یکى از راویان مى گوید: از امام صادق(ع) راجع به بهشت آدم پرسیدم، امام فرمود: «باغى از باغ هاى دنیا بود که خورشید و ماه بر آن مى تابید و اگر بهشت جاودان بود، هرگز آدم از آن بیرون رانده نمى شد»
در این که بهشت آدم(ع) کدام بهشت (بهشت جاویدان، بهشت برزخى و یا بهشت دنیا) بوده، اختلاف نظر وجود دارد. ظاهر این است که بهشت حضرت آدم (ع) یکى از باغ هاى پر نعمت و روح افزای یکى از مناطق سرسبز زمین بود ، ولى جاى آن معلوم نیست. در تورات این بهشت در کشور یمن(عدن) ذکر شده، اما در روایات اسلامى مورد تأیید قرار نگرفته است.
در روایاتى که از اهل بیت (ع) رسیده، این موضوع صریحاً آمده است. یکى از راویان مى گوید: از امام صادق(ع) راجع به بهشت آدم پرسیدم، امام فرمود: «باغى از باغهاى دنیا بود که خورشید و ماه بر آن مى تابید و اگر بهشت جاودان بود، هرگز آدم از آن بیرون رانده نمى شد».(تفسیر نمونه، ج 1، ص 187)
برگرفته از مرکز پاسخگویی به مسائل دینی