان فشار آوده و در ذهن خود از دوست دختر سابقش یک پری رویایی بسازد و حسرت ازدواج با او را بخورد. ولی اگر شما به جای این کار نقش پری را برای همسر خود ایفا کنید، خیلی زود او را فراموش می کند و به هیچ وجه به سراغش نخواهد رفت.
در مورد خانواده اش هم همینطور است. هر چه شما در مقابل او جبهه بگیرید و رفتاری از خود بروز دهید که نشان دهنده حسادت یا ... باشد، همسرتان را از شما دور خواهد کرد. در مقابل اگر بتوانید رابطه ای گرم و صمیمی با خانواده اش برقرار کنید و حتی در مواقعی او را به خاطر کوتاهی در مقابل خانواده اش توبیخ کنید، نتیجه اش را خواهید دید!
نسبت به مراسم عروسی هم به نظرم شما خودت را وارد دعوا نکن و اجازه بده بزرگترها در این باره تصمیم بگیرند؛ چون نهات امر هم همین خواهد شد و آنها کار خودشان را می کنند و شما فقط با نظر های مخالف، علاقه همسرت را از دست خواهی داد. عروسی هر جور که برگزار شود می گذرد. نهایتا اگر دیدید در مورد مهمان ها به توافق نمی رسید، شما می توانید مهمانی جدا برگزار کنید و تمام مهمان های خودتان و بخشی از مهمان های طرف را دعوت کنید چنانچه در خیلی از جاها رسم بر همین است.
بنابراین تنها راه شما برای رسیدن به خواسته هایتان و ایجاد یک زندگی عاشقانه، تسخیر قلب همسرتان و جذب عشق و علاقه اوست. در غیر این صورت مشکلات شما تمامی نخواهد داشت و از زندگی خود لذت نخواهید برد.
پیروز و سربلند